• Jaren geleden is er een huis anubis gebouwt. Nu zijn ze bijna het zelfde huis tegen gekomen in een bos. Niemand wist van het bestaan. Ook dit huis heet het huis anubis. Ze besluiten er een internaat van te maken. Wegens dat met de vorige ook is gebeurt. 6 jongens en 6 meiden worden uitgenodigd om er te wonen. Wat niemand weet is dat er jaren geleden een inbreker zijn buit heeft verstopt. Hij Liet iemand in het bos wonen met aanwijzingen. Eens in de zoveeltijd zou deze man een brief bezorgen bij het huis. Wie vind de schat? Is iedereen te vertrouwen of vertrouw je niemand?
    Rollen

    -Toezichthouder:
    *
    -Keukendienst:
    *
    -6jongens:
    *Samuel August Campbell|| Balloo
    *Robin Tigrisblack || Robind19
    *Isaac Christian Daniel McCartney|| daggers
    *Daan Zwartman||Lostage
    *Noah Huisenga || philia

    -6meiden:
    *Gabrielle Dior Celeste Deveraux||daggers
    *:Jessica Timmermans ||Sorridere
    *Taeghan Hanna Hellever || philia
    *Zoey Lillian de Jong|| Cordis
    *jade belacqeu || reincarnate
    *
    Regels Rpg:

    - de schat vind je niet zomaar.
    - Geen vriendschappen vooraf want niemand kent elkaar
    - Aanwijzingen worden alleen door mij gegeven aan 1 jongen en 1 meisje op hun verdieping
    -Minimaal 150 woorden
    -Geen 16+ normaal alleen in spoiler en met toestemming van de andere.
    -Caracters onder de 18

    Huis regels regels:
    -Na tien uur is het stil en kom je niet van je kamer af zonder reden. Doe je dit wel krijg je extra corvee.
    - Na 7uur geen jongens en meiden bij elkaar op slaapkamer
    - Geen feestjes in het huis.
    -Kelder is verboden terein.
    -Niet binnen roken alleen buiten.
    -Wifi na 11 uur savonds gaat automatisch uit en om 6uur weer aan.
    -8uur ontbijt
    -Alcohol alleen op zaterdag.
    -Kroeg mag je in maar om half 10terug zijn.

    Begin :

    Ieder komt op zijn eigen manier aan. Aan het begin van het erf is een bushalte en een paar km verderop een dorp met station.

    Let op kamerindeling: twee per kamer overleg maar in rollentopic.

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 21:25 ]

    Philia schreef:
    (Ik weet niet wat ik nu met Noah moet doen :x)


    [Laat hem anders Isaac wat dingen vragen, dan antwoord hij wel en vraagt ook terug :')]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded



    Noah Huisenga 
    De twee jongens waren niet al te spraakzaam merkte Noah op. Noah zuchtte zacht en klikte wat dingen aan op zijn laptop om het ding ook echt te laten werken. Hij wist zelf ook niet goed wat hij moest zeggen, maar als het altijd zo stil zou zijn, zou Noah helemaal gek worden. Dan hield hij het waarschijnlijk niet langer dan een halve minuut uit morgen."Isaac, waar kom jij eigenlijk vandaan? Als ik het goed hoor heb je namelijk een accent," vroeg Noah met een schuin hoofd.Als Amsterdammer was Noah alleen maar gewend aan de platte worden zonder te veel zachte klanken. Iets wat ook in zijn stem terug te vinden was. "Nederland toch wel, of dat ook niet?"


    We've lived in the shadows for far too long.

    [sorry dat ik zo afwezig ben geweest, ik zal morgen even een reactie plaatsen. Excuse moi :)]


    On wednesdays we wear black


    Robin tigrisblack

    Ik vond zijn gitaar spel mooi. "mooi gespeeld trouwens" zei ik snel. "misschien heb je gehoord van league of legends. daar woord vaak lol tegen gezegd. Misschien ken je dat." zei ik terwijl ik mijn laptop pakte en aan het bureau ging zitten. Dat ging wat fijner. Ik pakte mijn speciale muis uit de tas en begon de game. Ik koos Warwick. Ik keek heel even naar Samuel. "wil je anders zometeen een potje proberen?" vroeg ik aan hem. ik keek weer naar het scherm terwijl mijn team in de aanval ging. Ik ging naar bot en bleef daar druk zetten. Hierdoor hadden mijn andere team leden vrij spel en wonnen we ook vrij snel. Binnen een kwartier. Ik keek naar Samuel. En grijnsde. Er waren veel mensen die mijn manier van spelen haatte. Omdat ik voor de win ging. Maar ik had er ook lol in. Ik stond op voor als Samuel een potje wouw doen.




    "Mooi gespeeld trouwens" zei de jongen terwijl ik in een kleermakerszit plaatsneem op mijn bed, "misschien heb je gehoord van league of legends. daar woord vaak lol tegen gezegd. Misschien ken je dat." Legde hij uit terwijl hij ondertussen zijn laptop pakte en plaatsnam aan het bureau. Zwijgend speelde ik een beetje met de sigaret in mijn mond en knikte even na zijn uitleg.. Eerlijk gezegd was ik nu wel toe aan een beetje rookgenot want ik voelde mij enorm ongemakkelijk. Ik wist dat het niet mijn ding was maar vanmorgen had ik toch een extra pakje sigaretten gehaald. Soms was dat het enige wat het piekeren kon stoppen, heel slecht maar ik moest wat. Robin was ondertussen een game begonnen en leek vrij geconcentreerd bezig te zijn. Hij zag er niet uit alsof hij super graag gestoord wilde worden, tenminste, dat maakte ik mijzelf wijs. Ik stond op van bed en had binnen een paar seconden m'n aansteker in mijn hand. "Ik ga even roken, ik moet er ff uit." excuseer ik mijzelf en verlaat de slaapkamer. Normaal rook ik alleen maar enorme "noodgevallen" maar ik werd gewoon moe van mezelf. Langzaam loop ik naar beneden, ondertussen steek ik de sigaret aan en ga naar de tuin. Ik speelde een beetje afwezig met de rook die tussen mijn lippen doorsijpelde en ging in het gras zitten. Even alle negatieve gedachtes opzij zetten want ik moest hier nog wel een tijdje doorbrengen.


    Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

    mysterious


    Rustig liep ik het huis in. En stil de trap op. Ik had de eerste brief al onder een kussen gelegd. Nu de jongens nog. Ik had de envelop al vast. Bij de juiste deur aangekomen legde ik hem neer. Ik klopte aan. En liep snel maar stil weg.

    Daggers went Aranyhid:


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    J a d e      B e l a c q u a



    Het was vroeg in de ochtend toen ik wakker werd in de auto van mijn vader. "Pa, what the hell ben je aan het doen?!, Gilde ik tegen hem en draaide me om in zijn richting. "We gaan je karakter eens goed bijschaven en daarvoor ga je naar een speciaal huis ver weg bij ons vandaan.", Zei mijn vader droog en versterkte zijn grip om het stuur. "WAT! HOE KAN JE!", Schreeuwde ik tegen hem en pakte zijn koffiebeker uit de houder en gooide de hele inhoud van de beker in zijn gezicht. Mijn vaders gezicht stond strak en stopte de auto. "Er is toch geen weg terug Jade.", Zei hij kil en gooide mijn tas uit de auto samen met mij erbij. Nog voordat ik commentaar kon leveren, gooide hij de deur dicht en reed hij op volle snelheid weg. Ik trok mijn schoen uit en gooide die hem na, ook al was dat niet een van mijn slimste ideeën geweest. Ik gromde en plofte neer naast mijn tas. Ik keek op naar het huis en haalde diep adem. Het huis was gigantisch en verbazend groot. Ik zuchtte en stond op om mijn kleren af te kloppen. Vervolgens ging ik maar mijn schoen pakken en nam mijn tas mee naar de voordeur. Ik belde aan en wachtte op antwoord..


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    Robin tigrisblack

    Toen Samuel weg was staarde ik even naar het plafon. Ik hoorde een auto hard weg rijden en daarna ging de bel. Ik stond op en liep naar beneden. Veel meer andere mensen daar Had ik ook niet verwacht. Rustig deed ik de deur op en zag ik daar nog iemand staan. "je komt hier zeker wonen? Wees welkom mijn naam is Robin. " stelde ik me vriendelijk voor. "welkom is het ouders vrije paradijs. Met een paar kleine regels maar veder Is het hier top. " zei ik lachend. Alleen al aan die harde auto had ik al verwacht dat ze hier liever niet Was. Dus probeerde ik positief te blijven tegen over haar. "je kamer Is boven. De regels hangen aan de binnenkant van je deur. " vertelde ik haar. Het leek me wel handig dat ze dat wist. Ik deed een stap opzij zodat ze er in ieder geval langs kon.

    J a d e      B e l a c q u a



    Na een tijdje wachten, deed er eindelijk iemand open. Daar stond een kleine jongen met bruin haar die de deur open deed. "Je komt hier zeker wonen? Wees welkom mijn naam is Robin.", Zei hij en ik keek hem aan. "Ja, ik kom hier wonen.. Mijn naam is Jade.", Zei ik nogal kortaf en keek naar de grote deur. "Welkom is het ouders vrije paradijs. Met een paar kleine regels maar veder Is het hier top.", Vervolgde hij met een lach. "Erg ironisch.", Zei ik sarcastisch en trok een wenkbrauw op. Ik merkte hoe hij positief probeerde te blijven, ook al zou dit niet echt werken. "je kamer Is boven. De regels hangen aan de binnenkant van je deur.", Zei hij maar vervolgens tegen me. Ik knikte kort en pakte mijn koffer en tas weer op en liep langs hem de trap op. "Bedankt voor het uh.. Warm welkom.", Perste ik met moeite uit mijn mond. Vervolgens vond ik uiteindelijk mijn kamer en liep naar binnen om mijn spullen te dumpen..


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †