• Ik moet dit even kwijt, ik zal het niet te langdradig maken dus hopelijk wilt er iemand dit lezen.

    De laatste twee maanden heeft een goede vriendin van mij mij gekoppeld aan een jongen bij haar uit de klas. Eerst wilden we eigenlijk niks van elkaar weten, ik vond hem namelijk niet aantrekkelijk. Maar uiteindelijk hebben we toch gepraat en bleek dat het best goed klikte tussen ons. Het blijkt dat hij mij heel erg leuk vindt, hij heeft nog nooit eerder iemand leuk gevonden, en hij heeft het daar vaak over met die vriendin (ik noem haar Z). Z stuurt mij vaak wel wat kleine dingen uit hun gesprek door, wat hij over mij zegt etc. Ik vond hem laat ik zeggen, qua innerlijk perfect. Maar qua uiterlijk is hij niet mijn type (hij is niet lelijk tho).
    Gister hebben we afgesproken en zijn we uiteten en naar bios geweest en het was echt heel erg gezellig, ook niet awkward. Maar ik twijfel toch of ik hem als mijn vriend zie. Misschien dat ik bang ben voor reacties van anderen, of eerst kus, ik heb namelijk nog nooit een vriendje gehad. Aan de andere kant denk ik dat ik het gewoon moet proberen ook al vind ik hem (nu) nog niet zooo leuk als hij mij. Ik vind hem wel leuk, maar nog niet verliefd.
    Hij weet ook dat ik nog aan het twijfelen was, en Z zei dat ook tegen hem.
    Dus mijn vraag aan jullie is: Hebben jullie ooit wel eens een vriend gehad waar je in het begin eigenlijk nog niet echt verliefd op was, maar later wel?

    Zou ik hem een kans geven en kijken of mijn gevoelens zich verder ontwikkelen naarmate ik hem langer ken?

    Nouja, weet je wat het is: ik heb dan wel een soortgelijke situatie gehad, maar die kun je eigenlijk nooit met elkaar vergelijken. Uiteindelijk is elk mens anders dus elke situatie zal ook anders zijn. Ik had namelijk wel op "ja" gegokt en uiteindelijk was die relatie na zo'n 4 maand alweer voorbij. Dus ik kan nu tegen jou wel zeggen"doe het niet", maar voor hetzelfde geld werkt het voor jullie juist wel.

    Ik denk dat je hier echt zelf goed over na moet denken. En je moet je niet laten beïnvloeden door je vriendin. Die moet je er eigenlijk even helemaal buiten zetten. Ik heb namelijk toen ook via een vriendin van me contact gehad met een jongen, en dat was helemaal niet prettig omdat die vriendin telkens als tussenpersoon fungeerde en zich overal mee bemoeide.

    Ik denk dat het geen kwaad kan het even aan te kijken. Liefde is ook iets wat moet groeien. Toen ik aan het daten was met mijn vriend was ik ook nog niet verliefd, dat is pas wat later gekomen. Inmiddels zijn we 3 jaar samen en ben ik nog steeds verliefd op hem.


    I was an angel living in the garden of evil

    Persoonlijk zeg ik nee, en dat zeg ik voor die jongen. Het gezellig hebben kan met elke jongen, ook zonder hem leuk te vinden. Als je het 'aankijkt' vind ik dat je hem heel erg aan het lijntje houdt en dat is iets wat ik hem absoluut niet gun. Wat nou als jouw gevoelens nooit verder komen dan dit? Dan heb je hem al die tijd de indruk gegeven dat je wel die gevoelens had die hij voor jou had, terwijl dat helemaal niet zo is. Dan is het dus eigenlijk gewoon van één kant gekomen de hele relatie, terwijl jij denkt van 'hij is leuk ok that's it'. Dat komt uiteindelijk harder aan, dan als je het nu afbreekt.

    Ik snap dat uiterlijk belangrijk kan zijn, maar dat moet niet je doorslaggevende keuze zijn.


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    Volg je hart, eerlijk. Ik heb zelf ook een date gehad met een jongen waar ik vrijwel niets voor voelde, en ik probeerde het dan het maar een kans te geven. Omdat ik hetzelfde dacht als jij. Op een gegeven moment begon ik natuurlijk wel om hem te geven, omdat dat immers gebeurt wanneer je lang samen bent. Na een tweetal jaar had ik er wel schoon genoeg van, omdat we té veel verschilden en dat eigenlijk wel vreselijk in de weg begon te staan. Maar dat is mijn horrorverhaal. :W

    Dat was een jongen die me op een gegeven moment als verassing mee uit eten nam en bij het afrekenen zei dat we de rekening deelden. Ik gooide 120 euro op de tafel en stormde het restaurant uit. Ahh, sweet, sweet love. :W


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Ik heb totaal geen ervaring met dit soort dingen, maar je voelt je goed bij hem, toch? Ik zou zeggen wees vooral tegen hem eerlijk en zeg dat je het gezellig met hem had maar niet goed weet hoe het nu verder moet? Dan weet hij waar hij precies staat en heb jij wat 'tijd' om na te denken en de hele relatie aan te voelen zeg maar (:


    soul made of stardust and chaos.

    Ik had hetzelfde met mijn huidige vriendje, maar ik wilde het echt een kans geven en nu ben ik dolverliefd op hem (:
    Verliefdheid is iets dat nog kan komen, zolang je hem maar leuk vind en het goed klikt. Maar je moet hem denk ik wel een beetje aantrekkelijk vinden want anders wordt het wel veel moeilijker ^^


    The soul needs autumn.

    Standal schreef:
    Persoonlijk zeg ik nee, en dat zeg ik voor die jongen. Het gezellig hebben kan met elke jongen, ook zonder hem leuk te vinden. Als je het 'aankijkt' vind ik dat je hem heel erg aan het lijntje houdt en dat is iets wat ik hem absoluut niet gun. Wat nou als jouw gevoelens nooit verder komen dan dit? Dan heb je hem al die tijd de indruk gegeven dat je wel die gevoelens had die hij voor jou had, terwijl dat helemaal niet zo is. Dan is het dus eigenlijk gewoon van één kant gekomen de hele relatie, terwijl jij denkt van 'hij is leuk ok that's it'. Dat komt uiteindelijk harder aan, dan als je het nu afbreekt.

    Ik snap dat uiterlijk belangrijk kan zijn, maar dat moet niet je doorslaggevende keuze zijn.


    Nee het is zeker niet zo dat ik alleen maar op uiterlijk let! Het klikt echt goed tussen ons, en hij heeft echt het perfecte innerlijk wat ik zoek in een jongen. Maar het punt is dat ik niet echt een relatie met hem aan durf te gaan, omdat hij mijn eerste vriend is en ik geen idee heb hoe ik met dit alles moet omgaan, maar het wel wil.

    Naar mijn idee kan mening over uiterlijk in de loop van tijd veranderen :')
    Toen ik mijn vriend leerde kennen, vond ik hem qua uiterlijk niet zo bijzonder. Maar ik ben hem als het ware steeds knapper gaan vinden, haha. Je leert vanzelf ook de mooie uiterlijke dingen van een persoon te zien, in ieder geval in mijn geval.

    Voor mijn vriend en ik een relatie kregen, hebben we eerst vijf maanden lang elke dag gepraat en zijn we steeds vaker af gaan spreken, omdat we beiden ook de tijd nodig hadden om die gevoelens te ontwikkelen en laten groeien en over twijfels heen te stappen. :')
    Hij is mijn eerste vriend en ik was al behoorlijk verliefd op hem toen we een relatie kregen, maar dat gevoel blijft nog steeds groeien. En je kunt misschien tegen die jongen zeggen dat je nog niet weet wat je voelt en meer tijd nodig hebt om erachter te komen? Misschien kan je voorstellen dat jullie gaan daten of als je dat woord te beladen vindt vaker af te spreken? Het lijkt me in ieder geval fijn om wat meer tijd te hebben hem te leren kennen, zeker als het je eerste vriend zou zijn. Het verandert best veel in je leven, dus het is alleen maar verstandig er iets meer tijd voor te nemen om te kijken wat je precies voelt. Als je tegen hem zegt wat je voelt zoals je het hier uitgelegd hebt, kan hij niet anders dan dat begrijpen. ^^

    [ bericht aangepast op 24 april 2016 - 21:59 ]


    "Die Erinnerung ist das einzige Paradies, aus dem wir nicht vertrieben werden können."

    Mylintis schreef:
    Voor mijn vriend en ik een relatie kregen, hebben we eerst vijf maanden lang elke dag gepraat en zijn we steeds vaker af gaan spreken, omdat we beiden ook de tijd nodig hadden ik de tijd nodig had (en hij blijkbaar veel geduld had met mij) om die gevoelens te ontwikkelen en laten groeien en over twijfels heen te stappen. :')


    Gewoon rustig aankijken en naarmate je elkaar beter leert kennen kan het zijn dat je óf gevoelens voor hem gaat ontwikkelen óf erachter komt dat hij toch niet degene is met wie je een relatie zou willen.
    Beide opties zijn prima, zolang je jezelf maar niet voor de gek houdt, (:

    [ bericht aangepast op 25 april 2016 - 9:02 ]


    ~ It's impossible to forget someone who gave you so much to remember ~

    Ik zou tegen hem zeggen dat je nog niet weet wat je voelt en daar nog achter moet komen. Dan komt het bij hemnook niet als een schok aan, wanneer je hem toch niet leuk blijft te vinden.


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Hij weet dat ik het nog niet wist, en toen zei hij tegen die vriendin of hij nog liever moet gaan doen..

    Ik vond mijn huidige vriend een arrogante kwal in het begin, qua uiterlijk en interesses pasten we ook totaal niet bij elkaar. Hij vroeg me altijd mee op date, na een tijdje heb ik hem gevraagd om niet meer tegen me te praten hahaha.
    Na een tijdje kwam ik hem tegen tijdens het uitgaan en heb ik (weliswaar met mijn zatte kop) ja gezegd. Hij bleek helemaal niet arrogant en ondanks dat we verschillende interesses hebben zijn we toch al 3,5 jaar samen. We vullen elkaar heel goed aan (:


    tya

    Ik zou het nog niet doen. Geloof me, het is echt vreselijk om met iemand iets te hebben die helemaal verliefd op je is en jij niet op hem. Het schuldgevoel dat je dan waarschijnlijk zal krijgen zal echt vreselijk zijn. Ik spreek uit ervaring, helaas.
    Wat je natuurlijk wel kan doen, is hem eerst beter leren kennen voordat je een echte relatie met hem begint. Daar is niks ergs aan, maar ga geen echte relatie met hem aan voordat je weet dat het helemaal goed zit. Daten zonder viend en vriendin te zijn is natuurlijk ook gewoon legaal :-)


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    Eerlijk tegen hem zijn en dat je nog niet precies weet wat je voor hem voelt. Dan kan hij zelf beslissen of hij verder wil daten met jou of ermee wil ophouden. Het is belangrijk dat als jij, je beseft dat je geen gevoelens voor hem hebt dit zo snel mogelijk tegen hem zegt, dan kan hij verder.

    @Cyrillic

    Moest meteen denken aan Jily bij jouw verhaal.


    Physics is awesome