Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic 3 - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

'Oh, je zal het gaan doen.' zegt hij met een grijns, hij verschijnt achter me en blaast inkt in mijn gezicht. Ik schrik en val bijna naar achter.
"Peter wat is dit?" vraag ik verbaast aan hem.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Peter Pan

'Nu zal je wel naar me luisteren.' zeg ik met een grote grijns. 'Sta op.'
Charlie trekt een wenkbrauw op. 'Wat heb je gedaan Pan?' vraagt ze argwanend.
'Zal je zo wel zien.' antwoord ik kalmpjes.

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

'Nu zal je wel naar me luisteren.' zegt hij met een grote grijns. 'Sta op.' mijn gedachten gingen ineens helemaal op nul en ik stond op,
"Peter jij vuile klootzak!" was het enige wat ik kon uitbrengen. Hij had nu de hele macht over mij. Wat verschrikkelijk! Hij kan me dingen laten doen die ik niet wil!

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

Meteen raapte ik een steen op een gooide deze naar Pan toe, en hij was ontzettend raak geweest, als de eikel hem niet had opgevangen. Ik raakte er weer een op en gooide ook deze, gevolgd door meer stenen, ze werden allemaal dood leuk opgevangen en op de grond gegooid. Ik liep toen naar de jongen toe en trapte op zijn tenen. 'Maak het ongedaan!' siste ik.
Hij draaide me om en drukte me tegen de boomstam aan, zijn mes dat plots was verschenen onder mijn keel. 'Nee.' zei hij rustig. 'En jij moet eens wat kalmer aan gaan doen. Je zou een prima Lost Girl zijn, maar niet zolang je je vechtkunsten op mij uit.'

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

Ik merk dat Charlie voor me op komt, dat doet me goed. Al heb ik een heel erg onveilig gevoel. Wat ik vroeger ook altijd had, ik dacht terug aan vroeger. De tranen sprongen in mijn ogen, er zijn dingen, die zelfs Peter niet weet, die ik niemand ooit heb verteld...
Maar waarom heeft mijn vader ooit zoiets bij mij gedaan!? Waarom vond hij het geweldig om de macht over mij te hebben? Waarom moest hij me nou...
"Peter... Laat me alsjeblief vrij..." zeg ik snikkend.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

Ik bedacht me plots dat Pan iets heel stoms had gedaan. Ik had ergens wel zo'n idee waarom meisjes verboden waren: Liefde.
Hij had vast geprutst met de tijd of zo, een kus van ware liefde kon elke vloek verbreken. Maar wanneer er niemand vervloekt is werkt dat niet.
Nu had hij iemand vervloekt, en er waren mensen die van haar hielden. 'Je gaat me niet doden.' zei ik toen, plots ontzettend kalm. 'En als je die vloek zelf niet oplost doe ik het. Maar je hebt nog een vloek hé? En die wil je niet verbroken.'
Het mes zakte wat naar beneden. 'Je bent slim, ik kan er nu niet meer omheen.' gaf hij toe. 'En ik zal die vloek verbreken. Eerst doen jullie wat ik wil, dan verbreek ik die vloek en zijn jullie vrij. Begrepen?'
Ik knikte langzaam. 'Deal.'

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

Ik hoorde het gesprek van Charlie en Peter maar half. Ik wou weg, ik wil niet dat Peter de macht over mij heeft.
"Peter Pan!" schreeuw ik, "Hef die spreuk nu onmiddellijk op!"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

Ik liep langzaam naar Leslie toe. 'Rustig Leslie, het komt goed, ik heb een deal gemaakt. Wij doen wat hij wilt, dan heft hij de spreuk op en laat hij ons met rust. Oké?'

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

'Rustig Leslie, het komt goed, ik heb een deal gemaakt. Wij doen wat hij wilt, dan heft hij de spreuk op en laat hij ons met rust. Oké?' ik kijk haar met tranende ogen aan,
"Ik wil nu vrij, ik hou het niet langer meer uit! Alsjeblieft! Ik kan hier niet tegen, dit is een marteling!" nu pas realiseer ik me dat Peter het ook misschien wil, wil dat het een marteling is...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Peter Pan

'Dat is ook de bedoeling idioot.' zeg ik droogjes. 'En nu stil.'
Charlie kijkt me boos aan, haar vuisten gebald. 'Ik wilde je een kans geven.' zegt ze. 'Maar die heb je zelf weer verpest.'

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

'Dat is ook de bedoeling idioot.' zegt hij zo droogjes dat ik hem het liefste wil slaan. 'En nu stil.' automatisch ben ik stil, de tranen springen in mijn ogen, ik was hier vroeger altijd om vrij te zijn maar nu, het voelt even erg als vroeger.
'Ik wilde je een kans geven.' zegt Charlie. 'Maar die heb je zelf weer verpest.' ik voel dat Jo naar me toe loopt, "Rustig Leslie..." ik wil tegen haar schreeuwen, ik wil tegen iedereen schreeuwen. Alsjeblieft, laat me hieruit!
"Peter, haal haar alsjeblieft uit de spreuk weg..." zegt ze tegen Peter, ik vergeef het haar niet. Ze heeft een hele tijd niets gedaan!

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Doe nu maar niet zo schijnheilig Jo!' riep ik boos naar mijn andere zus. 'Pan, ik heb me bedacht. Je martelt mijn zus niet. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ga ergens anders een oplossing zoeken. Doei.'
Ik liep meteen weg, nog steeds razend, toen Pan weer voor me verscheen en de weg versperde. Ik probeerde er omheen te lopen, maar waar ik ook heen ging, hij stond er steeds voor. 'Dat is niet hoe het spel gaat.' zei hij toen ik het uiteindelijk half had opgegeven. Als een roofdier cirkelde hij om me heen, ugh. Moest dit nou echt?
'Nu is het genoeg!'
Ik trok zijn zwaard uit zijn schede om hem tegen een boom aan te drukken, de snede tegen zijn keel aangedrukt. 'Laat ze gaan! Misschien niet van het eiland, maar laat ze voor nu gaan! Ik blijf wel!'
Pan knipte met zijn vingers, iets vreemds wat op de inkt leek kwam van Leslie af, verdween toen in de lucht. 'Best, ga dan maar waar je heen wil. Vroeg of laat zal ik krijgen wat ik wil.'

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

Ik zag dat Charlie wegliep en op een gegeven moment was de inkt weg. Boos keek ik naar Peter,
"Ik haat je!" schreeuw ik nog naar hem voordat ik door mijn benen zak. Het was een hel. Huilend zat ik tegen de boom terwijl Jo naar achter liep met Felix om ons alleen achter te laten. Ik keek haar aan, waarom deed ze dit? Waarom deed Charlie even heel gemeen tegen haar, dat heeft haar afgeschrokken. Ik voelde me net een klein kind, dat ben ik ook eigenlijk...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'En wat ga je nu doen met mijn zwaard?' vroeg Pan, deed iets met zijn wenkbrauwen, maar dit keer leidde het niet genoeg af voor mij.
Ik liet het wapen wat zakken. 'Weet ik niet,' gaf ik toe, de moed was me nogal in de schoenen gezakt. 'Maar de vraag is ook niet wat ik ga doen met dit wapen. De vraag is wat jij met mij gaat doen.'
Ik stond op het punt zijn zwaard aan hem terug te geven, toen hij het terug duwde. 'Je zal hem nodig hebben.' zei hij kalmpjes. 'Kom mee naar het kamp, daar leg ik het uit.'
Verrast dat hij plots redelijk aardig deed - voor zijn doen dan - pakte ik zijn hand aarzelend vast en liep met hem mee naar het kamp.
Bij Leslie knielde ik even neer. 'Het komt goed.' fluisterde ik. Bij Jo verontschuldigde ik me nog even van mijn uithaal en daarna liep ik echt mee naar het kamp.

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

'Het komt goed.' fluistert Charlie terwijl ze wegloopt met Peter, "Ik haat je Charlie..." zeg ik dan, heel ineens, "Ik haat je zo erg..." ik zeg het kalm, ik schreeuw het niet, maar het komt gewoon recht vanuit mijn hart, "Ik haat je meer dan dat ik Peter haat..." waar komt dit weg? Waarom zeg ik dit? Wat is er mis met mij!?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]