Dikke confrontatie met het feit dat ik een verhaal-gerelateerde aandachtsslet ben en ik alles wat ik schrijf meteen door mensen hun keel wil douwen als ik het af heb. Nou, misschien dat ik aan het einde van de dag niet meer te trots ben om zo'n "yo wie wil er stukjes van mijn semi-gaye YA lezen want dan stuur ik ze op"-topic te maken, of dat ik aan het einde van de dag gewoon eens heb geaccepteerd dat feedbackloze verhalen ook af kunnen raken.
Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.