• The City of Madness — Speeltopic






    Ver in het zonnige Miami lijkt alles geweldig. Het is een oord vol nieuwe kansen en een plek waar er geen zorgen lijken te zijn. Feesten, zonnen aan het strand en misschien liefdes. Niets lijkt er slecht te zijn aan de stad. Althans het lijkt toch zo maar niets is minder waar. Zoals overal zijn er hier ook mensen ongelukkig, hebben ze wel problemen waar ze van weg proberen te vluchten, problemen die niet aan de buitenwereld blootgesteld mogen worden omdat ze dan kwetsbaar zijn voor iedereen. En wat word de druppel die hun emmer laat overlopen of hebben ze nog geen weet van hun problemen of zien ze nog niet hoe een simpele begroeting hun grootste hel zou kunnen worden?

    Miami een bruisende stad gelegen in zuidoostelijk Florida in Miami-Dade County aan de rivier de Miami. Iedereen die er woont is anders, heeft een ander verleden en een andere toekomst.

    What's your story?

    V E R H A A L L I J N     
    In deze RPG volgen we een groep jongvolwassenen mensen die op één of andere manier elkaar kennen of elkaar nog moet ontmoeten. Iedereen heeft een ander verhaal dit kan zowel een vrolijk verhaal zijn als een duister verhaal, al kan de toekomst altijd onvoorspelbaar zijn. De ene studeert aan een universiteit, de andere probeert het kleine beetje geld dat hij heeft te verdienen door drugs dealing. Jij bepaald het zelf.

    Het is nu een warme zomer aan de kust van Miami het perfecte weer voor wat te chillen aan het strand of een feestje te vieren aan het zwembad. Wat stoers te doen met wat vrienden of onschuldige mensen te misleiden. Er is een boel te beleven en een boel die er nog te beleven valt.
    De jongeren wonen voornamelijk aan het kustgebied van Miami, iets verderop in de donkere stegen heb je een welbekende stripclub waar zowel man als vrouw welkom zijn en iets mogen drinken aan de bar, ook word er binnenkort een groot strandfeest gehouden, de perfecte plek voor een geweldig feest of de perfecte plek voor wat slachtoffers?


    R O L L E N
    Naam — faceclaim — pagina — username

    V R O U W E N
    • Ellie Elysia Davis — Amelia Zadro — 1.3 — Heathens
    • Amaryllis Regina Sanchez — Zoe Aggeliki — 1.2 — Camhanaich
    • Mayhem Calipane — Meredith Mickelson — 1.2 — Chivalry
    • Amelia Renée Wellington — Daisy Clementine Smith — 1.1 — sloane
    • Mia Asrid Thorbjorg — Elsa Hosk — 1.1 — Poshlost
    • Ivy Wynter Keegan — Debby Ryan — 1.3 — Miall
    • Jade Grey — Juliana Herz — 1/4 — _patch
    • Nina James McQueen — Cara Delevigne — Westwick
    • Gereserveerd voor CherrySmile
    • Dani Mae Robbertson — ? — 1.4 — Canagan
    • Vaelery Katherine Harrison — Rosie Tupper — 1.5 — NlRVANA

    M A N N E N
    • Christian Matthew Davis — Christopher McCrory — 1.2 — Heathens
    • Joshua Edin Robbertson — Jake Cooper — 1.3 —Philip
    • Adam Ivan King — Pierson Fodé — 1.4 — Douceur
    • Shane Braylen Irwington — Ashton Irwin — 1.2 — CharliePuth
    • Tyler Aleksei Lazarev — Roma Acorn — 1.3 — MaIec
    • Julian Harrison — Francisco Lachowski — 1.5 — SphinxX
    • Maximus Hayes — Matthew vande Vegte — 1.5 — Mignon
    • Bentley Samuel Westwood — Paddy Mitchell — 1.5 — Divo
    • Roghan Culkin Caomhánagh — Stephen James — 1.5 — NlRVANA

    R E G E L S
    — Huisregels van Quizlet.
    — Het woordenminimum is 200 woorden per post, oftewel 7 regels.
    — Alleen ik (Heathens) maakt nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven.
    — 16+ is toegestaan, maar geef dit wel boven je post in het rood aan.
    — Geen Mary Sues of Gary Stu's. Iedereen heeft flaws.
    — Reservaties blijven 4 dagen staan, uitstel vragen is mogelijk.
    — Er is geen limiet aan personages, zorg ervoor dat je iedereen actief houd.
    — Bespeel niet de personage's van anderen zonder toestemming.
    — Geef username veranderingen door en ook als je langer dan een week niet kan reageren.

    H E T      B E G I N
    Het is een warme en zonnige namiddag en iedereen is uitgenodigd om 's avonds naar een feest te gaan op het strand van Miami — de perfecte plek voor een te gek feest of toch de perfecte plek voor wat slachtoffers? Sommige zijn al onderweg naar het strand, zijn nog bezig met de voorbereidingen of maken zich klaar voor de avond. Hoe gaat dit strandfeest aflopen?


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    Nina knikte naar hem en volgde hem vervolgens naar het stenen muurtje. Nina bleef stil en hij wist niet wat hij er van moest vinden. Misschien vond ze hem nu wel overdreven bemoeizichtig en had ze er juist nog meer spijt van dat ze het hem had verteld.
    'Het spijt me, Adam. Ik ben gewoon wat gespannen omdat ik dit nog tegen niemand hier heb verteld. En jouw reactie was de beste die ik me kon wensen, bedankt daarvoor. Je hebt geen idee hoe erg je me hebt gesteund,' Begon Nina plotseling, hij voelde hoe ze haar hoofd op zijn schouder legde. Ergens voelde hij toch een soort opluchting.
    'En me de rest van de avond geen zorgen maken, lijkt me heerlijk. Daar is niet zoveel voor nodig, bij jou zijn is op dit moment perfect,' Ging Nina toen rustig verder. Even glimlachte hij. Het was ondanks alles toch een fijne avond, dat was hij volledig met Nina eens.
    'Ik zou je ijsje maar op gaan eten.' Grijnsde hij naar Nina.
    'Het begint al te smelten.' Verklaarde hij waarna hij zelf ook een hap van zijn ijsje nam. Het extreem warme weer zorgde ervoor dat het ijs nog sneller begon te smelten dan dat het normaal al deed. Opeens besefte hij dat hij nog steeds Nina's tasje bij zich had en legde het naast hun voeten op de grond neer. Hij dacht na over waar ze het over zouden kunnen hebben wat niet te veel gevoelens op zou roepen en dat niet tot veel nadenken aanzette.
    'Ik vind het ook prima om de hele avond hier te blijven zitten, hoor. Maar we kunnen ook iets gaan doen.' Hij stopte even en dacht na.
    'We kunnen verdergaan met onze wandeling of we kunnen gaan zwemmen. We kunnen teruggaan naar het feest, misschien ook niet.' Hij lachte toen hij merkte hoe moeilijk hij het eigenlijk vond om simpele, het liefst niet te dure aangezien hij niet veel geld bij zich had, dingen te bedenken om hier in de buurt.
    'Of langs de winkeltjes op de boulevard gaan. Zeg het maar, als je liever hier blijft is ook prima.' Het maakte hem op zich vrij weinig uit, hij wilde gewoon iets leuks voor Nina verzinnen.


    chaos makes the muse

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | feeling relaxed | at the beach with Adam


    'Ik zou je ijsje maar op gaan eten. Het begint al te smelten,' zei Adam met een lach. Toen ik een blik op mijn ijsje wierp, zag ik dat hij gelijk had. De trtropise temperaturen zorgden ervoor dat het ijs in kleine druppels naar benedeen liep, bijna op mijn hand. Vluchtig begon ik te eten. De frisse citroen smaak was een heerlijke verkoeling.ie waarna hij zelf ook een hap van zijn ijsje nam.
    Adam legde mijn tasje neer en richtte zijn aandacht toen weer op mij.
    'Ik vind het ook prima om de hele avond hier te blijven zitten, hoor. Maar we kunnen ook iets gaan doen,' zei hij toen. Ik knikte bijna onzichtbaar terwijl ik verder mijn ijsje at.
    'We kunnen verdergaan met onze wandeling of we kunnen gaan zwemmen. We kunnen teruggaan naar het feest, misschien ook niet,' zei hij met een lach. Het leek alsof Adam niet zeker was van wat hij aan me voor moest stellen. Alsof hij me graag tevreden wilde stellen. Alleen dat idee deed me glimlachen.
    Voor ik kon reageren, ging hij verder met het doen van voorstellen.
    'Of langs de winkeltjes op de boulevard gaan. Zeg het maar, als je liever hier blijft is ook prima,' zei hij toen.
    Ik moest even lachen.
    'Wat een uitgebreid assortiment aan keuzes, handsome,' begon ik nog steeds met een lach. Pas nu Adam en ik gezoend hadden, viel het me op dat ik hem automatisch handsome noemde, even twijfelde ik of dat wel oké was, maar ik besloot er geen opmerking over te maken. Ik hoopte maar dat Adam het niet storend vond.
    Even keek ik naar mijn ijsje, wat bijna op was.
    'En ik zou zo graag even gaan zwemmen, ik heb het nog steeds heel warm,' zei ik toen. Ik at rustig mijn ijsje op en haalde toen een hand door mijn haar.
    'Zullen we dan maar richting het water gaan?' zei ik vrolijk, waarna ik mijn tasje en mijn schoenen opraapte.
    Terwijl we richting het water liepen, pakte ik bijna automatisch Adam's hand vast. Op de een of andere manier voelde het vertrouwd met hem en ik wilde van elke seconde van zijn aanwezigheid genieten. Hij was tot nu toe de enige bij wie ik me zo op mijn gemak voelde.
    Bij het water aangekomen, liet ik zijn hand los en deed mijn jurkje uit. Ik droeg een zwarte bikini met kleine kraaltjes op het topje. Het was een van de laatste designs van McQueens toen mijn ouders nog leefden. Ik wist dat de pasvorm perfect was en hoopte ergens dat Adam het leuk vond om me zo te zien.
    'Kleren uit, King,' zei ik plagend, waarna ik het water in liep.

    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.


    I was an angel living in the garden of evil

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    'Wat een uitgebreid assortiment aan keuzes, handsome,' Constateerde Nina met een lach die al eerder rond haar lippen had gelegen. Hij zag dat ze even naar haar ijsje keek, waar ondertussen nog weinig vanover was. Ze had wel gelijk gehad, het ijs dat de strandtent had verkocht was erg lekker.
    'En ik zou zo graag even gaan zwemmen, ik heb het nog steeds heel warm,' Deelde Nina mee en Adam lachte. Hij had het zelf ook nog warm en een verfrissende duik zou hem zeker goed doen. Hij knikte naar Nina terwijl zij een hand door haar haar haalde.
    'Zullen we dan maar richting het water gaan?' Nina's stem klonk vrolijk wat Adam liet glimlachen. Hij knikte instemmend en pakte zijn slippers op. Onderweg naar het water voelde hij hoe Nina opnieuw zijn hand vast pakte. Hij vond het fijn om met Nina te zijn, het was een tijd geleden dat hijn zo'n gezellige avond had gehad. Zeker sinds hij in Miami was, hij was wel regelmatig uit gegaan, maar dan begeef je je meestal tussen een hoop dronken mensen. Hij had daar op zich geen problemen, maar hij vond dat bij wat voor relatie je ook had, of dat nou vriendschappelijk was of meer, je moet ook samen plezier kunnen hebben zonder alcohol. Toen hij en Nina bij het water aankwamen liet ze zijn hand los en deed haar jurkje uit. Hij liet zijn ogen even over haar lichaam glijden en beet kort op zijn onderlip. Ze had een prachtig lichaam en de bikini die ze droeg stond haar perfect. Hij was zwart en op het topje zaten kraaltjes. Niet voor de eerste keer deze avond kwam hij in de verleiding haar aan te raken, haar te zoenen, maar hij hield het tegen.
    'Kleren uit, King,' Hoorde hij Nina zeggen met een plagende toon in haar stem. Vervolgens liep ze het water in. Hij lachte hardop om haar opmerking en begon de knoopjes van zijn blouse een voor een los te maken. Hij trok hem uit en legde hem samen met zijn slippers en zonnebril op een afstandje van de zee. Hij volgde Nina's voorbeeld en liep ook het water in. Ondanks dat het water niet echt koud te noemen was, werkte het toch verfrissend. Hij liep een stuk verder tot waar het water aan zijn middel kwam. Hij keek naar Nina en grijnsde. Hij twijfelde of hij dit wel moest doen, maar hij kreeg niet de indruk dat ze het erg zou vinden.
    'Je wilde verkoeling, toch?' Vroeg hij glimlachend.
    'Die kan je krijgen.' Hij haalde zijn handen door het water waardoor er grote druppels van het zoute water op Nina belandden.


    chaos makes the muse

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | feeling relaxed | at the beach with Adam


    Adam lachte hardop en begon de knoopjes van zijn blouse los te maken. Ik keek toe terwijl hij het kledingstuk uitdeed en samen met zijn slippers en zonnebril op het zand legde. Daarna kwam ook hij het water in.
    Ik liet mijn ogen over zijn lichaam glijden en voelde een kriebel in mijn maag. Hij zag er geweldig uit, zijn gespierde lichaam was pure perfectie en hoewel hij zich hier bewust van moest zijn, gedroeg hij zich alles behalve arrogant. Dat gaf me nog een reden om hem aantrekkelijk te vinden. Het kostte me moeite om niet naar hem toe te lopen om hem aan te raken.
    'Je wilde verkoeling, toch?' vroeg hij glimlachend toen hij tot aan zijn middel in het water stond. Ik knikte bevestigend, het water was niet zo koud als ik had gewild, maar toch was het fijn om me even in de zee te bewegen.
    'Die kan je krijgen,' vervolgde hij toen, waarna hij zijn handen door het water haalde en me nat begon te spetteren.
    Een fractie van een seconde maakte ik me zorgen om mijn haar en mijn make up, maar ik bedacht me dat Adam niet het type was om mij te beoordelen op rommelig haar of uitgelopen mascara.
    Lachend haalde ik ook mijn handen door het water, wat ervoor zorgde dat Adam nat gespetterd werd.
    'Pas op, King. Je gaat de uitdaging aan met de verkeerde,' zei ik met een flirterige ondertoon. Ik vond het leuk om hem uit te dagen en kon het erg waarderen dat hij spontaan was en oprecht handelde.
    Na een tijdje gaf ik Adam een duwtje, maar ik was niet sterk genoeg om hem omver te duwen. Even keek ik in zijn ogen, ik was ervan overtuigd dat er pretlichtjes in mijn ogen te zien waren. Adam was niet alleen knap en vriendelijk, er was iets aan hem wat ervoor zorgde dat ik me ontzettend tot hem aangetrokken voelde. Ik kon mijn vinger er niet op leggen wat het precies was.
    Om mijn piekergedachten het zwijgen op te leggen, deed ik een stap naar voren zodat er slechts enkele centimeters tussen ons in waren. Langzaam legde ik mijn armen rond zijn nek en ging op mijn tenen staan.
    'Jij bent echt speciaal, Adam,' zei ik toen op fluistertoon. Het was niet alsof ik bang was dat er iemand ons kon horen, maar toch fluisterde ik. Alsof ik het te eng vond om het hardop te zeggen.
    Voor hij kon antwoorden, gaf ik toe aan het intense verlangen om hem te zoenen.

    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.


    I was an angel living in the garden of evil

    Vaelery Katherine Harrison
    'Try to carry more than you think you can handle.'

    In gedachten verzonken sta ik in mijn glas te roeren terwijl ik een beetje droog naar mijn drinken staar. Ik word wakker geschud door iemand die voor mijn ogen met zijn vingers staat te knippen.
          'Ga je daarvoor nog betalen, of wat?' Krijg ik naar mijn hoofd geslingerd door de barvrouw. Nou ja, vrouw. Voor zover ik haar een vrouw kan noemen dan. Ze is zeker langer dan 1m90 en bovendien enorm gespierd, grof en behoorlijk intimiderend, weinig 'vrouwelijks' aan. Althans, als je vrouwelijk definieert met elegant, netjes, charmant etcetera. Een beetje schaapachtig kijk ik de vrouw aan terwijl ik in mijn tasje graai naar mijn portomonnée. In eerste instantie weet ik 'm echter niet te vinden en een lichte vorm van wilde paniek neemt mijn gedachtegang over.
          'Momentje!' Zeg ik gehaast en gooi één voor één de inhoud van mijn tasje open en bloot op de bar. Een paar oude pepermuntjes die ik heb meegesneakt uit een motel, mijn sleutels, mijn steen van een telefoon en wat verfrommelde papiertjes. Uiteindelijk voel ik een nepleren stof in mijn hand, eindelijk. Met een zenuwachtig lachje kijk ik de vrouw aan en duw haar vijf dollar in haar handen.
          'Dat werd tijd,' blaft ze gearchiteerd. 'En nu wegwegezen.' Ik weet niet hoe snel ik moet wegkomen van de bar. Nog sneller dan het licht prop ik alles weer in mijn minuscule schoudertasje voordat ik zonder opletten me omdraai en wegloop. Uiteraard moet ik dan iemand weer van zijn sokken lopen.
          'Kijk uit!' Hoor ik een bitste stem. Ik struikel half over de persoon heen en laat mijn drankje over haar heen vallen, fijn.
          'S-sorry, het spijt me!' Stamel ik meteen en krabbel overeind. 'Gaat het?'



    I just caught the wave in your eyes

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    Ook Nina haalde lachend haar handen door het water. Adam voelde de druppels water op zijn huid belanden.
    'Pas op, King. Je gaat de uitdaging aan met de verkeerde,' Ze Nina met een flirterige ondertoon. Adam keek alsof hij geschokt was door haar redenering, maar liet vrijwel een lach tevoorschijn komen. Hij voelde Nina tegen hem aan duwen, waarschijnlijk met de intentie hem hem omver te duwen. Hij lachte toen Nina besefte dat dat haar niet ging lukken omdat ze niet sterk genoeg was.
    Ze keek hem in zijn ogen met een vrolijke twinkeling in haar ogen, hij wist bijna zeker dat hij de zelfde blik in zijn ogen had liggen. Hij vond het fijn om haar zo te zien, alsof al haar zorgen even van haar afvielen en ze nergens anders aan hoefde te denken. Adam voelde het water bewegen toen Nina een stap naar voren deed en daarmee nog maar een heel klein stukje van hem verwijderd was. Hij schrok even op toen Nina haar armen langzaam om zijn nek legde en op haar tenen ging staan.
    'Jij bent echt speciaal, Adam,' Fluisterde Nina naar hem. Hij wist niet zo goed hoe hij erop moest reageren, zoiets was nog nooit tegen hem gezegd. Er was wel eerder tegen hem gezegd dat hij aardig of knap was door meisjes, maar op de een of andere manier betekende dit zoveel meer voor hem. Hij wist niet hoe het kwam, kwam het door Nina, de manier waarop ze het hem zei of gewoon de hele situatie.
    Hij werd uit zijn gedachten gehaald toen Nina hem zoende. Hij drukte zijn lippen krachtig op die van Nina. Hij liet zijn handen over haar rug glijden en zette ze in haar zij. Hij duwde haar een stukje van zich af en keek haar kort aan. Hij wist niet waarom hij het deed, misschien was het gewoonte om te zien of ze het meende. Hij lachte even en sloeg toen zijn armen om haar heen en drukte haar tegen zich aan. Hij aaide zachtjes over haar rug en drukt zijn lippen op haar hoofd. Even bestonden alleen hij en Nina, het kon hem niet schelen wat mensen er van zouden vinden.
    Opnieuw liet hij zijn handen naar haar zij gaan. Hij pakte haar vast en tilde haar op. Met een klein vaartje liet hij haar een eindje verder in zee vallen waarna hij zelf naar haar toe zwom.


    chaos makes the muse

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | feeling relaxed | at the beach with Adam


    Hij drukte zijn lippen krachtig op de mijne en liet zijn handen over mijn rug glijden waarna hij zijn handen in mijn zij legde. Hij duwde me een stukje van zich af en keek me even aan. Lichtelijk verrast keek ik terug. Het was alsof hij van mijn gezicht af wilde lezen waarom ik mijn lippen op de zijne had gedrukt. Tot mijn opluchting verscheen er al snel een lach op zijn gezicht. Hij sloeg zijn armen om me heen en ik voelde hoe hij mijn lichaam tegen het zijne drukte. Zachtjes streek hij over mijn rug en drukte vervolgens zijn lippen bovenop mijn hoofd.
    Even dacht ik aan wat Adam mee eerder deze avond had verteld, dat hij nog nooit echt een serieuze relatie had gehad. Op de een of andere manier kon ik dit bijna niet geloven. Niet dat ik Adam niet geloofde, maar de liefdevolle manier waarop hij met mij omging, leek hem moeiteloos af te gaan.
    Opnieuw liet hij zijn handen naar mijn zij glijden. Voor ik echt door had wat er gebeurde, had hij me opgetild. Al snel liet hij me met een klein vaartje verderop in de zee vallen.
    Door de onverwachte actie en het feit dat ik lachend onder water was gegaan, kwam ik hoestend weer boven. Ik zag dat Adam mijn kant op gezwommen kwam en hoestte het laatste beetje zoute water uit mijn longen.
    Opnieuw gaf ik hem een hopeloos slappe duw, waar hij niet eens van wankelde.
    'Dat is oneerlijk, jij bent veel te sterk en ik ben kleiner dan jij!' zei ik met een mengeling van passie en geacteerde verontwaardiging. Met gebrek aan een beter afweer mechanisme, begon ik opnieuw water zijn kant op te spetteren.
    Ik voelde me even compleet zorgeloos en hoopte dat dit moment zo lang mogelijk kon duren.
    Ik haalde diep adem en dook het heldere water in. Met moeite opende ik onder water mijn ogen en zag dat ik bijna bij Adam was. Na een aantal extra slagen kwam ik boven.
    Ik drukte zonder iets te zeggen mijn lippen op zijn wang.
    'Is het Oké als we hier nog even zijn, handsome? Als we even naar huis moeten voor Queen moet je het ook zeggen,' vroeg ik toen, waarna ik op mijn onderlip beet. Niet alleen had ik 'we' gezegd, daarbij had ik gesuggereerd dat als Adam naar huis ging, ik met hem mee ging. Ik hoopte maar dat hij mijn opmerking alleen als interesse zag en niet als een wanhopige poging om me aan hem vast te klampen.



    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.

    [ bericht aangepast op 4 aug 2016 - 23:02 ]


    I was an angel living in the garden of evil

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    Hij zag hoe Nina glimlachend onder water verdween en vrijwel meteen hoestend weer boven kwam. Hij voelde hoe ze hem opnieuw een slap duwtje gaf en hij lachte.
    'Dat is oneerlijk, jij bent veel te sterk en ik ben kleiner dan jij!' Een lach ontsnapte uit zijn keel en hij haalde verontschuldeigend zijn schouders op. Opnieuw begon Nina haar armen door het water te halen met als doel hem nat te spetteren. Adam zag hoe Nina diep en in ademde en vervolgens onder water verdween. Door de helderheid van het water kon hij precies volgen waar ze bleef en hij zag dat ze zijn kant op kwam. Toen ze na een paar slagen weer boven kwam voelde hij hoe ze haar lippen op zijn wang drukte.
    'Daar krijg je me niet mee omver, hoor.' Grijnsde Adam naar Nina.
    'Is het Oké als we hier nog even zijn, handsome? Als we even naar huis moeten voor Queen moet je het ook zeggen,' Zei Nina hem. Hij dacht even aan Queen, hij had haar nog uitgelaten vlak voor Nina bij hem voor de deur stond, dus ze zou het nog wel even volhouden. Hij zag hoe Nina even op haar beet en hij wist gelijk waarom ze dat deed. Het was hem deze avond opgevallen dat ze dat steeds deed als ze in haar ogen een verkeerde woordkeuze had gebruikt of gewoon totaal iets verkeerds had gezegd. Hij glimlachte.
    'Queen kan nog wel even wachten.' Hij stopte even en liet zijn blik over de zee gaan.
    'Maar ik neem aan dat als ik haar ga uitlaten je dan mee gaat?' Hij grijnsde even en keek Nina aan.
    'Want ik zou het heel jammer vinden als je dat niet deed.' Hij lachte bij zijn uitspraak, maar was er toch niet helemaal zeker van. Hij wilde niet dat Nina hem opdringerig vond. Zelf had hij het niet zo op opdringerige mensen, maar zijn vader had eens gezegd dat hij het zelf ook weleens was en dat dat de reden was dat geen van zijn relaties standhielden.
    'Maar als je gewoon naar huis wilt, moet je dat ook zeggen hoor.' Voegde hij daarom vluchtig toe.


    chaos makes the muse

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | feeling relaxed | at the beach with Adam


    'Queen kan nog wel even wachten,' antwoordde Adam met een glimlach.
    'Maar ik neem aan dat als ik haar ga uitlaten je dan mee gaat?' vroeg hij met een grijns. Hij keek me even aan, alsof hij aan de blik in mijn ogen wilde zien wat mijn reactie zou zijn.
    'Want ik zou het heel jammer vinden als je dat niet deed,' vervolgde hij met een lach. Toch leek hij niet helemaal zeker te zijn van zijn uitspraak. Ik vond het schattig van hem dat hij af en toe wat onzeker leek. Het bewees hoe oprecht zijn opmerkingen waren en dat hij werkelijk geïnteresseerd was in wat ik vond van wat hij tegen me zei.
    'Maar als je gewoon naar huis wilt, moet je dat ook zeggen hoor,' voegde hij vluchtig toe.
    Onbewust schoot ik in de lach. Zijn laatste opmerking had zo gehaast en geknutseld geklonken dat ik niet anders kon dan lachen. Het was duidelijk dat Adam zocht naar de juiste woorden en de juiste benadering, alsof hij bang was het verkeerde te zeggen en mij ongemakkelijk te laten voelen.
    'Natuurlijk wil ik dan mee, love,' zei ik, me bewust van mijn duidelijke Londonse accent bij het laatste woord. Ik snapte niet helemaal wat Adam met me deed, maar zelfs de hond uitlaten met hem leek me een van de leukste dingen die ik op dat moment kon bedenken en ik hield niet eens van honden. Zijn gezelschap was op het moment alles wat ik wilde en ik genoot van elke seconde.
    'En naar huis gaan is nog geen seconde in me opgekomen, maak je daar maar geen zorgen over,' vervolgde ik met een knipoog.
    Ik liet me vervolgens weer in het water zakken en voelde het zoute water over mijn schouders glijden. Ik besefte me dat ik me op dat moment volmaakt ontspannen en gelukkig voelde. Stiekem keek ik naar Adam, al was ik ervan overtuigd dat hij ook naar mij keek. Met de seconde leken mijn gevoelens voor hem te groeien en waar ik hem vanaf onze ontmoeting een vriendelijke, knappe jongen had gevonden, merkte ik nu dat er meer was. Op de een of andere manier waren we naar elkaar toe gegroeid en voelde ik nu vlinders in mijn buik wanneer ik naar hem keek.
    Even dreef ik op mijn rug door het water, totdat de zon flink begon te branden op mijn lichte huid. Even dacht ik aan de kleine tube zonnebrandcrème in mijn tasje. Langzaam ging ik staan op de zachte bodem staan en richtte mijn aandacht op Adam.
    'Gekke vraag misschien, maar zou je me even willen insmeren? Ik voel mezelf levend verbranden,' zei ik met een lach.


    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.


    I was an angel living in the garden of evil

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    Hij keek toe hoe Nina in de lach schoot en even had hij het idee dat hij iets heel stoms had gezegd. Toch klonk het niet alsof Nina hem doelbewust uitlachte. Hij haalde kort zijn hand door zijn haar.
    'Natuurlijk wil ik dan mee, love,' Het laatste woordje sprak ze met zo'n duidelijk aanwezig accent uit dat ook Adam zijn lach niet kon inhouden, wat misschien niet alleen daar aan lag, maar ook een deel opluchting was. Adam wist dat Nina niet de allergrootste hondenfan was, maar hij had nooit gemerkt dat ze de aanwezigheid van Queen vervelend vond als ze bij hem op bezoek was. Dat was iets wat Adam erg op prijs stelde, Queen betekende erg veel voor hem.
    'En naar huis gaan is nog geen seconde in me opgekomen, maak je daar maar geen zorgen over,' Deelde Nina mee met een knipoog waarna ze zich in het water liet zakken. Hij zag dat Nina naar hem keek en lachte naar haar. Hij had het idee dat Nina het helemaal niet erg vond dat hij misschien af en toe een beetje ongemakkelijk overkwam. Hij keek toe hoe Nina op haar rug op door het water dreef. Na even zo gelegen te hebben stond Nina op en richtte zich op hem.
    'Gekke vraag misschien, maar zou je me even willen insmeren? Ik voel mezelf levend verbranden,' Vroeg ze hem met een lach rond haar lippen. Haar onverwachte vraag liet ook een lach op zijn gezicht verschijnen. Zijn lach veranderde al snel in een grijns.
    'Graag.' Antwoorde hij terwijl hij wees naar Nina's tasje dat in het zand lag.
    'Ik neem aan dat je zonnebrand bij je hebt.' Zonder een antwoord af te wachten zwom Adam richting de rand van de zee waarna hij het laatste stuk liep. Terwijl hij naar hun spullen toeliep voelde hij het zoute water in straaltjes langs zijn lichaam naar beneden rollen. Vrijwel meteen voelde hij de drukkende warmte op zijn lichaam. Hij keek naar Nina die nog in het water lag en lachte.
    'Misschien kun je beter even hier naartoe komen.' Riep hij richting Nina waarna hij het flesje uit haar tasje haalde.


    chaos makes the muse

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | feeling hopeful | at the beach with Adam


    Er verscheen direct een lach op zijn gezicht.
    'Graag,' antwoordde hij, waarna hij in de richting van mijn tasje wees.
    'Ik neem aan dat je zonnebrand bij je hebt,' zei hij en voor ik kon antwoorden, zwom hij naar de kust, waar hij het laatste, ondiepe stuk naar de kant liep. Even leek het alsof ik me niet kon bewegen. Ik keek hem na en zag het water in kleine druppels van hem afglijden. Ik voelde me enigszins betrapt toen hij omkeek en naar me lachte.
    'Misschien kun je beter even hier naartoe komen,' riep hij, waarna hij het flesje zonnebrandcrème uit mijn tas haalde.
    Ik antwoordde niet, maar begon direct zijn kant op te zwemmen. Vrij snel bereikte ik het ondiepe water en kon ik het laatste stukje lopen. De hitte overviel me nog meer dan eerder vandaag, omdat het water toch de nodige verkoeling had gebracht. Ik liep op Adam af, weerhield mezelf ervan om hem opnieuw te kussen en draaide me toen met mijn rug naar hem toe. Mijn lange haar, wat in natte, krullende, plukken over mijn schouders hing pakte ik bij elkaar en hield ik omhoog.
    'Mijn Engelse huid is echt niet gemaakt voor dit weer,' zei ik met een lach. Het klopte. Mijn huid was erg bleek en er was maar weinig zon voor nodig om dagenlang met een rood verbrand huidje rond te lopen. Het leek me niet echt charmant, noch aantrekkelijk om vanavond rood verbrand naast Adam te zitten. Als dat er al van kwam natuurlijk. Even liet ik mijn gedachtes afdwalen en stelde ik me voor dat Adam en ik knuffelend bij hem in bed lagen. Voor ik mezelf verder in mijn fantasie kon verliezen, ontspande ik mijn schouders.
    'Smeer maar dik in, hoor. Op de een of andere manier kan ik zelfs door factor 50 heen verbranden,' vertelde ik Adam.


    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.


    I was an angel living in the garden of evil

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    Nina begon zijn kant op te zwemmen en Adam wachtte geduldig tot ze er was. Hij kon het niet helpen dat hij zijn ogen opnieuw over haar lichaam liet glijden terwijl ze het water uit kwam. Toen ze bij hem kwam draaide ze zich vrijwel meteen om en haalde haar haren van haar rug en hield het met haar hand omhoog.
    'Mijn Engelse huid is echt niet gemaakt voor dit weer,' Vertelde Nina hem mer een lach. Het was hem inderdaad opgevallen dat Nina een erg bleke huid had, zeker in vergelijking met de meeste mensen die hij hier in Miami was tegengekomen. Hij vond het wel wat hebben, ze was niet zo als iedereen was en dat trok hem aan.
    'Smeer maar dik in, hoor. Op de een of andere manier kan ik zelfs door factor 50 heen verbranden,' Voegde ze nog toe. Hij smeerde een flinke klodder zonnebrand in zijn handen en legde zijn handen op haar rug. In grote cirkels smeerde hij haar rug in. Hij herhaalde de bewegingen over haar schouders en voelde ondanks het benauwde weer een koude rilling over zijn lichaam gaan. Terwijl hij nog achter haar stond legde hij zijn armen om haar heen en drukte zijn lippen in haar nek. Hij wist niet hoe het kwam, maar alles wat hij bij Nina deed voelde zo ontzettend vertrouwd alsof het iets was wat hij dagelijks deed. Hij liet haar los en ging voor haar staan. Hij smeerde een klein beetje zonnebrandcrème op haar wangen en het puntje van haar neus en glimlachte.
    'Zo genoeg?' Vroeg hij waarna hij haar even aan keek.
    'Het is een hele tijd geleden dat ik me zo op mijn gemak bij iemand heb gevoeld, Nina.' Adam hoopte oprecht dat het niet wanhopig of overdreven klonk in Nina's oren.
    'Ik weet niet wat je met me doet, maar het is bijzonder.'


    chaos makes the muse

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | trying to avoid a sunburnl | at the beach with Adam


    Ik voelde hoe zijn handen zich een weg vonden over mijn rug. De crème was verkoelend en gaf direct verlichting van de felle zon die op mijn huid brandde. Zijn handen verplaatsten zich naar mijn schouders en even sloot ik mijn ogen. Zijn aanrakingen waren teder en voelden vertrouwd, alsof hij me elke dag zo aanraakte. Ik schrok op toen hij zijn armen om me heen legde. Ik voelde ondanks de hitte kippenvel over mijn ruggengraat opkomen toen hij zijn lippen in mijn nek drukte. Een zachte kreun verliet mijn lippen.
    Te snel liet hij me los en kwam hij voor me staan. Geconcentreerd smeerde hij een kleine hoeveelheid zonnebrandcrème op mijn wangen en neus en glimlachte toen.
    'Zo genoeg?' vroeg hij waarna hij me even aankeek. Direct wilde ik hem vragen om verder te gaan, maar ik zag dat hij nog iets wilde zeggen.
    'Het is een hele tijd geleden dat ik me zo op mijn gemak bij iemand heb gevoeld, Nina. Ik weet niet wat je met me doet, maar het is bijzonder,' zei hij toen. De oprechtheid in zijn stem ontroerde me. Hoewel ik vaker complimenten had gekregen, voornamelijk om mijn uiterlijk, had nog nooit iemand op zo'n liefdevolle en zorgvuldige manier verteld dat ik bijzonder was. Ik voelde hoe mijn ogen zich vulden met tranen, dit keer niet van verdriet, maar van een mengeling van opluchting en emotie. Het duurde even voor ik de woorden had gevonden om te antwoorden.
    'Zo voel ik het ook, Adam. Jij zorgt ervoor dat ik mezelf kan zijn, dat ik me goed voel over mezelf. Bij jou voelt het als thuiskomen,' antwoordde ik toen en tot mijn eigen frustratie beet ik direct weer op mijn onderlip. Ik was bang dat ik teveel had gezegd, dat het stom klonk en ik Adam zou afschrikken. Ik probeerde mezelf in gedachten gerust te stellen. Ik herhaalde Adam's woorden in gedachten tot ik mezelf voelde ontspannen.
    Daarna pakte ik de tube zonnebrandcrème van hem aan en liet een klodder vallen ter midden van mijn sleutelbeenderen.
    'Volgens mij was je nog niet helemaal klaar met insmeren,' zei ik toen op uitdagende toon.


    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.


    I was an angel living in the garden of evil

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    Hij zag Nina's ogen glanzen en even had hij geen flauw idee wat hij ermee aan moest. Hij had haar niet van streek willen maken, ookal was het in dit geval misschien wel positief.
    'Zo voel ik het ook, Adam. Jij zorgt ervoor dat ik mezelf kan zijn, dat ik me goed voel over mezelf. Bij jou voelt het als thuiskomen,' Antwoorde Nina toen tot Adam's opluchting. Hij zag hoe Nina opnieuw op haar onderlip beet en glimlachte naar haar. Hij keek op toen ze de tube zonnebrandcrème van hem over naam en hem opende. Er viel een klodder van de crème in het midden van haar sleutelbeenderen.
    'Volgens mij was je nog niet helemaal klaar met insmeren,' zei Nina en de uitdagende toon in haar stem was niet te missen. Adam beet op zijn lip en keek haar kort aan. Hij ging iets dichterbij Nina staan en legde zijn handen in haar hals waarna hij ze langzaam naar beneden liet glijden waardoor de crème werd uitgesmeerd. Hij beet opnieuw op zijn lip en liet zijn vingers zachtjes lang het randje van Nina's bikinitopje gaan. Hij legde een van zijn handen tegen haar wang en drukte kort een kus op haar lippen waarna hij zijn handen over haar rug naar beneden glijden en liet ze op haar billen rusten. Hij voelde zich raar, hij wist niet hoe het moest beschrijven. Het was een mengsel van opluchting en spanning. En ergens voelde hij ook lust, maar dat drukte hij weg. Hij wilde niet dat Nina vond dat hij te snel ging. Hij pakte het flesje zonnebrand van haar over en smeerde haar armen in.
    'Nu goed, mevrouw McQueen? Alles naar wens?' Hij glimlachte en gooide het flesje richting de rest van de spullen. Hij keek opnieuw naar Nina en kon het niet helpen dat hij opnieuw glimlachte.
    'Wil je nog zwemmen?'


    chaos makes the muse

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | feeling excited | at the beach with Adam


    Adam beet even op zijn lip en keek me toen aan. Mijn hart maakte een sprongetje toen hij nog iets dichterbij kwam staan en zijn handen via mijn hals langzaam naar beneden liet glijden. Het voelde alsof elk stukje huid dat hij aanraakte extra gevoelig was. Ik zag hoe hij even op zijn lip beet terwijl hij zijn vingers zachtjes langs de randjes van mijn bikinitopje liet gaan. Hij legde vervolgens één hand tegen mijn wang en drukte kort een kus op mijn lippen. Zijn handen vonden zich een weg over mijn rug naar mijn billen. Hoewel ik dolgraag dichterbij hem wilde gaan staan, voelde het alsof ik versteend was. Zijn aanrakingen voelden zo fijn en vertrouwd dat ik ze me verrasten. Het was me nog niet eerder overkomen dat een persoon me zo uit balans had gebracht. Ik voelde me zo tot Adam aangetrokken dat ik moeite had om te handelen. Ik was bang om de heerlijke sfeer tussen ons te verbreken door onverwacht te handelen. Ik schrok op toen hij het flesje zonnebrand van me overnam en mijn amen begon in te smeren.
    'Nu goed, mevrouw McQueen? Alles naar wens?' vroeg hij met een glimlach, waarna hij het flesje richting onze spullen gooide.
    De glimlach leek niet meer van zijn gezicht te kunnen verdwijnen.
    'Wil je nog zwemmen?' vroeg hij.
    'Zo meteen,' antwoordde ik direct. Ik merkte dat ik behoefte had aan lichamelijk contact en hoewel ik mezelf wel kon vervloeken over hoe oppervlakkig dat klonk, het was echt zo. Ik keek hem aan en legde mijn handen net boven zijn heupen. Mijn vingertoppen raakten minimaal de rand van zijn zwembroek. Even beet ik op mijn onderlip, dit keer niet omdat ik bang was dat ik iets verkeerds had gezegd, maar omdat ik moeite had om me in te houden. Ik wilde niet dat Adam me opdringerig of sletterig vond overkomen en probeerde dus rustig aan te doen. Ik liet mijn handen toen langzaam via zijn buik naar zijn schouders glijden. Ik moest even op mijn tenen gaan staan om ervoor te zorgen dat onze gezichten op dezelfde hoogte terecht kwamen. Ik kuste hem, eerst zachtjes, maar daarna krachtiger. Ik zoog even kort op zijn onderlip voor ik de kus verbrak en hem weer aankeek.
    'Nu kan ik wel weer wat verkoeling gebruiken,' zei ik met een glimlach.


    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.


    I was an angel living in the garden of evil