Dit is een beetje een lang en ingewikkeld verhaal, en ik weet dat ik een beetje met de verkeerde mensen omga maar ik hoop dat je daar echt langs kan kijken, want ik weet niet zo goed wat ik nou hiermee aanmoet. Ik heb besloten om het toch hier te delen omdat ik me vrij anoniem hier voel en ik heb echt een second opinion nodig. Okay, here i go.
Terug naar carnaval. Ik ging voor het eerst op stap met twee vriendinnen van mij, J en F. Daar kwamen we een collega van J tegen, die ook op stap was met wat vrienden. Lang verhaal kort, voor het eerst wat shots gedaan en uiteindelijk stond ik opeens te zoenen met een vriend van die collega. Uiteindelijk heb ik zijn nummer gekregen en na een tijdje hebben we iets gekregen. In het begin was dat nog een beetje vreemd omdat ik (toen) 15 was en hij net 18.
Onze relatie ging heel rustig. We hebben pas na een maand gezoend en de woorden 'ik hou van jou' waren ook niet de eerste die uit mijn mond kwamen. Ik heb nog nooit zo iets voor iemand gevoeld en hij heeft me zo erg geholpen. In die tijd ging het namelijk heel slecht met me, ik dacht veel aan zelfmoord en at ik heel slecht. Ik heb hier nog steeds problemen mee, maar dankzij hem leef ik zeg maar nog en ik weet niet zo goed hoe ik hem hiervoor moet bedanken.
Hij is heel lief en na drie maanden was hij niet alleen mijn vriendje, maar ook mijn beste vriend en mijn maatje. Na drie maanden hadden we allebei onze 'eerste keer' waardoor hij ook heel erg speciaal is voor mij. Maar hierna werd hij soms wat pusherig, en om hem niet teleur te stellen deed ik dingen die ik eigenlijk helemaal niet wilde. Ik hield nog steeds van hem , maar dit zat me af en toe nog wel dwars.
Na een tijdje begon hij er problemen mee te krijgen dat ik soms wiet en hasj rookte. Hij had er slechte ervaringen mee en dus besloot ik zelf om het niet meer te doen. Ik was tenslotte bijna 16 en ik zou eigenlijk nog helemaal niet bezig moeten zijn met drugs. Bovendien vond ik onze relatie veel belangrijker dat wiet en hasj,
Het probleem was nu dat mijn vrienden wél met deze drugs bezig waren en zij hebben mij na een tijdje een beetje laten vallen want ik blowde niet mee dus 'wat was dan het nut van jou uitnodigen?'. In deze tijd is hij er heel veel voor mij geweest, maar hij bleef pusherig. Wanneer ik hem hiermee confronteerde kwam hij steeds met andere excuusjes: 'Ik heb het niet door/Ik zit maar te kutten/ Ik ben jaloers op iedereen om mij heen die wel sex heeft/ Het is een afweermechanisme (????)' enzovoort. Ik heb tegen hem gezegd dat hij er echt mee op moest houden, maar het gebeurde telkens opnieuw.
Hierna weet ik niets meer, ik lijdt aan geheugenverlies door te veel stress. Ik probeer erachter te komen wat er allemaal is gebeurt, en hij helpt me hier erg mee. Ik weet wel dat er niets ernstigs is gebeurt.
Ik ben erachter gekomen dat zijn vorige relatie heel vervelend was, en op een heel vervelende manier is uitgegaan. Hierdoor heeft hij ook problemen gehad in deze relatie, maar dat hebben we samen opgelost. Toch zit hij hier nog heel erg mee, en hij denkt hier non-stop aan.
De laatste tijd begin ik me enorm aan hem te irriteren. Het gaat ook steeds minder goed met mij, dus ik schoof het daar op af. Maar laatst zijn we op stap geweest met een groepje vriendinnen en ik zou bij J blijven slapen. Twee andere vrienden zouden daar ook blijven slapen, plus nog een jongen die ik niet kende, C. Een goede vriendin van mij was laatst bezig geweest met C, en had flinke gevoelens voor hem ontwikkeld tot dat later bleek dat hij een vriendin had. In zijn verdediging, hij was onder invloed van XTC wanneer dit gebeurde en hij was flink ver heen. Zij maakte overigens ook de eerste stap en hij was degene die het afkapte. Maar vreemdgaan is in mijn ogen heel groot, dus ik had niet zo'n hoge dunk van C.
Op stap hebben mijn vriendje en ik ruzie gekregen. Geen schreeuwende ruzie of zo, maar ik irriteerde me enorm aan hem (hij had te veel op en bleef maar zeggen dat hij nuchter was), hij was heel handtastelijk en zo en ik kon daar niet zo goed tegen. Ik ging met J naar huis, samen met C en nog twee anderen (JJ en N). J, N en C zouden XTC thuis doen. Ik doe dat niet, en hij weet dat. Ik ben heel terughoudend met drugs door bepaalde omstandigheden en vertrouwen ligt bij mij heel gevoelig. Toch kon hij het niet laten om heel denigrerend te zeggen: 'Niets doen he?' Hier werd ik heel boos om, en ik ben uiteindelijk weggegaan.
Eenmaal bij J thuis, hebben ze pillen gepopt en ik zou een oogje in het zeil houden. Ik vind dat niet erg, en het was eigenlijk heel gezellig. Ik raakte aan de praat met C, die overigens heel aardig blijkt te zijn. Na hun trip is iedereen boven gaan liggen om te gaan slapen, maar C en ik bleven beneden omdat wij op de bank zouden slapen. Ik kende hem helemaal niet goed, maar we hebben zo goed kunnen praten. Hij was heel lief, en hij was ook verassend slim. Soms dan flapte ik er wat dingen uit die ik eigenlijk niet wilde vertellen, maar ik het niet binnen wilde houden, zoals dat ik nooit uitgenodigd werd op feestjes en dat ik dat niet snapte omdat het wel mijn vriendinnen zijn en dat ik daardoor heel er in de war was. Hij zei gelijk 'Nou, dan neem ik je vaker mee naar feestjes. Je bent echt een super lieve meid en je bent echt heel chill. Ik weet dat dit raar klinkt, maar ik zie echt iets heel puurs in je'. Zo iets had ik nog nooit gehoord en ik begon gelijk te blozen. Daarna heb ik hem alles verteld tussen mij en mijn vriendje. Het pushen, de ruzie, en dat we allebei heel erg veranderd zijn. Ik ben op dit moment heel erg onzeker over onze relatie, onder andere omdat hij nu naar een universiteit gaat en ik naar 5 Havo. We zullen elkaar waarschijnlijk amper zien.
C gaf hele goede raad en we hebben ook gewoon lol gehad. We zijn toen om 10 uur s'ochtends in slaap gevallen. We werden wakker en hebben nog wat verder gepraat. Ik moest om 13:00 weg, maar hij vroeg de hele tijd of ik niet even langer kon blijven. Uiteindelijk hebben we nummers uitgewisseld en ben ik (een uur later) vertrokken.
Ik denk dat ik gevoelens begin te krijgen voor C. We praten niet super veel over de chat, maar ik denk echt de hele tijd aan hem. We praten wel veel over mij en mijn vriendje over dat ik niet zo goed weet wat ik met hem aan moet. Ik kan C niet vertellen wat er echt allemaal aan de hand is want ik heb hem pas één keer gezien en dat is misschien een beetje raar. Ik heb wel vaker dat ik heel even iets voor iemand voel, en dat het daarna al weer weg is, dus ik weet niet of dat nu ook zo is. De meeste mensen zouden nu zeggen dat het het beste is om het gewoon uit te maken, en ik zou dat ook zeggen. Maar ik kan er gewoon niet aan denken dat iemand anders zijn lippen ooit zal zoenen en dat hij ooit iemand leuker zal vinden dan mij. Daarnaast heeft hij het heel moeilijk want hij gaat naar de Uni en hij is heel zenuwachtig. Hij heeft me op dit moment nodig en om het nu met hem uit te maken is het gemeenste ooit. Daarnaast zegt hij de hele tijd dat als het nu uit zou gaan, dat hij dan echt voor een half jaar echt depressief zal zijn omdat hij zo veel van me houdt en ik zo speciaal voor hem ben. Hij weet dat ik twijfel aan onze relatie maar hij weet niets mijn eventuele gevoelens van C.
Ik weet echt niet wat ik nu aan moet met hem want ik wil hem ook niet uit mijn leven. Ik hou van mijn vriendje, maar niet zo als eerst. Ik zit hier heel erg mee, onder andere omdat ik zo veel aan C denk. Heeft iemand enig idee wat ik moet doen?
The tragedy of life is not that it ends too soon, but that we wait so long to begin it
