• Crime Scene Investigation

    Opmerking
    Deze RPG heb ik al eens aangemaakt en hij is toen doodgelopen, maar ik weet dat er meerdere mensen zijn die deze RPG weer levend willen hebben. Als je hieraan meedoet, bedenk dan dat je niet na drie posts kan stoppen. Dit is zeer vervelend, zonde en je houdt anderen ook op. Weet dus zeker dat je gewoon actief mee zal blijven doen. Mocht er iets plotseling gebeuren waardoor het even niet lukt om te rpg'en, kan je hier zelf natuurlijk niks aan doen maar geef het even aan (:


    Het is zomer 2014 in Perth, een prachtig, aan het water gelegen stadje in Schotland. Het forensisch onderzoeksteam van de nightshift heeft werk zat, de criminaliteit lijkt zich alleen maar op te hopen. Deze RPG gaat over de nachtdienst van het crime lab in Perth.
    Er is een lichaam van een jong meisje gevonden in het bos. Wat er al is onderzocht is dat ze Emmy heette en 13 jaar oud was. Ze is geidentificeerd door haar ouders en is daarna vrijgesteld voor autopsie. Emmy ligt klaar in de autopsie-kamer terwijl er een soort draad wat op de crime scene lag, naar het lab is gestuurd voor onderzoek. De crime scene moet nog verder onderzocht worden.

    Personages:

    Teamleider


    Assistent team-leider


    CSI Rang 3
    Gereserveerd voor SiriuslyBlack
    Gereserveerd voor MrsMessi
    Gereserveerd voor Balloo

    CSI Rang 2
    Gereserveerd voor AmericanPsycho



    Patholoog-anatoom
    Andrew Scott Sullivan ~ MikeyGClifford ~ 1.1

    Assistent patholoog-anatoom
    Gereserveerd voor Conaway

    Labratten
    Grayson "Gray" Davis ~ Bostick ~ 1.1



    Hoofd PPD (Peth’s Police Department)


    Mocht er nog vraag zijn naar een andere functie, kan dit altijd worden overlegd.
    Bij CSI Rang 2, 3 en bij de labratten is het maximum niet 3, het geeft alleen aan dat er meer dan één personage kan worden ingevuld!




    Invullijst
    Naam: (Voornaam, tweede/derde naam, Achternaam, Bijnaam.)
    Functie: (Welke functie heeft hij/zij in het CSI team?)
    Leeftijd: (denk realistisch, dus niet te jonge karakters!)
    Geslacht:
    Innerlijk:
    Uiterlijk: (Foto + Uitleg)
    Extra:

    Wees creatief, geen Mary/Gary Sues.


    Face Claim List;
    • Taylor Kinney
    • Sebastian Stan
    • Grant Gustin




    Regels
    • Maximaal twee personages per persoon, maar ik wil geen verwaarlozing. Houd ook rekening met de wil van anderen.
    • Geen OOC ruzie’s in het topic.
    • Geen besturing van andere personages. Alleen die van jezelf of na overleg met anderen.
    • Alleen ik open nieuw topic, behalve als ik anders heb aangegeven.
    • Ik zal een praattopic openen om te overleggen, zo kunnen we het speeltopic schoon houden.
    • Minimaal ong. 200 woorden per post. Meer is altijd goed, en één keer iets er onder zitten is niet erg, maar probeer er rekening mee te houden.
    • 16+ is toegestaan, maar ga mensen geen nachtmerries bezorgen.
    • Overleg kan natuurlijk altijd! Leve het praattopic (:
    • Probeer met iedereen om te gaan en relaties realistisch te houden.
    • Ik sta altijd klaar voor vragen of ideeën.
    • Verzoekje; het is erg verwarrend als je aan meerdere RPG's meedoet -zoals ik- en dezelfde face claim in verschillende RPG's wordt gebruikt. Zou je sowieso willen proberen een beetje creatief te zijn (dus liever underused face claims als het even kan)? En als je twijfelt misschien even vragen of het goed is. Dit klinkt misschien wat bot maar ik merk hoe verwarrend het is.
    • Heb vooral heel veel plezier!



    [ bericht aangepast op 29 mei 2015 - 17:40 ]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Waarom komen alle leuke RPG's altijd achter elkaar :c


    Ich liebe dich 27.12.23

    Bostick schreef:
    Waarom komen alle leuke RPG's altijd achter elkaar :c


    Zeg maar als ik je er bij kan zetten of niet ;3


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    SiriuslyBlack schreef:
    (...)

    Zeg maar als ik je er bij kan zetten of niet ;3


    Ik denk er nog eventjes over na c:


    Ich liebe dich 27.12.23

    Mag ik een vrouwelijke labrat?


    " icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

    Mag ik de patholoog-anatoom?


    Bowties were never Cooler

    - Bij nader inzien, hoe veel ik van CSI houdt.. ik moet 6 weken 5 dagen per week stage lopen,- ik moet passen x(

    [ bericht aangepast op 17 mei 2015 - 15:43 ]


    you never leave my mind, even when i have a million things to worry about

    Elros schreef:
    Ik wil zeker graag mee doen.
    Maar ik heb nooit echt begrepen wat het verschil is tussen rang 2 en 3 :Y)


    3 heeft meer ervaring en is dus ook bevoegd om zonder 'hogere' begeleiding naar een crime scene te gaan. Rang 2 mag dat dus niet en is vaak mee met een Rang 3 (of met een ander beter bevoegd persoon zegmaar).


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Zou ik een vrouwelijke rang 2 mogen?


    I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

    Mag ik Sebastian Stan als fc, of liever niet?


    Bowties were never Cooler

    ClintonFrancisB schreef:
    Mag ik Sebastian Stan als fc, of liever niet?


    Die had je de vorige x ook toch? We hadden het er toen al over gehad en ik heb op het moment geen Q RPG met Seb, dus ik vind het goed. Natuurlijk mag je ook een andere maar kies maar. ;3


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    SiriuslyBlack schreef:
    (...)

    Die had je de vorige x ook toch? We hadden het er toen al over gehad en ik heb op het moment geen Q RPG met Seb, dus ik vind het goed. Natuurlijk mag je ook een andere maar kies maar. ;3


    Ik dacht dat ik het toch maar even vraag, om misverstanden etc te voorkomen. (K)


    Bowties were never Cooler










    Naam: Andrew Scott Sullivan
    Functie: Patholoog Anatoom
    Leeftijd: 33. Andrew is geboren op St. Patrick's Day, 17 Maart
    Geslacht: Mannelijk
    Innerlijk: Andrew is een man met veel verschillende gezichten en uitersten, die een voor een passen bij zijn emoties. Een kant van hem is vrolijk, opgetogen, lief en druk en is echt in voor alles en staat voor iedereen klaar. Het gekste is voor hem nog niet gek genoeg en zijn moed gaat tot ver voorbij wat gezond is voor een mens. Hij is druk, stuitert rond en is echt de clown van het stel die iedereen kan opvrolijken en doen lachen, hoe diep ze ook in de put zitten. Hij is er dan ook altijd als je hem als vriend nodig hebt of een luisterend oor of advies wil hebben, van deze hopeloze optimist. Dit is hij meestal rond zijn vrienden en bekenden, al is sinds het incident in zijn eerste jaar als Patholoog Anatoom dit ook een stuk minder geworden. Een andere kant van hem, de kant die niemand graag naar boven ziet komen, is zijn duistere kant. Als deze naar boven komt is hij de schrik van velen. Hij is dan koud, meedogenloos, kil, onbevreesd en heel erg wreed. Als deze kant naar boven komt kan degene die hem heeft doen verschijnen beter vluchten, want hij is echt in staat om je luchtpijp eruit te rijten met zijn blote handen. Hij is dan echt bloed link en je wil hem echt niet tegen je hebben in deze staat van doen. Een staat die naar boven komt als je zijn familie of vrienden iets aan doet, aan probeert te doen of überhaupt negatief geven doet. Ook als je negatief over zijn geboorteland of afkomst praat kan deze kant makkelijk naar boven komen. Als derde heb je de hopeloze romanticus. Deze kant van Andrew komt maar weinig naar buiten. Eigenlijk alleen als hij alleen is en verliefd wordt het duidelijk in zijn schrijven. Zijn verliefdheid echt uiten heeft hij namelijk erg veel problemen en moeite mee. Hij durft het eigenlijk niet zo goed. Hoe moedig hij ook lijkt bij zijn vrienden en hoe stoer en onbevreesd hij ook lijkt als hij ze beschermt, zo bang is hij eigenlijk voor afwijzingen, waardoor hij zijn liefde alleen echt durft te tonen door poëzie en short stories. Als laatste heb je de kant die de meeste mensen het vaakst zien: De neutrale behulpzame onleesbare grijze muis. Hij velt eigenlijk geen oordelen over anderen, voor hij hun verhaal heeft gehoord, houd zich vaak ook afzijdig, zeker tegenover vreemden, om eerst hun verhaal te horen en dieper in hun hoofd te kunnen kijken, naar hun motieven, gedachtes en gevoelens, voor hij echt iets zegt of doet. Vaak lijkt hij hierdoor verlegen, maar eigenlijk is hij gewoon stil, omdat hij weinig zinnigs te zeggen heeft en niet zo houd van de kletskous uithangen als hij niets te zeggen heeft over een onderwerp. Vaak zit hij ook gewoon te dromen, dromen over later, dromen over zijn leven, dromen over andere werelden, waar hij dan verder over schrijft in zijn haast onleesbare handschrift in het Iers in het kleine schrijfblokje wat hij altijd bij zich heeft. Dat is ook echt wat Andrew het liefste doet in zijn vrije tijd: schrijven, al is dat soms wat lastig en is dit weer een gevalletje van schijnbare moed, omdat hij nogsteeds niet een van zijn uitgetypte manuscripten aan iemand laten lezen uit de angst om compleet de grond in geboord te worden. Onder al deze langen zit namelijk een best onzeker jongetje, wat zijn ware gevoelens grotendeels flink weet te onderdrukken tot hij ze eruit kan laten op de pagina's van zijn schrijfblokje of over de toetsen van zijn typemachine. Toch zal hij altijd klaar staan als iemand echt hulp nodig heeft, of hij ze nou kent of niet. Hij valt niet snel op en houd zich erg op de achtergrond terwijl hij in stilte zijn werk doet en zijn leven leeft. Dit stille, haast mysterieuze gedrag is ook veel erger geworden sinds het incident. Andrew is ook een zeer fanatieke atleet, hij tennist en bokst al van jongs af aan en doet dat nogsteeds, al is het nu aangepast door zijn lichamelijke beperkingen.
    Uiterlijk: Andrew is een licht gespierde, toch magere, man met een bleke huid. Hij is zo'n 1,80 lang en nou niet heel erg intimiderend, meestal niet in elk geval. Hij heeft donkerbruin haar, wat eigenlijk altijd met wat wax omhoog gekamd staat, en ogen die een combinatie zijn van grijs, groen en blauw. De kleur die overheerst in zijn ogen hangt af van het licht. Zijn hele gezicht is heel erg sprekend, maar vooral zijn ogen. De ogen worden wel eens de poorten naar de ziel genoemd, en voor Andrew is dit zeker waar. Ze kunnen zowel je een beeld geven van de 7e hemel als van de diepste krochten van de hel en alles ertussenin. Dit is ook een reden waarom hij mensen nooit erg graag aankijkt, omdat hoe goed zijn pokerface ook is, zijn ogen verraden hem altijd. Meestal loopt Andrew rond met een nonchalant stoppelbaardje, gewoon omdat hij veel te lui is om zichzelf te scheren. Ook in de rest van zijn uiterlijk houd hij van simpel en niet tijdrovend. Hij draagt in zijn vrije tijd bijna altijd dezelfde legerkistjes met erboven een strakke broek en een veel te grote trui of een wijd t-shirt, wat ervoor zorgt dat hij nog dunner lijkt dan hij al is. Dit draagt hij ook onder zijn werkkleren. Als hij al een bloesje voor je aantrekt over een van zijn t-shirts heen, kan je jezelf al als heel bijzonder rekenen, laat staan als hij echt op net voor je gaat. Andrew spreekt nogsteeds met een zwaar Iers accent en is hier trots op. Als je hem dus ooit vraagt normaal te praten heb je, weer, een probleem. Ook schrijft hij zijn notities vaak in het Iers, die hij later in het Engels moet vertalen voor het rapport wat hij en zijn assistent moeten opstellen. Door een gebeurtenis tijdens zijn eerste jaar als Patholoog Anatoom is Andrew volledig verlamd geraakt aan een van zijn benen en aan de ander is hij mank. Staan kan hij nog, maar niet voor lange tijden en hij doet de meeste dingen dan ook zittend in een rolstoel. Hij vind dit verschrikkelijk, niet alleen omdat hij ervoor erg sportief was, en loopt ook liever op krukken, maar dat werkt niet als je allebei je handen vrij moet hebben. Over het incident zelf wil hij het niet hebben, nooit, al heeft het duidelijk zijn sporen nagelaten, en niet alleen op zijn uiterlijk. Ook heeft Andrew een bril die hij eigenlijk alleen op heeft tijdens zijn werk in het mortuarium en als hij iets moet lezen, anders loopt hij liever zonder rond. Hij draagt altijd een kettinkje om zijn nek met een vredesduifje, een klavertje vier en een kruisje eraan. Deze heeft hij van zijn moeder gekregen toen hij een klein kindje was en hij heeft hem nog geen dag van zijn leven niet gedragen.
    Extra: Andrew is geboren als middelste in een katholiek gezin met 5 kinderen in de Ierse Hooglanden. Hij heeft nog 2 oudere broertje en twee jongere zusjes, over wie hij allemaal erg beschermend is. Zijn jeugd was redelijk rustig en zorgeloos. Wel was al van een jonge leeftijd duidelijk dat hij erg beschermend was over zijn jongere zusjes. Dit was zo erg, dat ondanks dat hij normaal een stil en rustig kind was, dat eigenlijk alleen druk en maf was rond de enkele vrienden die hij had, hij flinke rellen schopte als iemand ook maar een van zijn jongere zusjes dreigde te duwen. Dit is alleen maar erger geworden toen zijn zusjes ouder werden, zeker ook toen ze begonnen te daten, want geen enkele jongen was in zijn ogen goed genoeg voor ze. Dit heeft in hun tienerjaren nog voor flink wat heibel in huize Sullivan gezorgd. Inmiddels is Andrew de enige nog zonder vaste partner, al heeft hij sinds het incident alle hoop opgegeven, want zeg nou zelf, wie wil een relatie met een man die nog geen stap kan zetten zonder krukken of een rolstoel. Op school was Andrew altijd een van de minst opvallende kinderen in de klas. Hij leek altijd netjes mee te doen en was erg leergierig en nieuwsgierig, maar droomde ook vaak weg en schreef vaak hele andere dingen op dan eigenlijk de bedoeling waren. Hij had een paar goede vrienden, waarmee hij erg close was en de gekste streken uithaalde, maar dat was eigenlijk altijd buiten school en in de pauzes. Dit groeide verder en ook op de middelbare school waren de 2 jongens en het meisje onafscheidelijk. Inmiddels zijn zijn twee beste vrienden, Steve en Peggy, getrouwd en is hij nog alleen, al spreekt hij ze nog vaak. Beiden zitten ze in het leger en Andrew heeft een opleiding gedaan tot Patholoog Anatoom, gewoon omdat hij niets wist. Ja, hij wilde vanaf een jonge leeftijd schrijver worden, maar hij wilde ook zelfstandig kunnen leven en dat gaat niet als arm schrijvertje wat z'n boeken niet aan wie dan ook durft te laten lezen. Tijdens zijn opleiding begon hij in dit mortuarium stage te lopen, bij de vorige, toen bijna pensioenwaardige, Patholoog Anatoom. Toen hij afstudeerde wilde zij graag met pensioen, dus toen nam hij het heel dankbaar van haar over na een jaar. Inmiddels is hij heel blij met zijn keuze en voelt zich helemaal op zijn plek, ondanks het incident en het feit dat hij ver van zijn familie is. Met de feestdagen gaat hij altijd terug naar Ierland, net als met St. Patrick's Day.
    En nu het incident: In Andrew's eerste jaar als Patholoog Anatoom werkte hij aan een zaak van een seriemoordenaar, die eerst zijn slachtoffers kidnapte, vasthield en met de dag een stukje kreupeler maakte, tot ze ofwel doodgingen aan bloedvergiftiging door ontstoken wonden, ofwel levend door maden werden verslonden, ofwel doodbloedden, ofwel hem smeekten er een einde aan te maken. Hij had net alle stukjes bij elkaar op losse briefjes, toen hij zelf tijdens het hardlopen werd ontvoerd. Hij werd gedwongen om uren te lopen met zijn handen achter zijn rug vastgemaakt met een industrieel tie-reepje. Uiteindelijk werd hij achtergelaten met 1 flesje water in de Schotse Hooglanden. Om er zeker van de zijn dat hij niet zou weglopen schoot de man hem een aantal keer in zijn ene been, zodat die echt onbruikbaar was en een helse pijn met zich mee bracht. Elke dag kwam de ontvoerder terug met een flesje water om te kijken of hij er nog was. Toen, na een week, stak de man in zijn tweede been. Omdat Andrew al zo lang weg was van werk was er een grootschalige zoekactie naar hem begonnen. Zo werd hij dan ook, na anderhalve week, gevonden: Uitgemergeld, met twee mishandelde benen, diepe sneeën in zijn polsen van het tie-reepje en uitdrogingsverschijnselen. In het ziekenhuis konden ze het meeste van hem oplappen, terwijl de politie de serie moordenaar, die nu eindelijk een gezicht had, konden opsporen en opsluiten. Toch was de infectie in zijn ene been te groot om hem ooit nog te kunnen gebruiken. Ze konden zijn been redden, maar de zenuwcellen waren zo erg aangetast, dat hij tot en met zijn heup niets meer voelt of kan aansturen. Zijn andere been was het ergste dat een spier compleet was afgescheurd en gaan ontsteken. Hier heeft hij lang fysiotherapie voor gehad, maar het is nooit meer helemaal goed gekomen. De littekens staan nog op zijn benen en zijn polsen, wat een dagelijkse herrindering voor hem is aan de verschrikkingen die hij die anderhalve week in zijn eentje in een van de meest onherbergzame gebieden in Schotland heeft meegemaakt. Hij is hierdoor ook nog meer op zichzelf geworden, zijn vertrouwen is vermindert en hij is schichtiger geworden dan hij was. Toch is het geen keer door zijn hoofd gegaan om zijn baan op te geven en terug te gaan naar Ierland, hoe verschrikkelijk hij het leven als kreupele ook vind.
    Er is een ding wat je rond Andrew niet moet doen en dat is medelijden tonen met zijn situatie of hem helpen. Hij wil geen hulp of medelijden. Hij vind het al verschrikkelijk genoeg dat zijn leven is ingeperkt door twee nutteloze benen en dan helpt het niet als anderen ook nog eens je met je neus op de feiten drukken door te helpen of medelijden te tonen. Hij staat erom bekent om iedereen die dat doet ofwel hard aan te rijden ofwel hard te slaan met een kruk. Gelukkig is zijn Mortuarium wel zo afgesteld dat alles voor hem toegankelijk is met ofwel zijn rolstoel ofwel zijn krukken en dat hij zonder hulp alles kan doen en overal bij kan. Zo is de snijtafel afstelbaar dat hij overal al zittend bij kan, hangen de instrumenten vrij laag en staan er geen stoelen bij buro's etc, zodat hij daar ook gewoon bij kan. Als hij het echt niet zelf kan zal hij om hulp vragen, maar dit zal nooit snel gebeuren, maar o we, als je hem helpt voor hij het vraagt.
    Andrew woont op zichzelf in een klein appartementje op de bovenste verdieping van een hoge flat in het stadscentrum. Hier heeft hij altijd al gewoond sinds hij in Schotland is. Elke dag neemt hij nogsteeds dezelfde route, al neemt hij niet meer de trap, maar de lift, naar zijn werk, waar hij ook weer de lift neemt naar het Mortuarium via de koffiekamer. Hij tennist ook nogsteeds, al is het nu rolstoeltennis. Daarbij is hij vaker dan eens in de sportschool te vinden, maar wel op tijden dat er eigenlijk niemand is. Toch is hij na een overgangstijd waarin hij erg moest wennen, best goed in geworden.
    Het enige positieve wat hij aan zijn kreupelheid vind is dat hij zijn notitieblok op zijn schoot kan leggen in plaats van steeds heen en weer te moeten lopen naar zijn bureau, maar dat weegt niet op tegen alle negatieve punten.
    Andrew's geheime talent is piano spelen. Hij doet het niet snel of vaak, maar als hij dan toch ergens een piano ziet staan, kan hij het niet laten om een riedeltje te spelen, als er geen kruk in de weg staat dan...


    Bowties were never Cooler

    Doe mij maar een labrat, mannelijk.

    Dit gaat tegen al mijn principes in, maar ik fc Grant Gustin.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Grayson "Gray" Davis





    Functie:
    Labrat
    Leeftijd:
    Drieëntwintig
    Geslacht:
    Masculine
    Innerlijk:
    Grayson is een eerlijk persoon en zegt daarom al snel wat hij denkt. Hij heeft al vanaf jongs af aan meegekregen eerlijk te zijn en misschien is hij soms iets té eerlijk. Misschien is dat wel waarom Grayson liever ergens in een lab werkt, dan dat hij op kantoor werkt. Hij heeft in het verleden wel een jaar op kantoor gewerkt. Ten eerste vond hij het heel saai en ten tweede kon hij met vrijwel geen van zijn collega's overweg, puur omdat hij zo eerlijk is. Hij hield ook echt niet veel voor zich. Hij zei alles. Nu is het wel een stuk minder omdat hij graag gemogen wil worden, maar af en toe schiet er nog wel iets uit.
    Grayson heeft aardig wat kennis op natuurwetenschap en scheikunde. Hij is er erg mee gepest geworden toen hij jonger was; Hij was altijd aan het studeren, ging nooit uit en daagde ook nooit op - op feesten waar hij voor uitgenodigd was. Het heeft wel zijn vruchten afgeworpen op het gebied wat school en werk betreft, maar op sociaal vlak is hij af en toe toch nog wel ongemakkelijk. Zelfs een simpel gesprek kan wel eens ongemakkelijk worden bij Gray in de buurt. Alleen met de mensen die hij kent, kan hij goede gesprekken voeren. Hoewel Grayson de kennis heeft leert hij graag nieuwe dingen en hier staat hij ook voor open. Hij zal alleen niet heel snel toegeven dat hij iets niet weet, maar vaak is het wel te merken aan de 'dwaze' blik die hij dan heeft.
    Grayson is een vriendelijke jongeman die graag dingen voor andere doet en ze ook niet snel afwijst. Hij heeft veel over voor de mensen waar hij goed mee op kan schieten en vindt het ook leuk om ze te helpen als ze ergens mee zitten of niet uit komen. Zelf waardeert hij hulp ook heel erg als iets hem niet lukt. Hij zal anderen niet snel afslaan als ze hem hulp aanbieden. Ook is Grayson een vrolijk persoon. Mensen zullen hem niet snel zonder glimlach op zijn gezicht zien, tenzij er echt iets aan de hand is. Hij houd van lachen en probeert ook het beste uit het leven te halen.
    Wanneer Grayson aan het werk is, is dit heel belangrijk voor hem. Hij wordt het liefst ook niet gestoord als hij écht druk bezig is. Hij kan best snel vergeten waar hij mee bezig was en dit zo laten staan, om vervolgens ergens anders aan te beginnen. Grayson moet dus echt niet afgeleid worden van wat hij doet, want het blijft staan. Helemaal in het lab is het niet handig, bewijsmateriaal zou dan zo onbruikbaar kunnen worden. Alleen als Grayson zelf toenadering zoekt gaat het vaak wel goed, maar zelfs dan vergeet hij nog wel waar hij mee bezig was.
    Uiterlijk:
    Grayson heeft altijd een vriendelijke lach op zijn gezicht die hem niet verkeerd staat. Hij heeft donkerblonde/lichtbruine haren en groen-blauw ogen, welke in het licht telkens wel lijken te veranderen van kleur. Zijn ogen blijven dus niet altijd één kleur, maar wisselt af tussen het groen en blauw.
    Grayson draagt graag lichte blouses en donkere broeken. Hij wil er niet té net uitzien, maar ook niet als een slons, dus hij draagt altijd wel propere kleren aan. Grayson heeft geen stoppeltjes omdat hij deze altijd netjes elke morgen wegscheert. Ook is zijn gezicht vrij van pukkeltjes etc. Hij besteed niet veel aan zijn uiterlijk, maar wil er wel netjes en verzorgd uitzien.
    Extra:
    Grayson is uitwonend en woont op zichzelf in een kamer in een appartement vlakbij zijn werk. Grayson is vrijgezel en heeft eigenlijk nog geen vaste relatie gehad.

    [ bericht aangepast op 18 mei 2015 - 13:32 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Ik heb de fc's en Andrew er bij gezet ^^


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel