cherish schreef:
(...)
Ik doe het deels ook wel zo, maar automatisch denk ik over leeftijden na als ik het verhaal gedetailleerden ga uitwerken. Het heeft dan vooral met ervaringen en meningen etc van het personage te maken.
En ja, maar het is nu ook niet zoveel hé (het heeft me zelfs inspiratie gegeven voor een nieuw verhaal, kan je dat geloven haha)
Dat snap ik wel, als het personage heel ver van mezelf afstaat, qua karakter enz. dan vind ik het zo moeilijk om het geloofwaardig te kunnen doen. Je hebt nooit de zekerheid of je in de fout gaat of niet. (:
Haha, ja, dat ken ik. :'D
Ik had ook zo'n moment gisteren: met die zin "de degeneratie en verandering in zijn karakter.'' Van tolerant man naar iemand die doodstraffen uitdeelde. Ik vond hem ineens zo'n grimmig kantje krijgen. Die cursus werd steeds duisterder. Maar een heel verhaal heb ik er wel niet van kunnen maken. (:
Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.