• Stil zit ik op een bankje in het park, te wachten op Jamie. Hij moet zo komen, we hebben afgesproken. In de verte zie ik 2 mensen. Een met blond krullend haar. Dat is vast Jamie. Wie loopt er naast hem? Een meisje. Ik voel de jaloezie naar boven kruipen. Maar ik hou me in. Ik steek mijn hand op en zwaai enthousiast. Hij lacht stralend. Hij slaat kort daarna zijn arm om het meisje heen. "Kijk, dit is Robin." Hij wijst naar het meisje dat onder zijn arm staat. Ze lacht vreemd naar me en vertelt dat ze díkke vrienden zijn. Ja hallo! Ik weet ook wel hoe dat voelt hoor! Dikke vrienden, dat zijn Jamie en ik ook! Puh. "Kom je hier, naast mij zitten?" vraag ik. Met de nadruk op; Mij. Hij knikt.

    "Wil je wel even opschuiven?" Ik heb al door waarom hij het zegt. Hij wil dat Robin naast hem gaat zitten. Mijn ogen willen straaltjes naar Robin zenden, zovan: WEGWEZEN. Kom nooit meer terug! Je pakt mijn vriend af! Maar ja, dat kan tuurlijk nooit. Ik voel me een beetje een indringer. Vaag want wíj hadden afgesproken. "Uh.. Jeem? Wij hadden toch afgesproken?" probeer ik. "Ja, maar het is toch niet erg als" Hij stopt even en kijkt Robin lachend aan. "als Robin even meekomt" Wat een (&*^$$& mens. Ze kijkt me vuil aan, maar net dat Jamie het niet ziet. Ze lachen om alles en ik zit daar maar een beetje te kijken hoe een kind met een hondje speelt. Ik sta op en kijk hun aan. Ik zeg "Doei, ik ga" Maar ik weet niet of hij me wel überhaupt heeft gehoord. "Hallo!" Ik zwaai voor zijn ogen. "Ik gahaa!" "O, doei" En hij richt zich weer op Robin. Ik loop met een verdrietig gevoel naar huis.



    Jee, hij zou vanmiddag ook nog komen. Ik kijk wel even of hij nog op het bankje zit. Hij weet niet dat ik op hem ben. Ik sjok naar het bankje. Er steken 2 hoofden boven uit. Ze komen steeds dichterbij. Dan zijn ze té dichtbij dat hun lippen elkaar raken. Ik raak in paniek. Dat mens pakt míjn Jamie af. Míjn Jamie waarmee ik allemaal leuke dingen heb gedaan. Maar nu is het niet meer mijn Jamie meer. Het is die van Robin


    Mooi? ;s


    If you think something small can’t make a difference, try sleeping with a mosquito in the room

    Beetje standaart schrijfstijl, maar dat neemt niet weg dat het goed is. ;D


    Sing the song of the stars for me.

    Klopt.. Ick ben t met je eens, maar deze is vééél anders hoe ick zegmaar zelf schrijf. Dankuu trouwens voor je reactie


    If you think something small can’t make a difference, try sleeping with a mosquito in the room

    Damn, ik dacht dat het echt gebeurd was >.<
    Wel erg geloofwaardig.


    No growth of the heart is ever a waste

    Woww.
    Ick vind het mooi geschreven n_n


    hat kalte Füße! Wo bleibt der Sommer?

    nice,, egt,, nee mooi(A)


    The awkward moment when a sentence doesn’t end the way you think it octopus.