;
Een puntkomma wordt gebruikt als een schrijver had kunnen beslissen om een zin af te sluiten, maar er voor koos dat niet te doen. Jij bent de schrijver en de zin is jouw leven.
Een tijdje terug kwam ik deze quote tegen op een artikel van Facebook. Ik vond hem zo mooi dat ik er een screenshot van heb gemaakt en heb bewaard. Ik ben nu op een punt in mijn leven gekomen, dat ik écht niet weet wat ik moet doen. Ik heb, zoals misschien een paar weten, de opleiding tot schoonheidsspecialiste gedaan. Deze heb ik met succes afgerond en twee weken terug heb ik mijn diploma uitreiking gehad. Veel klasgenoten gaan werken bij hun stagebedrijf of beginnen een eigen salon. Enkelen gaan een andere opleiding doen. En ik weet niet wat ik wil. Aan de ene kant wil ik ook een andere opleiding gaan doen, omdat dit niet is wat ik later wil worden. Deze opleiding heb ik gewoon afgemaakt, zodat ik een papiertje heb. Waarom ben ik dan geen andere opleiding gaan doen? Of heb ik me niet al ingeschreven voor een andere opleiding? Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, maar ik weet het gewoon echt niet. Ik ben nu op het punt gekomen om een tussenjaar te nemen en werk 30-40 uren per week bij de MC Donalds. Misschien niet de meest ideale baan, maar er moet toch geld in het laatje komen en ik wil niet een heel jaar thuis zitten. (En dat mag ook niet van mijn ouders) Een paar maanden terug ben ik al 20 geworden, dus ik voel toch al een zekere druk op me. Áls ik namelijk wel een andere opleiding ga doen, ben ik wel weer drie a vier aar verder. Ik krijg geen studiefinanciering mee of heb gratis ov. Ik voel, zodra ik er ook aan denk, gelijk een zware druk op mijn schouders. ik wil gaan huilen. Ik ben verdomme al twintig! Dan moet ik toch zeker wel weten wat ik wil gaan doen? maar nee. Ik heb aan van alles gedacht; Schrijver worden (wat altijd nog kan), iets met kinderen of Au Pair. Dat laatste wil ik ook erg graag gaan doen, maar dan wil ik wel meer geld hebben en ben dus al druk aan het sparen. Laatst besefte ik me ook dat ik op het moment ben gekomen, dat ik echt stilsta. Ik ben maar wat aan het doen. Ik wil uit dit dal springen/klimmen en actie ondernemen, zodat mijn leven zin heeft. Ik wil de zin achter de puntkomma zijn. En niet de laatste letter voor de puntkomma. Er komt wel iets op mijn pad, daar heb ik vertrouwen in. En ik weet dat ik niet de enige ben. Wij zijn hier allemaal schrijvers en kunnen bijzondere dingen verrichten, zolang we maar zin in het leven hebben. (wat ik dus op dit moment niet heb)
(Sorry voor typefouten. Ik moest dit even snel kwijt.
Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!