• En het leefde niet lang, noch gelukkig

    Er was eens - vraag me niet wanneer -
    In 'n land - dat land kent niemand meer -
    Een kind - zo rond een jaar of tien -
    Straatarm - 't was niet om aan te zien.

    Dat kind - o, tragisch dat het is -
    Was wees - als ik me niet vergis -
    Zwierf alleen - geen cent op zak -
    Verhongerend - en o zo zwak.

    Tot plots - in barre wintertijd -
    Een vrouw - met schoonste tederheid -
    Het kind zag liggen - bleek en koud -
    Een deken gaf - gemaakt van goud.

    Zij hield het kind - geheel bedekt -
    Tegen haar borst - met stil respect -
    Verloste het - geen pijn, noch zeer -
    En nam het mee - terug naar de Heer.

    Ze sprak eerbiedig - zonder spot -
    "Mijn kind - jij bent het kind van God."
    En zo - althans, zo ongeveer -
    Was onze wees geen weeskind meer.



    Ik heb niet veel met sprookjes en hun goede eindes. :W Maar goed, het is voor het eerst in een halfjaar/jaar of zo dat ik weer een gedicht met rijmschema heb geschreven, dus ik dacht, laat ik het lekker enthousiast onder iedereens neus duwen. Wat vinden jullie? ^^


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Het is echt heel mooi en leest super fijn! :Y)


    " icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

    Ik had een heel ander einde verwacht en ik ben blij dat ik het fout had.


    Rest in Peace, Son of Gondor

    Heerlijk gedicht, Jip. Het leest heel vlot en het heeft een mooie boodschap :Y)


    Deep inside, I've never felt alive

    Prachtig gedicht (:


    It's never gonna happen, Guys.

    Dankjulliewel! (bloos)

    SonOfGondor schreef:
    Ik had een heel ander einde verwacht en ik ben blij dat ik het fout had.

    Benieuwder kan je me niet krijgen. :Y)


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Wiarda schreef:
    Dankjulliewel! (bloos)

    (...)
    Benieuwder kan je me niet krijgen. :Y)


    Vanwege de titel dacht ik dat ons arme weesje zou doodvriezen ofzo, net als het meisje met de zwavelstokjes ofzo - jeugdtrauma!


    Rest in Peace, Son of Gondor

    SonOfGondor schreef:
    (...)

    Vanwege de titel dacht ik dat ons arme weesje zou doodvriezen ofzo, net als het meisje met de zwavelstokjes ofzo - jeugdtrauma!

    O, die interpretatie vind ik veel liever. Stiekem is dat doodvriezen echt precies wat er in mijn ogen gebeurde (kind sterft op straat, wordt door engel van de straat geplukt en naar de hemel gebracht - bam, dood, einde), maar een engel die gewoon komt om het kind te genezen en te zeggen 'yo, je hebt wel een vader, want je vader is in de hemel' vind ik ergens wel hartverwarmend. c:


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Wiarda schreef:
    (...)
    O, die interpretatie vind ik veel liever. Stiekem is dat doodvriezen echt precies wat er in mijn ogen gebeurde (kind sterft op straat, wordt door engel van de straat geplukt en naar de hemel gebracht - bam, dood, einde), maar een engel die gewoon komt om het kind te genezen en te zeggen 'yo, je hebt wel een vader, want je vader is in de hemel' vind ik ergens wel hartverwarmend. c:


    Oh wauw, nu je het zo zegt... Ik dacht dat ze hem meenam naar de kerk, haha.


    Rest in Peace, Son of Gondor

    Ik kan niets anders zeggen dan dat het een goed gedicht is. Ik hou absoluut niet van gedichten in deze stijl, maar deze is zo goed, leest zo lekker en heeft zo'n mooie boodschap...


    ©1998

    Dit is echt een fantastisch gedicht. Het leest lekker vlot, bevat spot en de taal die je gebruikt is ook gewoon super.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Dankjulliewel! (bloos)


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.