Om het uiterlijk van mijn personage echt over te brengen, focus ik me op meer dan het fysieke. Ik vind niet dat ik veel zeg als ik me beperk tot: ze heeft bruin haar en bruine ogen. Ik bedoel, ik ken zoveel mensen met bruin haar en bruine ogen. Hoe weet mijn lezer nu hoe ze er hiermee uitziet? Maar als ik zeg hoe ze haar ogen gebruikt: dan heb ik wel een uniek beeld. Bijvoorbeeld: ze heeft een stroef en nors gezicht, met intelligente bruine ogen. Ze branden als kolen als ze me gadeslaat. Of weet ik het: Zelfs haar ogen zijn rusteloos. Net als haar staan amper stil, ze houden alles constant in de gaten. Aan zo'n omschrijven heb ik persoonlijk altijd meer voor ogen dan bij: ze heeft bruine ogen.en bruin haar. Hoe kijken die bruine ogen die het het personage observeert: krachtig, terughoudend, honend...? Echt die details. Hoe ze het gebruiken, vind ik belangrijker of die ogen nu bruin zijn of blauw. Als je ze visueel wilt overbrengen, ga dan verder dan het fysieke, maar toon de lezer vooral hun mimiek en zeker ook hun gestiek. Ik denk dat je dan treffender visualiseert.
[ bericht aangepast op 4 april 2016 - 22:36 ]
Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.
