Euphoria speeltopic | 1 - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

25 april 2015 - 19:20

GusWaters 1689

Een perfecte wereld.
Het bestaat.
Maar ten gevolge van wat?
En wat als je niet eens weet of je eigenlijk leeft in een stad, een land of een hele wereld?
Het is het jaartal 3100 en onder leiding van President Kayne bestaat er een perfecte maatschappij.
Maar het hele gebied waarover hij heerst is maar schijn.
Eigenlijk bestaan er twee gebieden. Een perfect gebied, namelijk Euphoria en een kleiner gebied dat Dysphoria heet.
Wat de mensen in Euphoria niet weten is dat zij gezond zijn ten koste van andere mensen. De ziektes die de mensen in Euphoria normaal gezien zouden moeten krijgen, worden overgegeven op mensen in Dysphoria.
Zo zijn de mensen in Euphoria ook allemaal rijk omdat de mensen in Dysphoria arm zijn.

*Kaart + indeling Euphoria en Dysphoria

Euphoria en Dysphoria liggen ongeveer zo een 50 kilometer van elkaar verwijderd.
Beide gebieden worden afgesloten door middel van een krachtveld zogezegd omdat er buiten slechte lucht is en door dit krachtveld kan deze dus niet binnenkomen.

Euphoria
Het gebied heeft de vorm van een vijfhoek en op elke hoek staat er een grote glazen toren.
Via deze torens kan je kijken naar “buiten”. Er wordt constant een soort video afgespeeld van een verwoest, droog gebied.
Ook worden de torens gebruikt als bewakingstorens.
Euphoria is een mooie, groene stad. Er zijn appartementen, villa’s,…
Iedereen heeft er een huis van even veel waarde aangezien er niemand arm is.
Ook stroomt er een rivier doorheen het gebied en is er een meer.

Dysphoria
Ook dit gebied heeft de vorm van een vijfhoek.
Dit gebied wordt nog eens ingedeeld in drie kleinere gebieden.
Één voor zieken.
Één voor arme mensen.
Één voor krijgsgevangenen ofwel mensen die het systeem van Kayne dwars zaten.
-Zieken: krijgen ziektes van mensen van Euphoria
-Armen: hebben weinig of geen geld en zouden daardoor eventueel ziek kunnen worden (ze krijgen dus geen ziektes over van mensen van Euphoria maar kunnen wel ineens een deel van hun geld of meubelen verliezen)
-Gevangenen: kwamen in opstand (komen dus uit Euphoria en zijn hierheen geplaatst. (Er wordt geen extra geld afgenomen en krijgen geen extra ziektes)
Dysphoria is grijs. De gebouwen zijn grijs en vervallen. Het ziet er altijd uit alsof er net een oorlog geweest is.
Er zijn geen geneesmiddelen, groeien bijna geen bomen,…

*Praktische dingen om te weten
Als er nog vragen zijn die je hebt mag je ze stellen en dan voeg ik ze waarschijnlijk hieronder toe.

*Hoe kom je terecht in een gebied?
Ooit zijn er honderd mensen uit Euphoria weggeroofd, die overgeplaatst werden in Dysphoria.
Je komt in Dysphoria terecht doordat je beide ouders er wonen of wanneer je te opstandig doet in de stad, dan zal er een ongeval of zo verzonnen worden waardoor je overgeplaatst kan worden.
Wanneer er weer te weinig mensen in Dysphoria zijn, kiest Kayne er weer een aantal uit die overgeplaatst moeten worden.
Dit gebeurt altijd achter iedereens rug zodat het niet zou opvallen.
In Euphoria word je gewoon geboren.

*Technische en medische vooruitgaan
We zitten natuurlijk in het jaar 3100 dus je kan er vanuit gaan dat er nieuwe uitvindingen zijn en zullen komen.
Op medisch gebied is er jammer genoeg niet echt een vooruitgang geweest.

*Plot
Er zijn mensen uit beide gebieden die vermoeden dat er iets niet klopt.
Ze gaan op zoek naar antwoorden op al hun vragen.
*Ze vinden de mensen van het andere gebied,...
*Er komt een opstand
*Het is een grote zoektocht
*...
(de kleine sterretjes hieronder zijn gewoon opties en moeten niet opgevolgd worden, we zullen zien (of afspreken) hoe de RPG verder loopt)

*Rollen

Euphoria
Alva Louelle Fremont Hippogrief (Pagina 7)
Edward Johnson GusWaters (Pagina 7)
Aleatha Oaks Assassin (Pagina 3)
Winter Oaks Uptown (Pagina 3)
Jonah Nolan Phoenix Phxtasia Pagina 5
Hélene Laure Anverd MeganKM (Pagina 5)

Dysphoria
Tiffany Sophia Wallace Balloo (Pagina 2)
Savanna Willow Haymes GusWaters (Pagina 2)
Wade Harvelle Assassin (Pagina 3)
Bran Grace Beckendorf (Pagina 2)
Hunter Grace Flashing (Pagina 3)
Nova Elin Braiden Caelia (Pagina 3)
Elles Devlin Uptown (Pagina 4)

*Faceclaims
Daria Sidorchuk
Nikki Hahn
Dianna Agron

*Invullijstje

Naam:
Leeftijd: (je mag eender welke leeftijd nemen)
Uiterlijk: (Beschrijving + Faceclaim)
Gebied:(ook wat je persoon vindt van het gebied, in welke eventuele onderverdeling hij zit en wat daar dan weer bij hoort)
Karakter:
Geschiedenis: (hoe kwam hij/zij hier terecht,...)
Relaties:
Extra:

*Regels
-Houdt je rollen realistisch
-Aantal jongens en meisjes ongeveer gelijk houden
-Dit geldt ook zo voor aantal mensen in Euphoria en Dysphoria
-Geen perfecte personages
-Max 3 personen (met als voorwaarde dat je geen van deze 3 gaat verwaarlozen)
-Gelieve andermans rollen ook door te lezen om te vermijden dat we twee exact dezelfde personen hebben
-Ik heb relaties bij het invullijstje gezet, maar niet iedereen kan elkaar kennen. De gebieden zijn best groot, dus je kent niet iedereen.
Zorg er ook voor dat je niet met te veel mensen al een "relatie" hebt aangezien er zo automatisch mensen buitengesloten gaan worden etc.
-Reservaties blijven een week staan, maar je kan uitstel vragen (voor je rol vervalt zal ik je wel eens verwittigen, bovendien zal de "vervaldatum" achter je reservatie staan)
-Gelieve naamsveranderingen door te geven
-Lange afwezigheden ook even doorgeven
-Sluit niemand buiten
-Ruzie is uiteraard ook niet welkom (tenzij het in de RPG zelf is natuurlijk)
-Minimum 200 woorden per post
-Misschien is het handig als iedereen bij elke post er ook even bij zet in welk gebied hij zit zodat er geen verwarring kan ontstaan
-Algemeen Nederlands gebruiken natuurlijk
-Alleen ik open nieuwe topics (tenzij ik iemand anders aanwijs natuurlijk), je mag me altijd een berichtje sturen als het topic gesloten is.
-Voor vragen kan je altijd bij mij terecht (:

Praattopic

Rollentopic

Begin
Het is 25 april 11 uur 's ochtends.
Een aantal mensen van Euphoria merken dat er iets niet klopt met het regeersysteem van Kayne.
De mensen uit Dysphoria weten allemaal af van het bestaan van Euphoria aan de hand van de verhalen die ze hebben gehoord.
Zal er iemand een plan verzinnen om bij Euphoria te geraken?
Maar een betere vraag is: zullen de mensen uit Euphoria ook moeite doen om Dysphoria te vinden als ze weten dat het bestaat?

[ bericht aangepast op 2 mei 2015 - 14:35 ]
Ik wil vrij zijn zoals de wind

3 mei 2015 - 19:33

Thunderfvck 54310

Aleatha Oaks

Het is al bijna middag als ik mijn bed uitkom. Vroeger kom ik meestal mijn bed ook niet uit, later wel. Ik doe mijn doorschijnende witte ochtendjas die tot mijn voeten komt aan en laat hem openhangen, over mijn witte zijden pyjama. Loom beweeg ik me voort als ik de gordijnen open, waardoor de zon mijn kamer verwarmt wordt. Dan ga ik voor mijn kaptafel zitten. Er staan verschillende flesjes op het donkere houten blad, make-up en parfum. Daarboven hangen drie grote spiegels, die verschillende kanten van mijn gezicht weerspiegelen.
Even loom als ik me voortbewoog, pak ik mijn zware, zilveren borstel en begin ik daarmee mijn lange, blonde haar te borstelen. Mijn ogen zijn half geopend en kijken zichzelf aan via het spiegelbeeld. Daaronder lijken mijn blauwe ogen wel een paarse gloed te hebben, zoals altijd wanneer ik mijn ogen maar halfopen heb. Als ik klaar ben met mijn haar borstelen, laat ik mijn ochtendjas achter me neerploffen en trek ik mijn pyjama uit. Helemaal naakt loop ik naar mijn kledingkast en open ik deze.
Na even tobben trek ik er een jurk uit met een kleur groen die doet denken aan een rustige lenteochtend. Het heeft een strak lijfje, afgezakte schouderbandjes en een lange rok. Het kost me geen moeite om deze jurk over mijn slanke lichaam te laten glijden. Mijn blonde haar valt met een natuurlijke slag over mijn rug heen. Van mijn kaptafel pak ik een flesje parfum die naar bloemen ruikt, die ik opdoe, waarna ik mijn lange wimpers even een zwarte kleur geef en vervolgens mijn slaapkamer verlaat.
Plannen voor vandaag heb ik niet, waardoor ik besluit om naar buiten te lopen. We wonen aan een groot meer, waarvan het water een zilverkleurige spiegel lijkt te zijn. Ik neem plaats onder de parasol op het terras en ga daar zitten. Vaak zijn de vrienden van Winter en mij hier ook te vinden, maar vandaag is het nog stil.

[ bericht aangepast op 3 mei 2015 - 19:33 ]
Your make-up is terrible

3 mei 2015 - 23:19

Hippogrief 85

Alva Louelle Fremont

"Voort!" De zwarte hengst onder mij versnelt, begint te rennen alsof zijn leven er van af hangt. Ik lach als een bezetene en geniet alsof er geen morgen meer komt. "Woehoe!" krijs ik tegen de frisse ochtendwind.
De huizen komen in zicht en het gevoel van vrijheid verdwijnt. Ik ga achterover zitten en trek aan de leren teugels. "'Rustig maar," glimlach ik treurig. Ik klop de hengst - die nu rustig aan het stappen is - op zijn hals. "De buurtbewoners vinden ons niet zo leuk."
Uit de keel van de hengst ontsnapt een tevreden gegrom. Hij vindt het niet erg om te stappen, dat weet ik best, maar ik zelf heb er een hekel aan. Hard gaan is het leukste wat er is.
Als ik met een paard door de velden galoppeer, ben ik zielsgelukkig. Dan denk ik terug aan de indianen uit de geschiedenislessen, aan de politiepaarden die vroeger vaak gebruikt werden. "Je leek zonet haast op een wilde mustang," fluister ik tegen Borak. Ik heb nog nooit een mustang in het echt gezien, maar ik heb verhalen gelezen over het wilde paardenras: uitgestorven, maar beeldschoon. En vrij natuurlijk, niemand kon ze wat maken.
"Jij bent mijn mustang, Borakje." Ik denk na, zak weg in mijn fantasiewereld. "Mijn lompe mustanghengst." Dat het een vuilnisbakkenras is, laten mijn gedachtes achterwege. Net zoals het feit dat hij al tweeëntwintig jaar oud is.
Borak wekt me op uit mijn gedachtes - dat heeft hij altijd al gedaan. Met een gigantische bok sprint hij een stukje naar voren en ik glij naar rechts. Met moeite hijs ik mezelf omhoog. "Dankjewel, jochie. Dat was inderdaad nodig," mompel ik zacht.

4 mei 2015 - 16:39

Elentiya 12379

Nova Elin Braiden.

Zwijgend luisterde ik naar de rasperige ademhaling die langs me klonk. Ze sliep eindelijk na een lange nacht vol hoesten en benauwdheid. De koorts was echter nog niet gezakt en op dit moment konden we alleen maar hopen dat het kleine beetje medicijnen wat we haar hadden gegeven nog steeds hun werk zouden doen. Als dit niet meer hielp hadden we niks meer. Voor verschillende andere medicatie was ze inmiddels immuun geworden. Ze hielpen gewoon helemaal niet meer.
Lichtjes veegde ik met mijn vingers een paar donkere lokken uit het rode gezichtje van mijn kleine zusje – Vayen. Het is dat ze wat kleur op haar gezicht had want anders was ze vermoedelijk lijkbleek geweest, iets wat eigenlijk net zo verontrustend was als de rode blossen die ze nu had vanwege haar hoge temperatuur. De dekens die over haar heen lagen werden continu opgetrokken, of weer omlaag geduwd maar meer beweging dan dat kwam er niet meer uit.
'Nova?' De zachte, vragende stem van mijn moeder klonk door de kamer heen waarna ze dichterbij kwam en over de rugleuning van de bank heen boog om naar haar jongste dochter te kunnen kijken. De bezorgde flits die over haar gezicht heen gleed verdween net zo snel als hij weer was gekomen – ze wilde me niet laten zien dat ook zij zich zo druk om haar maakte. 'Ze slaapt net,' mompelde ik en stak mijn vingers door mijn lokken heen en beet kort in mijn lip terwijl ik nog even naar een slapende Vayen keek voor ik mijn ogen vast haakte in de vertrouwde blauwe poelen van mijn moeder. 'Ik neem het wel over,' sprak ze zacht en wierp me een van haar geruststellende glimlachjes toe die ze alleen maar gebruikte op dit soort momenten. Lichtjes knikte ik met mijn hoofd, waarna ik mezelf overeind duwde. Voordat ik de zijde van mijn zusje verliet drukte ik zacht mijn lippen op haar gloeiende voorhoofdje. 'Ik ben naar de schuur,' mompelde ik opnieuw tegen mijn moeder, die dit keer alleen maar knikte terwijl ze zich in de oude, versleten stoel langs Vayen liet zakken.
Onderweg naar de schuur pakte ik een droge snee brood uit de keuken en propte die zorgvuldig naar binnen. Het rommelen in de oude krot die door moest gaan voor schuur was een van mijn dagelijkse bezigheden geworden. Het leidde me af van de ellende waar we onszelf soms in verkeerde, maar het wist ook mijn bezorgdheid rondom Vayen voor even te doen indimmen. Op haar slechte dagen , zoals vannacht, hielden mijn moeder en ik beide onze harten stevig vast uit pure angst dat ze misschien wel niet meer wakker zou worden. Het vrat aan me, en maakte me met de dag meer wanhopig met het zoeken van een beter medicijn – een die haar beter kon maken.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Index RPG Actieve Topics Zoek