Hee hallo.
Zo, ik ben hier al maanden niet meer geweest, vraag me af of iemand me überhaupt nog kent. :') Leuk om hier weer eens op het forum rond te kijken! Toch ga ik meteen een topic openen met iets wat me bezighoudt.
Aan het begin van deze vakantie (Eind juni, begin juli) ging ik naar de verjaardag van een schoolvriendin van het HBO waar ik op zit. Daar ontmoette ik haar huisgenoot, met wie het goed klikte. Veel dezelfde interesses, hij zag er goed uit, etc. We wisselden nummers uit en begonnen met elkaar te appen. En niet zo'n beetje. We hebben ontzettend veel met elkaar 'gepraat' via deze manier en de gesprekken waren leuk. Hij flirtte, en ik vond het leuk om aandacht van hem te krijgen.
Op een gegeven moment werd het me wel een beetje veel en begon het me te beklemmen. Hij bleef maar appen (ook als ik even niet reageerde) en dat was een turn-off voor mij. Hij vroeg waarom ik niet zoveel meer reageerde, en ik heb eerlijk gezegd dat ik liever afsprak dan hele dagen lang met dat stomme WhatApp bezig te zijn. Hij zei dat hij het begreep, en vanaf dat moment appten we nog steeds op een leuke manier, maar wel wat minder.
Maar dan. Op een gegeven moment vraag ik hem of hij wil afspreken, en ik het plots stil. Omdat ik het allemaal verder niet ga lopen pushen, blijft het vanaf dat moment stil. Oké dan, denk ik. Blijkbaar heeft hij geen interesse meer. Een beetje raar, zo uit het niets, maar hee, dat kan. No hard feelings.
But here's the deal: Twee dagen geleden kreeg ik ineens spontaan antwoord op mijn laatste bericht (dat voorstel om af te spreken).
Hij zei:
"Hee, sorry voor het late antwoord! Had veel aan mijn hoofd. Lijkt me leuk om af te spreken!"
Dus ik denk.. Oké, waar komt dat vandaan na drie weken? Is er misschien iets ergs gebeurd?
Dus ik vraag:
"Iets waar je het over wil hebben?"
Vervolgens krijg ik een bericht terug waarin hij zegt: "Hmm, nah, kunnen we het beter niet over hebben." Nog voordat ik daar op gereageerd heb, steekt hij plots van wal. Dat hij in de drie weken waarin we geen contact hadden heeft geprobeerd met meisjes te daten maar dat het allemaal stukliep. Dat 'zijn grote liefde', waar hij al 4,5 jaar verliefd op is, hem niet wil.
Dus ik vraag:
"Oh, en dan app je mij nu ineens terug om wel af te spreken? Omdat het met de andere meisjes niet lukte?"
Krijg ik een heel verhaal van dat ik het zo niet moet zien en ik niet zo onzeker moet zijn en hij heel graag met me wil afspreken maar het dus allemaal een beetje 'confusing' was. Mij deed dit veel pijn. Blijkbaar ben ik alleen leuk genoeg wanneer andere meisjes geen zin in hem hebben. Vervolgens hebben ik met mijn lack-of-selfrespect zijn uitleg geaccepteerd en praten we nu weer. Meestal begint hij de gesprekken.
Maar ik voel me zo'n idioot nu die zichzelf gewoon laat gebruiken, hoe goed het ook klikt(e) met deze gast. Of valt het allemaal wel mee, stel ik me aan en moet ik gewoon dit contact aanhouden? Wat zouden jullie doen als jullie in mijn situatie zaten?
ars moriendi