Scandal schreef:
(...)
Melatonine helpt je alleen maar beter inslapen. Het helpt niet met de slaapkwaliteit. Ik heb die ook eens moeten nemen (lange history met slaapproblemen) en ik vond het tegenvallen op zich.
Jap, ik neem het idd ook wel eens sinds ik slaapproblemen heb gehad en daar dusdanig van oververmoeid raakte dat ik er allemaal nare kwaaltjes aan overhield, zoals spontaan zichtverlies. Het schijnt ook alleen te werken bij mensen die van nature een laag melatonine gehalte hebben. Mensen die al genoeg zelf aanmaken hebben er niks aan. Ikzelf gelukkig wel, maar ik had het gisteravond genomen en ik werd vanochtend vroeg weer helemaal angstig en huilend wakker door een nachtmerrie en heb daarna ook niet meer kunnen slapen, dus melatonine gaat geen oplossing bieden helaas
En ik denk dat ik ga proberen een raam extra open te zetten. Dan kan het onmogelijk nog te warm zijn, dus als dat het extra triggert, zou dat opgelost moeten zijn. Thanks voor die tip! Net als de dutjes, dat zou idd in ieder geval voor de moeheid een tijdelijke oplossing kunnen zijn c:
En als ik ze eens op een rijtje zet, is er hoewel het telkens compleet andere nachtmerries zijn wel een soort overeenkomst te zien. Idk of dat wat kan zeggen. In ieder geval gaat elke nachtmerrie over iets wat ik moet doen en eigenlijk begint het ook allemaal heel normaal en prima (en heel realistisch en echt voor mijn gevoel). Vervolgens ontstaat hierin een probleem. Ik blijf dan mijn best doen, maar hetgeen ik doe mislukt eigelijk standaard en dat heeft dan grote beangstigende en verdrietig makende gevolgen, die mij dan in de droom laten huilen en dan word ik wakker en is mijn hele kussen nat van de tranen. Het is er altijd maar één per nacht.
Verder is het verhaal constant heel anders.
Voorbeeld van de afgelopen nachten:
Afgelopen nacht ging het bijvoorbeeld over een pony, ik denk de pony waar we altijd op reden bij ponypark slagharen, idk, maar eerst ging het prima alleen toen werd hij opeens helemaal wild en ik probeerde hem te kalmeren, maar het wilde niet en dus schreeuwde ik om hulp, trachtend het beest te laten stoppen en toen er eindelijk mensen kwamen om te helpen, maakten ze het arme beest voor mijn ogen af. En dan niet gewoon met een geweer maar op de één of andere manier hakten ze zijn kop eraf. Like wtf.
Die nacht ervoor was het een klaslokaal situatie I guess. In ieder geval de persoon die boven mij stond, werd heel boos op mij, omdat mijn laptop niet mee werkte en hoewel ik mijn uiterste best deed, ik kreeg het ding maar niet stil. Tot dat moment was het allemaal ook weer heel realistisch. Vervolgens ben ik volledig verrot gescholden en de grond in getrapt door die opeens mega grote docent of wat het dan ook was. Het ging maar door, tot ik uiteindelijk moest huilen en wakker werd met een nat kussen. Het gaat dus zeg maar telkens door tot ik helemaal wanhopig ben en ik ben nooit instaat het probleem dat er is op te lossen of het te laten stoppen.
Happy Birthday my Potter!
