Welke dingen worden volgens jou weleens 'vergeten' in verhalen? - Stamcafé

Met name in verhalen die zich in een andere tijd afspelen, denk ik dat er vaak weleens wat ongemakken worden vergeten. Zo vraag ik me altijd af wat vrouwelijke hoofdpersonages doen als ze ongesteld zijn (want dat lijken ze nooit te worden), of hoe een leven zonder tandarts is. Kan me zo voorstellen dat menig man/vrouw tot pakweg honderd jaar geleden heel vaak met gaatjes/kiespijn had te kampen. En zo zijn er vast nog heel erg veel dingen die wij vanzelfsprekend vinden en die dat vroeger niet waren. Af en toe zulke dingen wél benoemen vind ik verhalen dan geloofwaardiger maken, maar je moet er maar op komen. Dus kunnen jullie me helpen met het bedenken van meer van zulke kwesties?

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hahaha, dat heb ik altijd met plassen. Wanneer en waar plassen ze in godsnaam?

---

Your make-up is terrible

Oh ja, die had ik er ook nog bij willen zetten. Dat is er inderdaad ook zo één. :')

---

Every villain is a hero in his own mind.

Assassin schreef:
Hahaha, dat heb ik altijd met plassen. Wanneer en waar plassen ze in godsnaam?

Dat deden ze toch vroeger gewoon in een soort emmer (let op: lijkt op die unisex dingen die ze bij concerten neerzetten, maar dan van hout e.d.) en gooiden ze, als het vol was, toch overboord uit het raam/in de sloot, etc?

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Het plassen wordt vaak in geen enkel verhaal genoemd. Soms zie ik het nog wel eens voorbij komen in een verhaal op Quizlet, maar ik heb dan meer het gevoel dat ze schrijver het verhaal met het woordenaantal gewoon wil opvullen. En ik hoef ook echt niet alles te weten. Ik snap heel goed dat het verhaal realistischer wordt als je dat soort dingen ook benoemd en kunt lezen, maar vaak vind ik het zo'n tijdsverspilling in een verhaal.

Meganium schreef:
Het plassen wordt vaak in geen enkel verhaal genoemd. Soms zie ik het nog wel eens voorbij komen in een verhaal op Quizlet, maar ik heb dan meer het gevoel dat ze schrijver het verhaal met het woordenaantal gewoon wil opvullen. En ik hoef ook echt niet alles te weten. Ik snap heel goed dat het verhaal realistischer wordt als je dat soort dingen ook benoemd en kunt lezen, maar vaak vind ik het zo'n tijdsverspilling in een verhaal.

Dit ja.
Ik vind het niet echt heel belangrijk om te lezen wanneer ze naar de wc gaan enzo, want ik neem aan dat niet elke seconde van de dag beschreven staat. Als er bijvoorbeeld staat dat hij/zij huiswerk ging maken, kan hij/zij tussen het huiswerk door even naar de wc zijn geweest. Het is dan, vind ik, een beetje nutteloos om elke keer als hij/zij naar de wc gaat het te beschrijven. Maar dat vind ik, misschien vinden anderen mensen het verhaal dan wel veel beter.

---

i wanna die with you once or twice.

Ik merk vaak dat huisdieren vergeten worden, in alle soorten verhalen en tijden. Dan hebben ze de eerste 2 of 3 hoofdstukken een kat/hond/hamster en zodra ze eens van huis weg zijn geweest lees je nooit meer iets over de dieren.

En vaak worden wonden, breuken en kneuzingen al snel vergeten.

Het plassen beschrijven vind ik niet nodig. Iedereen gaat meerdere keren per dag naar de wc, en niet alleen om te plassen. Ik hoef dat niet elke keer te lezen omdat het best vanzelfsprekend is. Af en toe is oké. Bijvoorbeeld 'voordat ik in bed ging liggen, maakte ik me klaar en bezocht snel de wc'.

Met ongesteldheid hoeft er ook niet 5/6 keer per dag beschreven te worden dat ze haar maandverband/tanpon/spons/doek verschoond. Even melden dat ze ongesteld is, is voor mij goed genoeg. En iets als 'nadat ik mijn maandverband verwisseld heb, ga ik met mijn beste vriendin op weg naar de stad' is ook prima.

[ bericht aangepast op 22 juli 2016 - 11:38 ]

Articuno schreef:
Ik merk vaak dat huisdieren vergeten worden, in alle soorten verhalen en tijden. Dan hebben ze de eerste 2 of 3 hoofdstukken een kat/hond/hamster en zodra ze eens van huis weg zijn geweest lees je nooit meer iets over de dieren.

En vaak worden wonden, breuken en kneuzingen al snel vergeten.

Dit is inderdaad wel iets wat me opvalt. De eerste paar hoofdstukken is het huisdier vaak de steun van de hoofdpersoon, daarna wordt 'ie niet meer benoemd terwijl het eerst zo'n prominente rol was. Hetzelfde voor wonden, die worden ook vergeten hoe het beloop daarvan gaat.

Ik vind het vooral bij reisverhalen altijd opvallend, of als ze op onbekend terrein zijn. Maar ik heb het dan ook over situaties waar geen gewone wc's zijn. :'P

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lothar schreef:
Ik vind het vooral bij reisverhalen altijd opvallend, of als ze op onbekend terrein zijn. Maar ik heb het dan ook over situaties waar geen gewone wc's zijn. :'P

Ja, bij reisverhalen is het een toevoeging aan het verhaal. Als iemand een wereldreis maakt, zullen de voorzieningen in elk land niet altijd even hygiënisch zijn.:W En dat is dan wel weer interessant om te benoemen aangezien het vaak niet word benoemd.

Oké, laatste tijd lees ik niet zo heel veel verhalen, maar de verhalen die ik tot nu toe heb gelezen, heeft de personage geen ouders, of familie. Het draait alleen om de personage zelf. Ontvoerd? Veels te laat thuis? Shit wie moet hij/zij bellen want nood? Ouders?? Waar zijn jullie????

Wat mij altijd opvalt, bij reisverhalen bijvoorbeeld, maar ook wel in normale verhalen, het kammen of borstelen van haar bijvoorbeeld. Ik heb redelijk lang haar met slag en bij het minste of geringste gaat het klitten en als ik het dan niet uitkam is mijn haar binnen de kortste keren een grote dreadlock. In verhalen kunnen mensen schijnbaar van alles doen zonder dat hun haar ook maar enigszins gevolgen ondervindt.

---

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Dratini schreef:
Wat mij altijd opvalt, bij reisverhalen bijvoorbeeld, maar ook wel in normale verhalen, het kammen of borstelen van haar bijvoorbeeld. Ik heb redelijk lang haar met slag en bij het minste of geringste gaat het klitten en als ik het dan niet uitkam is mijn haar binnen de kortste keren een grote dreadlock. In verhalen kunnen mensen schijnbaar van alles doen zonder dat hun haar ook maar enigszins gevolgen ondervindt.

Dit is niet alleen in verhalen zo, maar ook in films. Oorlogen, gevechten en buitenlandse missies verder, en hun haar zit nog altijd buitengewoon perfect. :W

Oh, dat eerste kan ik verklaren. Vrouwen werden vroeger veel minder vaak ongesteld, doordat hun dieet veel minder goed was. Ook stopt het vaak als je onder extreme stress zit, in combinatie met weinig voedsel. Vandaar dat ik het ook nooit in mijn verhalen stop, eigenlijk.

---

Rest in Peace, Son of Gondor

Assassin schreef:
Hahaha, dat heb ik altijd met plassen. Wanneer en waar plassen ze in godsnaam?

Haha ja, ze lijken altijd alleen maar naar de wc te gaan als ze moeten ontsnappen aan iets of als er wat staat te gebeuren daar ofsow.
Ik bedoel, een verhala word misschien ook wel raar elke keer als ze naar de wc gaan... Maar dan heb je verhalen als Percy Jackson waar zo nóóit naar de wc moeten, ondanks dat ze 3 dagen samen over de aardbol reizen haha

---

I can't stop 'til the whole world knows my name

Proporties en tijd/ruimte spectrum. Ene moment staan ze nog in hun kamer, dan zijn ze een uur verder en in een ander land ongeveer en een ander moment wordt alles uitgerekt en is er geen touw meer aan vast te knopen. Ook lijken ze grote dingen - bv. een zwaard - even ergens te vinden of te verstoppen zoals in een kamer of zelfs in hun kleding ofzo. Zo van Opeens haalde hij een zwaard tevoorschijn. Dat had je toch al zien hangen of staan dan?

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen