• Hooi! (:

    Dus ik had vandaag een afspraak bij de huisarts. Dit; omdat ik last heb van tics. Dit heb ik al sinds kleins af aan en het was nooit storend, dus is er nooit iets aan gedaan. Maar sinds twee jaar (sinds dat alle problemen zijn begonnen) zijn mijn tics erger geworden en zijn het er meer geworden en het wordt nu wél storend. Dus dacht ik dat een huisartsbezoekje geen kwaad kon.

    Nou, jeuj... Kom ik met mijn pa z'n kantoortje binnen (na 20 minuten te hebben moeten wachten terwijl we op tijd waren. Hij zat gewoon te kletsen met z'n assistente...) en moet ik mijn verhaal doen. Ik dus zo zeggen dat ik last heb van tics blablabla.
    ''Ja, sorry. Daar weet ik niets vanaf. Ik zal eerst research moeten doen.''. Like wtf? Tijdens het maken van die huisartsafspraak moest ik vertellen waar het om ging. Dan mag ik denk ik toch wel verwachten dat hij dat te horen krijgt en zich een beetje in kan lezen.

    En nu nog voordat ik het wist is er afgesproken dat hij me terug bellen gaat zodra hij iets weet. En dan worden het hoogstwaarschijnlijk bezoeken aan een psycholoog en pas aan de hand daarvan gaan ze kijken óf ik medicatie mag, en zo ja; welke.
    Terwijl stress en problemen gewoon niet te voorkomen zijn en ik niet naar een psycholoog wil. Geef me gewoon pillen zodat ik het kan onderdrukken. Maar nee, dat schijnt niet te gaan. Blablabla.


    Oke, einde frustratie-uiting. Zijn jullie het ook wel eens oneens met je huisarts? (cat)


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Klinkt als iets wat mijn zus ook heeft. (Alleen de tics) Gilles de la tourettesyndroom heet dat. Ik moet wel even zeggen dat ik dit uit je tekst opmaak en van mijn zus haar ervaring. Ik ben zelf geen huisarts en heb er verder ook geen verstand van.


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Ik ben het eigenlijk nooit eens geweest met de huisarts :') Huisartsen zijn gewoon... Kut.


    so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

    Scribe schreef:
    Klinkt als iets wat mijn zus ook heeft. (Alleen de tics) Gilles de la tourettesyndroom heet dat. Ik moet wel even zeggen dat ik dit uit je tekst opmaak en van mijn zus haar ervaring. Ik ben zelf geen huisarts en heb er verder ook geen verstand van.


    Ik heb ook behoorlijk last van tics en mijn huisarts zegt dat ik pertinent geen Gilles heb, dus het hoeft het niet altijd te zijn.

    Yolanda, je weet mijn mening via app al, hahah.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Hm. Lastig. Wat eerder ook al is gezegd, kennis over tics ligt meer bij psychologen en niet bij artsen. Het is iets geestelijks, niet per definitie lichamelijk. Ik vind dat de arts goed gehandeld heeft, al had hij wel wat meer betrokkenheid mogen tonen. Ik ben benieuwd wat er uit voort komt..

    Snap wel dat het frustrerend is allemaal..


    Whatever you do in life will be insignificant, but it's very important that you do it because nobody else will.

    Huisartsen kennen vaak alleen maar de basis en ik denk dat tics er niet onder vallen. Mijn vriendin heeft last van OCD en krijgt er ook medicijnen voor (maar die kunnen ook voor andere dingen zijn. Ze heeft er namelijk best veel) om haar rustiger te maken in haar hoofd. Nu werken ze een beetje, maar dat duurde bij haar jaren.

    Ik ga eigenlijk bijna nooit naar de huisarts, alleen als het echt moet. De laatste paar keer was ik gegaan, omdat ik een last had van flinke keelontstekingen.


    Seasons will change, but I shall remain

    Ik begrijp je frustratie. En ik begrijp de dokter ook wel. Misschien heeft hij niet op voorhand informatie opgezocht omdat hij het druk had. Maar ik vind het inderdaad frustrerend als je daar helemaal heen gaat voor een oplossing, maar dat ze je eerst nog 20 min. laten wachten en dan uiteindelijk, mag je weer vertrekken met niets.

    Ik ben het ook wel eens oneens met mijn dokter geweest. Bijvoorbeeld toen ik een test wilde doen, maar ze zei dat het niet nodig was. Ik dacht zelfs dat een arts geen test mag weigeren. Oké, misschien was het niet echt weigeren, eerder zeggen dat het niet nodig was. Ik heb die test dan toch niet laten doen. Maar nu maak ik mij terug zorgen om dezelfde reden, en ben ik misschien van plan naar een andere dokter te gaan die het wel zeker wil doen. Maar blijkbaar krijg je minder terugbetaald van de ziekenfonds als je niet naar je vaste huisarts gaat.


    Ik wil een tuin vol egels