Elke keer als ik met je praat (wat al weinig is) voel ik me zo rot, door de moeite die ik doe en jij alleen maar gamed en zich als een klootzak gedraagt. Ik geloof er geen fuck van dat je om me geeft, want dan zou je me niet zo behandelen. Je speelt expres met mijn hart.
Ik weet dat ik het vaker gezegd hebt, maar nu ben ik het echt zat en wil ik eens moeite van jouw kant zien. Het kan je niet eens iets schelen als we hele dagen niet praten en ik voel me echt neglected door jou. Dit vreet me op elke keer en elke keer als ik erover begin, schrijf je mij af als de zeikwijf. Het doet me echt pijn. Laat alsjeblieft zien dat je om me geeft, want dit is de laatste kans.
[ bericht aangepast op 28 maart 2016 - 17:12 ]
Don't walk. Run, you sheep, run.