• Tja, ieder zijn eigen smaak, zou je dan zeggen. Maar eerlijk gezegd is het niet eens dat ik het boek nu zo slecht vindt... ik snap het alleen niet. Ik lees dus Paaz voor school (Nederlands) en zelfs een van de meisjes in mijn klas die niet eens echt van lezen houdt, zei dat het een aanrader was (+ ook de lerares) dus dan zou je toch denken dat het goed is... maar ik vind dat ofwel) de schrijver niet echt weet waar ze het over heeft, ofwel) de hoofdpersoon zich vreselijk aanstelt. Emma (hoofdpersoon) zou depressief moeten zijn, maar ik heb nog niks aan haar gedachten kunnen ontdekken dat ik niet 'normaal' vind, zeg maar.

    Is er iemand die het boek gelezen heeft, die me kan vertellen of het later nog beter wordt? En me anders kan uitleggen wat nu eigenlijk de bedoeling is. (Maar geen spoilers over het eind, please. Ik ben nog niet zo gek ver, maar ver genoeg om al te weten hoe Emma nadenkt enzo).


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.



    Met gratis ''Depressieve kerstbal kaarten''

    Ik ken dit boek niet, maar dit is wel heel erg overdreven....

    Zelf heb ik het boek niet gelezen en ik weet ook niet of het iets voor mij is, maar wellicht beoordelen ze het boek pas nadat ze het uit hebben gelezen. Ik heb zelf namelijk ook dat ik eerst bij enkele boeken denk van: Is dit het nou? Terwijl ik volledig andere gedachten erover heb, nadat het uitgelezen is, want dan kan je begrijpen waarom het zo in elkaar is gezet.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    ScourgeTheCat schreef:



    Met gratis ''Depressieve kerstbal kaarten''

    Ik ken dit boek niet, maar dit is wel heel erg overdreven....


    Haha, dat staat niet op t boek hier....


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

    Morticia schreef:
    Zelf heb ik het boek niet gelezen en ik weet ook niet of het iets voor mij is, maar wellicht beoordelen ze het boek pas nadat ze het uit hebben gelezen. Ik heb zelf namelijk ook dat ik eerst bij enkele boeken denk van: Is dit het nou? Terwijl ik volledig andere gedachten erover heb, nadat het uitgelezen is, want dan kan je begrijpen waarom het zo in elkaar is gezet.


    True, maar bladzij 50 en het nog steeds niet leuk vinden/snappen is niet helemaal mijn smaak.


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

    Ik ken het boek niet echt, maar het is dan ook niet echt mijn genre.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    The_End schreef:
    (...)

    True, maar bladzij 50 en het nog steeds niet leuk vinden/snappen is niet helemaal mijn smaak.


    Volgens mijn NL docente moet je, als een boek je na 50 pagina's nog niet aanpreekt, het eigenlijk wegleggen, omdat je anders tegen je zin gaat lezen. Ik ken het boek zelf niet, maar als ik het zo hoor zou het geen boek voor mij zijn :/


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Dit gaat er fout bij haar; ze denkt dat het heel normaal is om suïcidaal te zijn en denkt dat ze ook inderdaad dood moet. Gewoon omdat dat zo hoort. Snap je een beetje wat ik bedoel? Bijvoorbeeld;
    Het probleem is daar; Emma is nieuw en als er iemand nieuw is, is de deur naar de tuin niet standaard open. Telkens als iemand naar binnen of buiten wil moet een verpleger de deur van het slot halen. De gedachte van Emma is dan als volgt; door haar mag de tuindeur niet open --> ze zit mensen in de weg --> ze moet dood.

    Ik vond het boek persoonlijk wel prima, maar ik heb geen tijd gehad om het uit te lezen dus ik kan niks vertellen over het einde :3

    Jorah schreef:
    Dit gaat er fout bij haar; ze denkt dat het heel normaal is om suïcidaal te zijn en denkt dat ze ook inderdaad dood moet. Gewoon omdat dat zo hoort. Snap je een beetje wat ik bedoel? Bijvoorbeeld;
    Het probleem is daar; Emma is nieuw en als er iemand nieuw is, is de deur naar de tuin niet standaard open. Telkens als iemand naar binnen of buiten wil moet een verpleger de deur van het slot halen. De gedachte van Emma is dan als volgt; door haar mag de tuindeur niet open --> ze zit mensen in de weg --> ze moet dood.

    Ik vond het boek persoonlijk wel prima, maar ik heb geen tijd gehad om het uit te lezen dus ik kan niks vertellen over het einde :3


    Oke... thanks voor de uitleg.


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

    Met psychologische boeken heb je dat wel vaker, heb ik gemerkt. (:
    Pas op het einde met de climax of onthulling komt de kick. De leraar van Bart Koubaa is ook zo'n boek. Ik heb hem ook gelezen voor school, en het las ook niet als een trein, er gebeurde niet bepaald veel in. Toen echter op het einde uitkwam dat hij een kanibaal is, vallen ineens alle puzzelstukken in elkaar, en ik vond het uiteindelijk ook een heel goed boek. Maar vaak moet je eerst door de zure appel heen bijten.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Zoals eerder gezegd kost het vaak even wat tijd en moet je erdoorheen zien te komen. Ik wil echter ook even benadrukken dat jijzelf boeken waarover iedereen lyrisch is niet per se leuk hoeft te vinden, zelfs al is de rest dat wel. Soms kun je je gewoon niet identificeren met de hoofdpersoon en dan is het lastiger om erdoorheen te kunnen komen. Wel moet ik zeggen dat auteurs er zo nu en dan wel een handje van hebben om alles een beetje voort te laten kabbelen, dus als je nu pas op pagina 50 bent zit je wellicht nog niet helemaal in het verhaal. Ik heb het boek zelf niet gelezen, dus hier kan ik niet over oordelen, maar dit wilde ik toch even kwijt. :)


    She's imperfect but she tries