• De stelling van deze week luidt:
    In de oorlog is geen 'kamp goed' of 'kamp slecht' aan te wijzen.

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Square schreef:
    Eens, want de wereld is nooit zo zwart-wit. Mensen denken in oorlogen allemaal dat ze de witte kant zijn, maar ik betwijfel of zoiets echt bestaat in een situatie waarin iedereen op elkaar schiet. .


    “Sunshine, There ain't a thing that you can do, That's gonna ruin my night”

    Eledhel schreef:
    (...)
    Ja, true. Is ook maar goed, want als ze zeggen dat het oorlog is ontstaat er inderdaad heel veel angst en chaos.


    Aan de ene kant ben ik het hier mee eens en aan de andere kant vind ik het walgelijk dat we in feite voorgelogen worden over zaken betreft oorlog.





    Even terugkomend op dat wij deze stelling met literatuur hebben gehad... Blijkbaar komt deze stelling ook daadwerkelijk van mij, vanuit het 'post je eigen stelling van de week'-topic :')

    Trees schreef:
    In de oorlog is geen 'kamp goed' of 'kamp slecht' aan te wijzen.

    - Deze behandelen we met literatuur nu, best een interessante stelling. Want wie zijn wij om te oordelen over iemand, wij zijn net zo bevooroordeeld als iemand met een andere overtuiging. -

    [ bericht aangepast op 15 nov 2015 - 17:27 ]

    Sonder schreef:
    Normaal gezien zou ik eens zeggen, maar de recente gebeurtenissen hebben dat beeld doen wankelen.
    Ja, de IS denkt dat zij de goede kant zijn, maar ze zijn de enigen. Daarbij is hun doel me nog steeds niet duidelijk: Tot nu toe is het vooral mensen doden en mensen schrik aanjagen, zogezegd in de naam van één of andere God. Zover ik weet, krijgen de strijders te horen dat als ze zoveel mogelijk mensen doden, ze een plaats in het paradijs veroveren. Dat is waarom ze niet bang zijn te sterven. Hoe is dat goed, behalve voor henzelf? Is dat niet puur egoïsme?
    Komt daar nog eens hun sadisme bij. Ze vermoorden niet enkel mensen: ze martelen hen en dat voor het oog van de hele wereld. Dit is niet uit 'noodzaak', dit is uit plezier en via een stel zieke geesten.
    Dus ja, ik wil hierbij een uitzondering maken. Er is een goede en een slechte kant in oorlog. Toch in deze oorlog.

    Ik weet in dit geval ook niet of ik het nou eens of oneens moet zijn, maar ik sluit me wel aan bij wat jij zegt. Ik kan wel zeggen dat het niet zwart wit is, en allemaal grijs, maar ISIS is wel heel donker grijs.


    wie met beide benen op de grond blijft staan komt geen stap verder

    Dat ligt er maar net aan hoe je het bekijkt. Vanuit 1 oogpunt wel, maar als je aan de andere kant denkt niet.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Bij veel oorlogen is het inderdaad lastig te verdelen wie of wat goed is en wie of wat slecht. Niets is zwart-wit, zeg ik altijd. Ik maak echter een uitzondering voor die barbaarse sadisten van IS die in mijn ogen duidelijk de slechterikken zijn in deze oorlog. Wat ik heel raar vind om te zeggen trouwens, "deze oorlog", al is daar jammer genoeg wel sprake van...


    “Libraries were full of ideas—perhaps the most dangerous and powerful of all weapons.” - Throne of Glass

    Yes.


    No growth of the heart is ever a waste

    Eens, Allebei de partijen vinden dat wat ze doen, goed is.


    ♡

    Hagane schreef:
    Oneens. Ik vind dat de goede en de slechte kant ligt aan de situatie. Ik snap waarom je eens zou zeggen, want iedereen denkt dat hij goed is, maar ik denk dat je ook naar de doelen moet kijken. Mensen die uitroeiing van rassen ondersteunen noem ik niet de goeden.


    Dit. Ik ben geen fan van zwart-wit-denken, en ik denk dat er in de meeste gevallen geen goed en slecht kamp is, maar er zijn zeker oorlogssituaties waarbij ik vind dat er één partij onbetwistbaar de "slechte" is.


    I'm living a charmed life. ~ Rainbow Rowell

    Om mijn mening even te onderbouwen, ik vind in een oorlog dat niemand goed is. Zodra er onschuldige slachtoffers vallen, vind ik dat het niet echt "goed" te noemen is, of het nu de enige goede oplossing is of niet. Mijn definitie van goed is niet het doden van mensen die ongewild ergens betrokken zijn geraken, zoals onschuldige slachtoffers die bijvoorbeeld bij een bombardement vallen. Daarnaast is er altijd wel meer aan de hand. Ik geloof niet dat de redenen voor een oorlog zo oppervlakkig zullen zijn.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    In een oorlog is niemand goed. Dus mee eens.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Eens


    I'd rather be hated for who I am, than loved for who I am not.

    niniwa1 schreef:
    (...)

    Dit. Ik ben geen fan van zwart-wit-denken, en ik denk dat er in de meeste gevallen geen goed en slecht kamp is, maar er zijn zeker oorlogssituaties waarbij ik vind dat er één partij onbetwistbaar de "slechte" is.


    Ah, l'histoire est une suite de mensonges sur lesquels on est d'accord. Heeft Napoleon gezegd en hij heeft een punt. In WWII, waren de Duitsers dan 'de slechte'? Ik weet het niet, hoor. We hebben Duitsland compleet kapot gemaakt. Economisch, sociaal, politiek, etc. na WWI. En fait zouden ze nog tot 1989 afbetaald moeten hebben aan alles en iedereen voor de schade die zin in WWI hadden toegebracht. Het enige wat een land in die situatie kàn doen is weer ten oorlog trekken en hopen op de overwinning. Dat praat de Holocaust niet goed, maar wat wij met hen deden is ook niet goed te praten.
    Maar goed, Napoleon. Stel dat de Duitsers de oorlog hadden gewonnen? Dan hadden wij daar allang geen problemen meer mee gehad en waren de geallieerden slecht geweest, en de Duitsers goed, want dan was het een terechte vergeldingsactie geweest tegen wat de geallieerden gedaan hadden na WWI. Het is echt allemaal maar te bekijken hoe je het wil.

    [ bericht aangepast op 17 nov 2015 - 18:58 ]


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Het zal altijd zo zijn dat de andere kant slecht lijkt. Maakt niet uit welke kant je zelf zit.
    Het gaat erom dat je blijft geloven in jouw eigen kant. Of juist in de andere, als je jouw kant niet geweldig vindt.

    Natuurlijk is er dan voor de buitenstaanders nog de factor van wie doet wat. Als iemand bijvoorbeeld mensen die tegen hun kant zijn gaat vermoorden ga je niet snel in die kant geloven. Je hebt echter wel uitzonderingen. Als een kant mensen zonder echte reden vermoordt kan dit als macht en kracht over komen op mensen die van macht en kracht houden. En dus sluiten ze zich bij de machtige en krachtige kant aan. Vooral de macht is hier een belangrijk puntje.
    Zonder macht ben je nergens, dus met macht kom je overal.

    Dit is geheel fout gedacht (naar mijn mening), want zonder macht kom je ook wel ver. Ik kan bijvoorbeeld zonder veel macht gewoon proberen een belangrijk iemand (met veel macht) te vermoorden, omdat ik het niet met zijn mening en manier van denken mee eens ben. Dit zou heel veel oproer veroorzaken, zonder dat ik macht heb. Ik zou in principe gewoon kunnen verdwijnen en zorgen dat ik nooit tussen het volk uit gepikt word als dader van de moord. Ik zou geen macht hebben, maar wel een enorme kettingreactie ofzo kunnen veroorzaken.

    Oké, ik overdrijf nu weer eens op een extreme manier. Sorry xD

    Later kom je er pas achter of je de goede kant had gekozen. Maar op het moment van de 'oorlog' tussen de kanten kan je geen onderscheid maken.
    Dat is het probleem van 'oorlog'.


    -you can(t) trust me-

    Dit is een moeilijk...

    Het ligt er aan waar de oorlog over gaat.


    Don't trust anyone . . .

    Hahah, onder mijn bericht staat "you can(t) trust me".
    En onder AlphaBetaOmega's bericht staat "dont trust anyone".
    Wauw xD

    (Sorry voor dit onbelangrijke bericht :P)


    -you can(t) trust me-