Ik denk persoonlijk dat het ook van iemands schrijfstijl, de alineaverdeling, hoeveel er gebeurt in een hoofdstuk en de verhouding tussen dialoog en alles wat geen dialoog is afhangt. Als een stuk heel makkelijk leest, dan vind ik het persoonlijk helemaal geen probleem om hoofdstukken van boven de duizend woorden te lezen. Bij verhalen die ik écht heel leuk vindt, heb ik zelfs de neiging om te zeggen: hoe langer, hoe beter.
Als ik zelf schrijf kijk ik vaak naar wat er binnen een hoofdstuk gebeurt, om te voorkomen dat ik te veel 'fillers' ga schijven en dergelijke. Ik ben zelf vaak geneigd om lange hoofdstukken te schrijven om ervoor te zorgen dat er geen 'zinloze' hoofdstukken tussen zitten. Dan rek ik liever het hoofdstuk wat uit om een bepaalde gebeurtenis die ik in gedachten had mee te nemen dan dat ik een hoofdstuk produceer waarin voor mijn gevoel niet zo veel gebeurt.
"Take my advice; I don't use it anyway."