Het oudste boek
Haar handen zijn als oud papier
Verkleurd, bevlekt, gekreukeld
Een levenswerk aan poëzie
In uitgelopen inkt
De woorden zijn niet leesbaar meer
Betekenis verdwenen
Bladzijden zijn volgeklad
De laatste punt gezet
Ze liggen netjes op elkaar
Gekruld op stille borst
Een laatste blik op oud papier
Verdwijnt zij in de grond
Ik had een tussenuur en had zin om mijn bergen schoolwerk nog verder uit te stellen, want zo verantwoordelijk ben ik wel, dus dan maar dichten. x)
Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.