Dorian
ik stuurde mijn paard naar de gevangenis waar 1 van mijn uitgekozen kandidaten verbleef. Pardon, verbleef... Gevangen zat. ik hield paard stil, en keek naar de bewakers van de poort "Kroonprins Dorian, ik zou graag doorgaan willen" zei ik kalm, mijn ijzige blauwe ogen priemden in de hunne, waarbij de diep bogen en daarbij de poorten open deden. "Heel erg bedankt" en stuurde mijn paard door poort heen, en stapten we zo plein op waar hard gewerkt werd voor mijnen. Nu moest ik haar zoeken, meisje die me paar keer was opgevallen van vele verhalen. ik steeg af, en gaf mijn ogen de tijd om eens goed alles in zich op te nemen. Ik zag de opper baas al mijn kant op komen, gebaarde hem glimlachend "Formaliteit is niet nodig, ik ben alleen dus u zult u hoofd niet verliezen" sprak ik geamuseerd. En liep met hem mee, "Fijn dat u mijn Brief gekregen hebt," sprak ik kalm "ik verander mijn gedachten niet, ik wil perse haar. Zij is mijn kandidaat voor dit toernooi" en liep naar zijn kantoor. Daar binnen gekomen viel mijn ogen op een tenger meisje wat er al zat, ik hield iets mijn hoofd schuin en keek haar kant op. Ze was anders dan in de verhalen, verhalen waren dan ook maar simpele verhalen van dronken mannen en vrouwen. Sommige vertelden de waarheid, maar dat was zelden.. dat was mijn Mening. "Celaena" sprak ik haar naam uit, en keek haar aan als ze zich naar me opdraaide. "Ik kom je een keuze voorleggen" glimlach ik samenzweerderig. Keek om naar Lijfwachten die knikten en ons alleen lieten, "sta je ervoor open om naar me te luisteren?" en nam plaats op 1 van de vrije stoelen die in dit kamertje stonden.