Goed, ik moet even m'n hart luchten, want ik moet steeds huilen als ik eraan denk.
In februari hoorde ik dat een vriendin (voor het gemak even Q) van mij anorexia heeft. Ze was er niet meer bij in de pauze's en ik vroeg "Waarom is Q er niet bij?" en toen werd er door twee andere vriendinnen (R & S) (tevens klasgenoten van Q) verteld dat ze met docenten pauze hield, omdat ze anders helemaal niks zou eten. R en S wisten het al sinds december, maar het anorexia-proces (noem je dat zo?) is bij Q al aan de gang sinds de zomervakantie, sinds juli ongeveer. Ik ben sinds ik het hoorde gewoon normaal om blijven gaan met Q, want ze is niet anders omdat ze opeens anorexia heeft.
Toen ik zaterdag een barbecue hield met wat vriendinnen, kon ik niet iedereen uit m'n vriendenkring uitnodigen, en heb ik ook besloten om Q niet uit te nodigen (dat zou heel erg ongemakkelijk zijn voor haar). R vertelde tijdens de barbecue dat het helemaal niet goed ging met Q, ze is sinds donderdag ook gestopt met het drinken van water, omdat ze denkt dat ze daar dik van wordt. Ze eet en drinkt dus helemaal niet meer, en is sinds vrijdag ook niet meer op school gekomen, we hebben überhaupt niks van haar gehoord.
Eigenlijk wil ik haar een kaartje sturen, ik heb haar adres (maar ik weet niet of ze daar vaak is, een paar maanden geleden zijn haar ouders gescheiden en ze heeft nu dus ook twee huizen), maar ik weet niet of het raar is of niet om een kaartje te sturen. Ik weet dat ze heel erg van lezen houd, dus eigenlijk zou ik er een miniboekje (zo'n kleine pocketversie die je makkelijk in je tas kan stoppen, ik zie ze altijd bij het boekenfestijn van bijv. de hongerspelen) bij willen doen. Maar ik weet dus niet of ik dat nou wel of niet moet doen, en als ik een kaartje stuur wat ik er dan bij moet schrijven enzo. Normaal gesproken weet ik wel wat ik ergens op zou schrijven, maar ik weet nu gewoon niet wat ik moet doen. Ik wil haar niet kwetsen ofzo, maar ik wil haar ook niet kwijt.
Ik ben ook gewoon zo bang dat er opeens een telefoontje komt met "Q is dood." Er is een kans dat ze opgenomen wordt in een inrichting, maar die kans is er al een half jaar, en nu drinkt ze ook niet meer, al vijf dagen niet meer, en ik ben gewoon bang dat er dan ergens deze week of volgende week zo'n telefoontje komt.
Ik heb gewoon geen idee wat ik moet doen en ugh, ik moest dit gewoon even kwijt :c
so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly
