• De stelling van deze week luidt:
    Mensen reageren te heftig op de dood van celebrities

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Caution first, always.

    Oneens. Soms kan de dood van iemand waar je tegen op kijkt echt heel hard aankomen.


    United we stand, divided we fall.

    Oneens. Soms worden celebrities wel iets te verheerlijkt, maar vaak beteken(d)en de idolen iets groots voor de achtergebleven fans. Dan is het moeilijk om niet heftig te reageren.


    Tijd voor koffie.

    Talk schreef:
    Oneens. Soms kan de dood van iemand waar je tegen op kijkt echt heel hard aankomen.


    26 - 02 - '16

    Eens en dat is normaal. Als één van mijn grootste idolen zou overlijden zou ik ook te heftig reageren. Aangezien ze een hele grote voorbeeld voor mij zijn.

    Talk schreef:
    Oneens. Soms kan de dood van iemand waar je tegen op kijkt echt heel hard aankomen.


    i wanna die with you once or twice.

    Ik vind het een beetje dubbel. Uiteraard komt het heel hard aan als jouw idool (waar je al jaren fan van bent en tegenop kijkt) overlijdt. Maar aan de andere kant ken ik genoeg mensen die nooit een goed woord over hadden over iemand (bv. Michael Jackson, Amy Winehouse), nooit naar hun muziek luisterde of naar hun films keken (bv. Alan Rickman) en na het overlijden plots claimen de grootste fan(s) te zijn. Dát is iets waar ik persoonlijk wel moeite mee heb.

    De reden waarom ik bovenstaande celebrities noem, is omdat ik wél een fan was - en me mateloos heb geergerd aan alle mensen die na hun overlijden plots claimde óók fan te zijn.

    Dus, ja. Ik zeg zowel eens als oneens...

    [ bericht aangepast op 13 maart 2016 - 10:11 ]


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Talk schreef:
    Oneens. Soms kan de dood van iemand waar je tegen op kijkt echt heel hard aankomen.

    Dit. Alhoewel, net als bij het overlijden van personen die werkelijk dichtbij je staan, mensen soms te ver kunnen gaan wat betreft beschuldigingen, wraakgevoelens en dergelijke. Maar dat geldt toch niet alleen voor sterfgevallen van beroemdheden.

    En zoals hierboven genoemd, het is stom om te doen alsof het je veel doet, wanneer dat niet zo is. Je moet niet dramatisch gaan doen omdat het een bekend persoon is.

    [ bericht aangepast op 13 maart 2016 - 10:26 ]


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    Eens.
    (Ik geef geen uitleg aangezien het beledigend kan overkommen)


    Never forget who you are and where you come from

    Oneens, over het algemeen. Het verschilt natuurlijk per persoon, maar ik vind het niet raar als iemand echt verdrietig is over de dood van een acteur, zanger of andere beroemdhied. Je kent ze misschien niet persoonlijk, maar ze zijn wel een deel van je leven, op wat voor manier dan ook. Het is dan gewoon een schok om te horen dat zo iemand is overleden.


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Square schreef:
    Oneens, over het algemeen. Het verschilt natuurlijk per persoon, maar ik vind het niet raar als iemand echt verdrietig is over de dood van een acteur, zanger of andere beroemdhied. Je kent ze misschien niet persoonlijk, maar ze zijn wel een deel van je leven, op wat voor manier dan ook. Het is dan gewoon een schok om te horen dat zo iemand is overleden.


    We will not be quiet, Stonewall was a riot!

    Ik denk het niet. Ik was extreem geraakt toen Alan Rickman of David Bowie doodgingen (van die laatste niet per sé omdat ik zo'n fan was (zijn liedjes zijn extreem goed, maar dat heb ik eigenlijk pas erna ontdekt), maar omdat hij zoveel betekend heeft voor de muziekwereld.), maar of ik te heftig reageerde? Neen, ik denk van niet. Ik denk dat het normaal is dat je erg geschokt bent als iemand sterft waar je naar opkijkt. Hetzelfde met iemand die niet bekend is.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Achievement schreef:
    Eens en dat is normaal. Als één van mijn grootste idolen zou overlijden zou ik ook te heftig reageren. Aangezien ze een hele grote voorbeeld voor mij zijn.


    — Inner peace, it's hard to find. —

    Square schreef:
    Oneens, over het algemeen. Het verschilt natuurlijk per persoon, maar ik vind het niet raar als iemand echt verdrietig is over de dood van een acteur, zanger of andere beroemdhied. Je kent ze misschien niet persoonlijk, maar ze zijn wel een deel van je leven, op wat voor manier dan ook. Het is dan gewoon een schok om te horen dat zo iemand is overleden.


    "Not my daughter, you bitch!"

    Nou, ik weet het niet. Stel je kent een bekend persoon niet, maar gaat ineens heel dramatisch doen en huilen, dan vind ik het veel te overdreven en nep. (Net zoals dat mensen ineens fan worden van iemand die net is overleden, like WTF).
    Maar als je heel erg fan van iemand ben en die persoon sterft dan vind ik dat je hard mag huilen en alles erop en er aan. Zoals ik had met Cory Monteith van Glee. Ik heb zeker twee uur zitten janken, hoor.

    [ bericht aangepast op 13 maart 2016 - 16:33 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Persoonlijk ben ik het hiermee eens omdat ik ergens vind dat je best niet kan opkijken naar iemand die je niet eens persoonlijk kent, maar ik zal altijd mensen troosten die het ermee moeilijk hebben en niemand veroordelen. Tenzij ik echt maanden niets anders hoor.


    Mijn brein breint zoals het breint.