Tips nodig - Liefde, Vriendschap & Familie

Hey guys!

Ik heb dringend een paar tips nodig, ik ga vanavond namelijk afspreken met een groepje mensen van school — die een jaar hoger zitten dan mij en waar ik in principe nog nooit mee heb gepraat. Sinds kort is er een meisje en daar ga ik ook wel mee om enzo, maar nu heeft ze me meegevraagd om af te spreken met een klein groepje mensen. En in dat groepje zit dus een jongen die ik wel érg leuk vind.
Ik begin me een beetje zorgen te maken, to be honest. Wat als hun mij er niet bij willen? Wat als ze me raar gaan vinden o.i.d? Ik ben ook weer zo'n muts die totaal niet sociaal is, het lastig vind om vrienden te maken en om met mensen te praten die ik niet ken, soms kom ik gewoon niet uit mijn woorden of moet ik wat langer nadenken over een antwoord dan normaal. Ik wil een goede indruk op hun achter laten en al helemaal op die ene jongen die ik zo leuk vind. Ook ben ik erg onzeker over van alles en nog wat en ben zó bang dat dit niet goed gaat komen en dat ik het helemaal voor mijzelf ga verpesten. Al helemaal omdat ik die mensen helemaal niet ken, op dat ene meisje na. Ik ken hun wel qua uiterlijk en een beetje bij naam.. maar that's it.

Ugh :')
Hebben jullie een paar tips voor mij?

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Net niet al te veel focussen op hoe je overkomt, of bij alles stilstaan wat je zegt of doet. Dan leg je druk op jezelf, en wordt je extra kritisch omdat het niet gaat als gepland, waardoor je uiteindelijk het allemaal ondermijnt. Dat deed ik vroeger ook, ook omdat ik erg verlegen was en onzeker, bij mensen die ik nog niet kende. Laat het los, wees gewoon spontaan (en dat kan ook zijn, stil zijn wanneer je stil wilt zijn), wees gewoon wie je bent. (:
Of iemand je mag, of je niet mag, hangt uiteindelijk volledig van hen af. Hun perceptie over jou zegt meer over hen, dan het over jou zegt. Dus maak je niet te druk, wees gewoon jezelf, en het komt wel goed. Als het negatieve mensen zijn, dan zijn dat negatieve mensen. Dat heeft niets met jou te doen. Maar de meeste mensen zijn vrij acceptabel, en zullen je gewoon aanvaarden. Ik zou me er niet te zenuwachtig in maken. De enige manier om socialer te worden, en meer op je gemak te zijn, is minder kritisch zijn tegenover jezelf. Ik had een hekel vroeger aan het feit dat ik te verlegen was, en dat ik niet overkwam, zoals ik dat wilde. Pas toen ik mezelf aanvaarde/dat ik verlegen was, en over mijn woorden hakkelde en niet altijd wist wat te antwoorden, dan werd ik het niet meer. Dus ik versta wat je bedoelt. Maar je mag jezelf daar niet zo in neerschieten daarin en je er al te druk in maken. Dat levert niets op. Ik spreek uit ervaring. (;

[ bericht aangepast op 11 sep 2015 - 19:43 ]

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.