Cara Cecile Matthews
De blonde jongen blijft nu stil, iets waar ik tevreden mee ben. Met blote voeten sta ik op Prince' rug, en zo galoppeer ik twee rondjes de bak rond. Ik vond het heerlijk om zo te staan. De wind blies zachtjes is mijn haren, en Prince' galop-sprongen waren kort, maar krachtig. Hij was immers niet de grootste. Na even zo gestaan te hebben en om me heen gekeken te hebben laat ik me langzaam zakken, en doe ik wat oefeningen. Na ongeveer een kwartier ga ik rustig zitten, met mijn gezicht naar de jongen in het midden. Het valt me nu pas op dat de jongen eigenlijk best wel knap is. Ondanks dat hij een beetje on-zelfverzekerd oogt, ziet hij er vriendelijk uit. Als een rustig iemand. Even laat ik mijn gedachten varen naar hoe het zou zijn als ik bevriend zou raken met deze jongen, en hoe fijn het zou kunnen zijn om iemand te kunnen hebben aan wie ik alles zou kunnen vertellen. Maar dat is dom, dat soort dingen kost veel tijd, en veel vertrouwen. Ik gebaar naar hem dat Prince mag overgaan naar stap, om hem een paar minuten rust te geven. In de zon die op sommige delen van de bak stond, was het ondertussen redelijk warm geworden, en Prince was al aardig bezweet. Hij was niet zeiknat, maar had al wel een paar donkerdere plekken gevormd.
take me back to the basics and the simple life