Naam:
Matthew 'Matt' Daniël Nacasia
Matthew: Gift of god - Hebrew
Daniël: God is my judge - Hebrew
Nacasia: Victorious - Latin
"Back off, darling."
"Well...
I fucked up, again."
"Well shit. Now what?"
•
Leeftijd:
20 winters jong. Geboren op een koude 13 december tijdens een hevige sneeuwstorm. Dit is vastgelegd door een dokter, aangezien de navelstreng nog niet goed was geheeld ten tijde dat hij bij het weeshuis is neergelegd.
Sagittarius
•
Paranormale kracht:
Telekinese.
De gave om alles met je gedachtes te kunnen bewegen zonder het dus aan te raken.
Pluspunt is dat hij dus niet hoeft op te staan als hij iets moet pakken.
Minpunt is dat hij het onbedoeld als dreig middel kan gebruiken.
•
Uiterlijk:
Matt heeft volgens iedereen donkerblond haar, maar hijzelf noemt het eerder vuil blond. Want voor zijn gevoel is het nooit echt schoon te noemen.
Het zit nooit echt goed in model en hij geeft het meestal op. Voor hem is het eerder: "Beter dan dit wordt het niet."
Doordat zijn haar altijd in de war zit, vindt hij het ook niet erg als mensen er door heen woelen, eigenlijk vindt hij dat wel fijn.
Zijn ogen hebben een blauw en groene kleur en doen je een beetje denken aan de zeeën in het zuiden van de wereld, mocht je die ooit hebben gezien. Zelf heeft hij niet echt een naam voor de oogkleur en hij verzint er nog wel eens iets op. Hij heeft een beetje een hoekig gezicht met een sterke kaaklijn. De borstelige wenkbrauwen boven zijn ogen zijn in de exacte kleur als zijn haar en dit zorgt dus niet voor een rare misvorming qua kleur in zijn gezicht.
Hij heeft een lengte van 1,80 meter en is hierdoor wel een oké lengte voor een jongen. Ondanks dat, wil hij toch graag wat langer zijn, maar hij kan zichzelf helaas niet uitrekken. Hij heeft goede arm en buikspieren, maar hij grapt vaak dat hij het sterkst is met zijn hersenen.
•
Innerlijk:
Als er iets is wat Matt is, dan is hij wel sarcastisch as fuck. Hij kan soms gewoon niet op een normale, sympathieke manier antwoord geven, omdat hij er gewoon niet capabel genoeg voor is. Door zijn koppigheid is de spanning soms te snijden, omdat niemand weet of hij het echt meent, of dat hij sarcastisch is.
Sarcasme gebruikt hij ook eerder als een soort muur om zichzelf te beschermen, zodat hij niet over diepgaande dingen hoeft te praten.
Doordat Matt van tehuis naar tehuis is gegaan, heeft hij nooit echt een vaderfiguur gehad om te vertellen hoe een echte man zich hoort te gedragen. Hierdoor heeft hij eerder wat vrouwelijke trekjes dan mannelijke en kan hij snel emotioneel worden om de meest achterlijke dingen. Ziet hij een vogel dood gaan doordat het beestje tegen het raam vloog, je kan er op rekenen dat Matt huilt, of zo kwaad wordt dat alles in het rond vliegt.
Hij is ook niet een enorm sociaal persoon en duwt liever mensen weg dan dat hij ze binnen laat. Hij mag snel mensen, daar niet van, maar hij vertelt weinig over wat hij heeft meegemaakt door de jaren heen. De mensen die dat wel weten zijn op een hand te tellen en daar is hij meer dan gelukkig mee.
Matt heeft een donker gevoel voor humor als het er op aankomt. Hij is altijd wel geïnteresseerd geweest in psychopaten door het feit dat ze geen geweten hebben, iets wat hij ook graag zou willen. Hierdoor kan hij makkelijk grapjes maken over de dood, zolang hij niet wordt geconfronteerd met de dood.
Hij heeft soms zijn momenten dat hij heel vrolijk is, dan ziet hij de wereld door een roze bril en wordt werkelijk alles positief. Hierdoor kunnen mensen blij worden in zijn gezelschap en heeft hij soms een glimlach op zijn gezicht, die je niet vaak zult zien.
•
Geschiedenis:
Matt is gevonden op de stoep van een weeshuis en dat is eigenlijk de enige informatie die hij ooit heeft gekregen. Er was geen briefje en geen moeder of vader met een verklaring. Hierdoor voelde hij zich vaak extra buitengesloten in het weeshuis, door het feit dat de meesten nog wel een verklaring kregen van hun ouders.
Matt begon al op de leeftijd van vijf jaar jong zijn krachten te ontwikkelen. Hij wist altijd al dat hij anders was dan de rest en ging dan vaak alleen oefenen op zijn kamer of als hij buiten mocht spelen. Vaak nam hij knikkers mee en ging die bewegen van links naar rechts en na een tijdje omhoog. Zo won hij vaak bij wedstrijdjes, simpelweg door de knikker dat ene zetje te geven. Toen hij negen was, was hij nog steeds niet geadopteerd en begonnen de vrouwen in het weeshuis zich zorgen te maken. Ze wisten niet echt wat ze met hem aanmoesten en hij begon daarom mee te helpen in het weeshuis. Toen Matt elf was kreeg hij ruzie met een andere jongen in het weeshuis en iedereen sloeg doodsangst uit toen de jongen van acht van de grond kwam, zonder enig vorm van aanraking. De vrouwen van het weeshuis maakte Matt uit voor de duivel of voor een demon. Hij kreeg te horen dat dit de reden was dat zijn ouders hem hadden weggegeven en voordat Matt door had wat er aan de hand was. Stond hij op de stoep bij het Lyle huis.
•
Extra:
Matt rookt wel eens, maar hij is geen verslaafde. Toch is een sigaret wel lekker op bepaalde momenten.
Matt speelt de piano, iets wat hij heeft geleerd in het weeshuis.
Matt heeft een grote angst voor verdrinking, waarom? Geen idee.
•
Relaties:
Graag PB alsjeblieft ^^
