• Afgelopen maand was ik met vriendinnen op vakantie. Daar ben ik aan het nummer gekomen van een jongen en sindsdien appen we. Hij heeft mij laten weten dat hij me leuk vindt en verliefd is. Ook vroeg hij of ik zijn vriendin wilde zijn, waarop ik antwoordde dat ik het niet wist. Ik vond (en vind) dat ik hem daar nog niet goed genoeg voor ken. Dit heb ik dan ook verteld. Daarnaast heb ik gezegd dat ik hem wel leuk vind, maar niet verliefd ben, want ik word nu eenmaal niet snel verliefd. Alleen sinds dat ik dat heb gestuurd, krijg ik hem maar niet uit mijn hoofd. Hij negeert me nu ook, wat ik wel kan begrijpen.

    Wat kan ik nu het beste doen?


    There is nothing more badass than being yourself

    Ehmmm het best negeren, vind ik. Hij heeft niet in real life gezegd dat hij je leuk vindt, en het feit hoe hij reageert op jou uitleg, lijkt me niet zo volwassen. Hebben jullie elkaar nog in het echt gezien?


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Painkiller schreef:
    Ehmmm het best negeren, vind ik. Hij heeft niet in real life gezegd dat hij je leuk vindt, en het feit hoe hij reageert op jou uitleg, lijkt me niet zo volwassen. Hebben jullie elkaar nog in het echt gezien?


    This.


    26 - 02 - '16

    Ik vind het een beetje vaag dat hij zo reageert. Lekker aardig van hem naar iemand die je leuk zou vinden. Ik denk ook het best negeren.


    The truth is out there.

    Painkiller schreef:
    Ehmmm het best negeren, vind ik. Hij heeft niet in real life gezegd dat hij je leuk vindt, en het feit hoe hij reageert op jou uitleg, lijkt me niet zo volwassen. Hebben jullie elkaar nog in het echt gezien?


    Ja, ik heb hem in het echt gezien. Toen hebben we wat gepraat.


    There is nothing more badass than being yourself

    HarrysBum schreef:
    (...)

    Ja, ik heb hem in het echt gezien. Toen hebben we wat gepraat.


    En hoe verliep dat?


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Hij voelt zich afgewezen en gegeneerd. Zijn zelfvertrouwen heeft waarschijnlijk een deuk gekregen, en hij heeft nu wat moeite met je verder nog onder ogen te komen, omdat hij zich niet meer op zijn gemak voelt rond jou.

    Wil je hem een kans geven? Geef hem dan even de ruimte die hij nodig heeft om het te verwerken/zich weer comfortabel te voelen rond je. Wees lief en vriendelijk (maar niet té - want dat komt medelijdend over, en treft waarschijnlijk dan zijn trots). Doe gewoon normaal en doe luchtig verder, alsof er niets is gebeurd.
    Zo weet hij dat het helemaal niet aan hem persoonlijk ligt, en dat je prima met hem bent. Bovendien geef je je het zo ook een kans, om het te laten bloeien, en elkaar eerst wat beter te leren kennen. Als je dan merkt dat er meer komt, dan kun je er nog op ingaan. Zo niet, sluit je de mogelijkheid niet uit, zowel voor hem niet als voor jezelf. Maar wat je dan wel kunt gaan verwachten - is dat hij op een gegeven punt toch zeggen zal: ik wil je uit mijn leven hebben, want je brengt mijn gevoelens echt te in de war.

    Ik zou zeggen, breng het nog één keer op, en zeg hem, dat je hem echt een leuk persoon vindt, maar hem nog niet lang genoeg kent, maar dat je wel heel graag contact met hem zou willen blijven hebben. Wees emotioneel open, toegankelijk, begripvol en empathisch. Krik zijn zelfvertrouwen vooral op, want waarschijnlijk is dat gewoon het probleem. Hij zit waarschijnlijk in één of andere put nu, en is erg oncomfortabel nu, je zou voor minder.
    Breng het één keer ter sprake. Dan: trek hem eruit, door open te zijn en zijn zelfvertrouwen wat op te krikken, om zo jullie relatie terug op de rails te krijgen. Na die ene keer, breng het onderwerp niet meer op. Doe gewoon normaal tegen elkaar, alsof het niet gebeurd is, zodat hij zich niet op zijn ongemak hoeft te voelen rond jou. En dan zie je wel verder hoe dit zich ontvouwt.

    Als hij die weg niet inslaan wilt, omdat hij zich daarvoor te ongemakkelijk rond jou voelt, of geen zin heeft om te zitten hopen, en wachten, en nog dieper erin te vallen - voor iets wat misschien toch nooit komt, en dat dit hem alleen leed en last zou kunnen opleveren, dan moet je dat respecteren. En hem loslaten - er zijn genoeg vissen in de zee.
    Maar breng het eerst eens op tafel, voor je iets beslist. Communiceer.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2015 - 17:13 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Painkiller schreef:
    (...)

    En hoe verliep dat?


    Dat ging makkelijk (normaal zeg maar) en het was leuk!


    There is nothing more badass than being yourself

    Histoire schreef:
    Hij voelt zich afgewezen en gegeneerd. Zijn zelfvertrouwen heeft waarschijnlijk een deuk gekregen, en hij heeft nu wat moeite met je verder nog onder ogen te komen, omdat hij zich niet meer op zijn gemak voelt rond jou.

    Wil je hem een kans geven? Geef hem dan even de ruimte die hij nodig heeft om het te verwerken/zich weer comfortabel te voelen rond je. Wees lief en vriendelijk (maar niet té - want dat komt medelijdend over, en treft waarschijnlijk dan zijn trots), gewoon normaal en luchtig verder doen, alsof er niets is gebeurd. Zo weet hij dat het niet aan hem persoonlijk ligt, en dat je prima met hem bent, en geef je jezelf ook de kans om het te laten bloeien, en elkaar beter te leren kennen. Als je dan merkt dat er meer komt, dan kun je er nog op ingaan, zo niet, sluit je de mogelijkheid niet uit, zowel voor hem niet als voor jezelf.
    Maar wat je dan wel kunt gaan verwachten - is dat hij op een gegeven punt toch zeggen zal: ik wil je uit mijn leven hebben, want je brengt mijn gevoelens in de war.

    Ik zou zeggen, breng het nog één keer op, en zeg hem, dat je hem echt een leuk persoon vind, maar hem nog niet lang genoeg kent, maar wel heel graag contact met hem zou willen blijven hebben - wees wat open voor hem, krik zijn zelfvertrouwen wat op, want waarschijnlijk is dat gewoon het probleem - en praat er dan niet meer over, en doe gewoon normaal tegen elkaar, alsof het niet gebeurd is, zodat hij zich niet op zijn ongemak hoeft te voelen rond jou. En dan zie je wel verder.

    Als hij die weg niet inslaan wilt, omdat hij zich daarvoor te ongemakkelijk tegenover jou voelt, of geen zin heeft om te zitten hopen, en wachten, en nog dieper erin te vallen - voor wat misschien toch nooit komt, en dit hem alleen leed en last zou kunnen opleveren, dan moet je dat respecteren. En hem loslaten - er zijn genoeg vissen in de zee.
    Maar breng het eerst eens op tafel, voor je iets beslist. Communiceer.


    Dankjewel!


    There is nothing more badass than being yourself