Je moet ten eerste nooit een film kijken als je pas geleden het boek hebt gelezen. Je hebt dan vaak zo'n specifiek beeld in je houd waardoor een film dat heel makkelijk kan verpesten.
Ik ben inmiddels namelijk gaan accepteren dat boekverfilmingen altijd als gebaseerd op bekeken moeten worden. Geloof me, ik ben echt zwaar teleurgesteld geweest als het om de relatie van Harry en Ginny gaat van Harry Potter, maar ik zie het nu als een interpretatie van de schrijver (weet z'n naam niet) en David Yates.
Ik vind het soms ook best vervelend als ik een zaal uitkom en ik hoor mensen dan zeggen: 'Ja, de film was slecht, leek totaal niet op het boek.'
Maze Runner: The Scorch Trials is een perfect voorbeeld. Ik vond het namelijk hartstikke creatief hoe ze de totaal nieuwe verhaallijn hadden opgezet (met glimpsen van de oude), en de karakterlijnen kwamen op een hele interessante, maar toch andere manier naar boven. Ook was het vol barstens goed acteerwerk, special effects, etc.
Ik raad iedereen die teleurgesteld wordt bij boekverfilmingen aan om of geen verwachtingen te hebben, of je goed in te kijken in de trailers/sneak peaks, interviews etc, zodat je ziet wat deze verhaallijn is. Of je gaat niet, om teleurstelling te voorkomen.
Maar kijk het sowieso los van het boek, ze maken namelijk dingen altijd anders, in verband met het feit dat een expressie/gedachtengang/handeling perfect beschreven kan worden, maar totaal in beeld verwerkt kan worden. En ook zo vice versa.
Deep inside, I've never felt alive