Killian Aiden Brendan Sterling
Naam
Killian: twist, woest, gevecht (Ierse betekenis)
Aiden: vuur (Gaelic betekenis)
Brendan: moedig (Gaelic betekenis)
Sterling: afkomstig van Stirling Castle
Nationaliteit Brits. Echter, hij ziet hemzelf liever als een Schot. Hij is geboren en getogen in de Highlands en voelt zich daar veel meer thuis dan op het Engelse platteland zoals hij het omschrijft.
Vanzelfsprekend spreekt hij Engels, al kan hij ook een aardig woordje Gaelic, de Schotse variant van de taal.
Leeftijd Killian is geboren op 8 januari 1981. Hij is dus 34 jaar oud en dit maakt zijn sterrenbeeld een Steenbok.
Innerlijk
Gedreven Killian is iemand die zich voor de volle 100% geeft als hij ergens aan begint. Het maakt niet echt uit wat het is, maar als hij aan iets start, dan gaat hij er ook alles aan doen om het succesvol af te ronden en op een zo goed mogelijke manier. Hij kan er heel slecht tegen als dingen half afgewerkt blijven liggen of men zich maar half inzet voor iets. Hij kan zeer gefrustreerd raken op zichzelf als dingen niet gaan zoals hij ze wilt gaan en durft dat ook wel eens te laten merken. Echter, hij zal wel altijd een oplossing voor zulke problemen proberen te vinden om ze toch op te lossen.
Ambitieus De lat kan nooit hoog genoeg liggen. Altijd weer gaat hij ernaar streven om beter te worden en duwt hij zn grenzen steeds verder voor zich uit. Als hij een doel bereikt heeft, dan heeft hij al lang het volgende klaar waar hij naar streeft. Dit laat zich zeker zien in zn rijden, maar ook in wat hij van anderen verwacht. Soms durft hij eens harder pushen dan eigenlijk nodig is, omdat hij van mening is dat je enkel beter wordt als je telkens weer je grenzen verlegt. Met momenten gaat hij hier ook figuurlijk voor over lijken. Er zijn een aantal dingen in zijn verleden die niet helemaal op een nette manier verlopen zijn, vanwege zijn enorme drang om te winnen of te bewijzen dat hij de beste is.
Streng Als hij zegt dat iets zo moet, dan moet het ook zo en niet anders. Hij dult niet makkelijk tegenspraak van anderen. Het is soms lastig om dit een beetje te temperen, zeker als hij les moet geven, gezien niet iedereen er altijd even goed tegen kan. Hij staat strikt op regels en in zijn ogen dienen die altijd nageleeft te worden. Je moet dus ook echt niet te proberen om je mobiel of wat dan ook mee te nemen op je paard, de kans is groot dat je hem na de les in elkaar mag puzzelen. Deze strengheid komt voor uit een leven lang met paarden werken. Hij heeft al heel jong gemerkt dat als je geen discipline en orde aan de dag legt met deze dieren, je niet in staat bent om het hoogste eruit te halen dat erin zit.
Koppig Killian kan werkelijk koppiger zijn dan een steenezel. Als hij soms iets in zn hoofd haalt, dan krijg je het er met een voorhamer nog niet uit. Deze koppigheid is geworteld in zn ambitie en gedrevenheid. Hij gaat er soms alles aan doen om zijn zin door te drijven op welke manier dan ook, ongeacht van wie hij tegenover zich heeft eigenlijk.
Ernstig Het is gewoonlijk een van de eerste indrukken die je krijgt van Killian. Hij staat ernstig in het leven, met zn beide voeten op de grond en niet met zn hoofd ergens half in de wolken. Dit doet mensen soms denken dat hij geen plezier kan maken en dat hij met een borstelstok in zn kont rondloopt, maar dan bedriegt de schijn je echt wel.
Vriend Misschien is het niet zo heel makkelijk om Killian echt te leren kennen, maar de mensen die de tijd nemen om het toch te doen, zullen merken dat hij een echte vriend is. Hij gaat voor anderen door het vuur als het moet en gaat ook altijd alles doen wat hij kan om ze te helpen. Zelf gaat hij ze misschien niet snel om hulp vragen, maar je kan altijd bij hem aankloppen als je er nodig hebt. Hij is op dat vlak trouw en als je hem wat toevertrouwd, dan gaat hij niet de roddeltante uit gaan hangen en het aan de grote klok hangen.
Relaties Killian heeft in zn leven wel een aantal relaties gehad, maar niets is echt serieus geworden. Dit komt deels omdat veel mensen zich niet kunnen verzoenen met zn levensstijl en het feit dat hij meer weg is dan thuis. Hij is een hetero en is echt neit vies van een mooie meid, maar hij wordt liever niet voor de gek gehouden. In een relatie zoekt hij zekerheid en iets dat blijvend is, zeker nu hij geen 20 meer is en mensen die enkel uit zijn op een verzetje zijn bij hem aan het verkeerde adres. Net als bij vrienden heeft hij echter heel veel over voor de vrouw die zn hart kan stelen om de juiste redenen. Hij heeft een hekel aan mensen die hem bedriegen en die zet hij dan ook resoluut aan de deur met de boodschap dat ze zich nooit meer moeten vertonen aan hem.
Omgang Killian is niet altijd de makkelijkste in de omgang, zeker als je hem tegen werkt of op zn zenuwen werkt. Dan kan hij keihard worden en je geen beetje speling meer gunnen. Meestal heeft hij even nodig om op te warmen naar mensen die hij pas leert kennen, maar als dat eenmaal gebeurt is, dan merk je toch wel dat er achter deze man een aangename persoon schuil gaat die wel in is voor een grapje of een goed feestje. Hij mag dan misschien 34 zijn, maar soms voelt hij zich met alle gemak 10 jaar jonger.
Uiterlijk
Als je denkt dat een paard van 1m74 groot is, dan merk je al snel dat het geen overbodige luxe is dat het een groot dier is als je Killian ziet.
Met een lengte van 1m92 is hij verre van een kleine persoon en een groot paard is dan ook wel aangewezen als je niet wilt dat het er al snel komisch uit gaat zien als hij aan het rijden is.
Een van de eerste dingen die opvallen aan Killian zijn zn ogen. Twee blauw-grijze poelen die lijken te veranderen met zn stemming. Is hij vrolijk dan lijken ze eerder blauw te zijn, gaat zn humeur de andere kant op, dan kleuren ze grijs als de luch bij een zwaar onweer. Ook lijken ze recht door je heen te kijken als zn blik op je valt.
Killian houdt zn haar gewoonlijk kort. Het heeft een donkerblonde kleur die eigenlijk alleen opvalt moest hij het laten groeien. Gewoonlijk lijkt het eerder bruin te zijn. Veel moet hij er niet mee doen om het op orde te houden of in model, iets wat hij het liefst zo heeft. Wat wel niet altijd even goed verzorgd is, is zn gezichtshaar. Het komt veel vaker voor dat hij met stoppels van variabele lengte rondloopt dan dat hij glad geschoren is. Het geeft hem een beetje een ruig utierlijk die je niet bij een dressuurruiter zou verwachten. Hij stoort er zich niet aan.
Meestal kijkt Killian behoorlijk serieus en lijkt zn gezicht een gladgestreken doek waar niet bepaald veel vanaf te lezen valt. Dit veranderd echter als hij in een goeie bui is en een glimlach op zn gezicht verschijnt. Dan lijkt zn hele uitdrukking opeens op te lichten en ziet hij er haast als een ander persoon uit.
Ondanks zn lengte is hij zeker geen panlat. Killian heeft, naast het vele stalwerk en trainen van paarden, ook de nodige uren in de sportschool en al lopend doorgebracht. Dit in de gedachte dat als een paard dat hij rijd goed getraind moet zijn, dat ook voor hemzelf geld. Dit heeft ervoor gezorgd dat hij eigenlijk geen gram vet heeft aan zn lichaam, maar wel beschikt over de nodige spiermassa. Hij is geen gigantische kleerkast, maar je moet zn kracht toch ook niet onderschatten. Spiermassa bij hem wil echter evenmin zeggen dat hij stijf is, hij is een stuk behendiger en soepeler dan je zou vermoeden op het eerste zicht, met zijn lengte.
Op stal en als hij met paarden bezig is, draagt Killian over het algemeen een rijbroek met zn vertrouwde rijlaarzen. Het stalpaar dan toch, hij heeft nog een tweede paar laarzen die hij uitsluitend gebruikt om wedstrijd mee te rijden. Daarboven draagt hij iets wat makkelijk is en toch fris of warm genoeg is, afhankelijk van het seizoen. Hij heeft om een of andere reden zelden een cap aan als hij in een piste rijd. Enkel als hij op wandeling gaat lijkt hij opeens te beseffen dat dat dinge bestaat.
Zijn dagelijkse kleren zijn het best te omschrijven als comfortabel. Een makkelijke jeans met een pull of een makkelijk shirt erover zijn voor hem meer dan voldoende. Je zult hem zelden in maatpak of iets anders stijf zien, zoals hij het noemt. Zowel voor zn stalkleren als zn andere kleren geld dat hij een redelijk sobere kleurkeuze heeft. Je gaat geen felle kleuren aantreffen. Hij houd het eerder bij zwarte, blauwe, bruine beige en bordeaux tinten. Op wedstrijd is hij natuurlijk wel altijd keurig in wedstrijdkledij en tot op de puntjes verzorgd.
Killian heeft geen piercings of tattoos waar dan ook. Hij draagt wel altijd een horloge om zn linkerpols.
Paard Onyx Knight
Killian rijdt al zo lang als hij zich kan herinneren. Vroeger op Highland Ponies, tegenwoordig heeft hij een ander paard onder zich, Onyx Knight.
Onyx Knight is een hengst van 1m74 schofthoogte en door zijn zwarte kleur een zeer opvallende verschijning. Hij is altijd zwart, ook in de zomer toont hij niet lichter van kleur en heeft maar een paar kleine witte aftekeningen: het kleine sterretje op zn hoofd en twee witte kroonranden, een op zn linker voorbeen en een op zn rechter achterbeen. Zijn vacht lijkt altijd te glanzen, zelf zonder het gebruik van glansspray. Hij is een kruising tussen een KWPN goedgekeurde hengst en een BWP gekeurde dressuurmerrie. Bij het dier zelf is er eigenlijk niets op zn bouw of uitstraling aan te merken. Hij heeft de perfecte bouw voor dressuur en dat vertaalt zich ook in de resultaten.
Hoe perfect het plaatje ook mag zijn als je Onyx ziet, van karakter is het een heel ander paard. Terwijl hij met Killian een perfect duo vormt en ze precies weten wat de ander bedoelt als er iets gevraagd wordt, is het een heel ander verhaal als ze niet samen of aan het rijden zijn.
De, in 2005 geboren, hengst heeft een enorm karakter. Dit komt mede door het feit dat hij nog steeds hengst is en na een aantal dekkingen is de drang om zich te tonen als hengst er niet minder op geworden.
Eenkenning Onyx is een vreselijk eenkennig paard. Hij heeft het absoluut niet op vreemden en als er een andere ruiter op zn rug kruipt dan veranderd deze dressuurtopper opeens in een eerste klas rodeopaard. Hij wil er gewoon niet van weten. Dit geld ook in de stallen of op andere plekken. Hij is niet het paard dat andere mensen buiten Killian makkelijk in de buurt laat en heeft de vervelende gewoonte gekweekt om ernaar te gaan bijten of slaan. Het is raadzamer om hem dan ook met rust te laten. Tegenover Killian is hij echter een droom van een dier en gaat hij niets verkeerd doen. Ook onder het zadel bij hem is hij een engeltje.
Gedreven Als hij onder het zadel van Killian loopt, is Onyx een harde werker. Hij wil leren en presteren, ondanks dat hij het van niemand anders dan zn baas wilt leren. Hij doet altijd zn uiterste best om het onderste uit de kan te halen. Op wedstrijden kan hij het niet laten om soms wat meer show te geven dan nodig is. Het lijkt op die momenten alsof hij nog een heel ander register heeft dat hij kan open trekken om goed voor de dag te komen.
Bazig Onyx is een hengst met een zeer dominante persoonlijkheid op dit vlak. Hij doet het absoluut niet goed bij andere hengsten en eigenlijk ook niet bij ruinen. Er zijn momenten dat hij ze gewoon aangevallen heeft en daarvoor hoefde er niet altijd een merrie in de buurt te zijn. Bij merries is het probleem kleiner, zolang deze niet hengstig zijn. Dan doet hij er namelijk alles aan om bij hen te komen en te doen wat de natuur hem voorschrijft.
Intelligent Als je denkt dat je dit dier iets kan wijsmaken, dan ben je eraan voor de moeite. Hij is veel slimmer dan veel mensen denken van een paard en lijkt altijd te weten wat er rond hem aan de hand is. Hij is oplettend en speelt erop in. Zelf met Killian durft hij wel eens streken uithalen als hij merkt dat zn ruiter er niet 100% bij is met zn hoofd of als Killian er niet voor zorgt dat hij de hengst bezig houd en zn aandacht bij het werk laat houden.
Atleet Groot, sterk en toch atletisch gebouwd. Hij weet hoe hji moet bewegen en heeft er de bouw en de conditie voor. Zn bewegingen stralen een bepaalde kracht uit maar zijn toch nog elegant. Hij heeft een zekere veerkracht als hij beweegt wat zijn shows meer op dansen doen denken dan op rijden soms. Wel is hij ook sterk. Het is niet altijd even makkelijk om hem in de hand te houden als hij raar gaat doen, dus moet je echt een goeie ruiter op zn rug hebben die kan ingrijpen zodra het fout gaat.
Gered Onyx is een paard dat op een zekere manier gered is door Killian. Toen hij geboren werd in 2005 was hij reeds een schoolvoorbeeld van hoe een klasse dressuurpaard er op heel jonge leeftijd uit moest zien. Zn fokkers waren in de zevende hemel met zijn komst en hadden goede hoop voor hem voor de toekomst. Echter, naarmate hij opgroeide werd het ook duidelijk dat zijn karakter meegroeide en met elke maand werd hij erger en erger om in de hand te houden en mee te werken. Tegen dat het tijd begon te worden om met zn training te beginnen, was het niet de vraag wie het zou doen maar eerder of het wel verstandig zou zijn om het te doen. Er waren immers amper nog mensen die bij hem in de buurt durfden te komen. Het is op dit punt dat Killian in zn leven binnen kwam. De ruiter had al een aantal goede paarden gereden en was op de fokkerij om een merrie te bespreken die hij zou gaan trainen en uitbrengen op wedstrijd toen hij de zwarte duivel in een van de paddocks zag staan. Op de een of andere manier voelde hij meteen een klik met de hengst en voegde hij een paard toe aan het lijstje van degene die besproken moesten worden. Ook al raadden de fokkers hem af om zelf maar bij het dier in de buurt te komen, Killian was onverbiddelijk en bood aan de hengst te kopen, gezien zij toch niet meer wisten wat ze ermee moesten aanvangen. Op die manier kwam Onyx in Killians bezit. Maar zelf met de klik duurde het nog een flinke poos voor paard en ruiter helemaal op elkaar waren ingespeeld. Met het nodige doorzetten, vallen en vloeken, lukte het hen echter om een ijzersterke band te vormen die nu niet meer te verbreken lijkt. Met heel wat training is het ze gelukt om op het hoogste niveau te raken en zijn fokkers stikjaloers te maken over het feit dat ze een toppaard eigenlijk voor een veel te laag bedrag verkocht hebben omdat ze zich met hem geen raad wisten.
Geschiedenis
Killian is een geboren Schot. Voor hem zijn de Highlands thuis, veel meer dan welke plek ook ter wereld en daar zal hij ook altijd naar terug willen gaan.
Killian is geboren op 8 january 1981 in het Raigmore Hosital in Inverness, Schotland. Het was een dag waarop er enorm veel sneeuw lag en zijn moeder moest per helicopter worden binnen gebracht omdat er met de wagen geen doorkomen aan was.
De familie van zijn vader had altijd in de buurt van Iverness gewoond. Die van zijn moeder is afkomstige van de Island, meerbepaald van Skye.
Al zo lang als hij zich kan herinneren heeft Killian tussen de paarden geleefd. Zijn vader heeft een pensionstal even buiten Iverness die zowel open is voor permanente stalling als voor tijdelijke voor mensen die op vakantie zijn en hun paard mee willen nemen. Ook worden er lessen gegeven aan de klanten, als daarom gevraagd word of tochten in de omgeving op aanvraag. Het is dan ook niet moeilijk in te beelden dat Killian al bijna net zo snel kon paardrijden als dat hij kon lopen.
Zodra hij thuis was van de plaatselijke basisschool als kind, verdween hij in de stallen om met de paarden bezig te zijn. Zijn vader is een voormalig springruiter terwijl zijn moeder zelf dressuur heeft gereden. Killian heeft haar echter nooit zien rijden. Nog voor hij geboren is, is ze ermee gestopt, maar er word nooit gepraat over waarom ze gestopt is. Ze heeft sindsdien nooit meer op een paard gezeten. Zijn vader rijd wel nog en durft zelf wel eens meedoen op een lokale wedstrijd, ook al heeft hij nog nationaal gereden. Nu houd hij zich meer bezig met het het opleren van nieuwe ruiters.
Killian was al heel snel in het zadel terug te vinden op een van zijn eerste ponies. Een Highland pony merrie die luisterde naar de naam Thistle. Een eigenwijs dier dat toch op een of andere manier zeer vriendelijk was voor de jonge ruiter op haar rug. Met haar zette hij zn eerste stappen in de ruitersport en de microbe is blijven hangen. Hij leerde veel en leerde graag en hij was er als de dood voor dat hij niet zou mogen rijden als zijn schoolresultaten slecht waren, want het leek het enige te zijn dat hij eigenlijk graag deed van sport.
Naarmate hij ouder werd, kreeg hij een periode waarin het enige wat hij wilde doen springen was. Hij deed niets liever en snapte het nut van dressuur niet. Hierdoor duurde het niet lang voor Thistle met pension ging vanwege haar bouw en er een sportpony in de plaats kwam. Hij leek aanleg te hebben om te springen, maar het liedje zou niet blijven duren.
Wanneer hij een jaar of 12 was, schrok zijn pony onder hem opeens en viel hij. Gevolg was een gebroken bekken, tijden bedrust en een heilige schrik voor alles wat met springen te maken had. Het duurde zelf tijden voor hij terug op een paard durfde te kruipen toen hij gerevalideerd was. In die tijd besteedde hij meer aandacht aan school en werd een vlijtige leerling, maar de microbe om te paardrijden was niet verdwenen.
Twee jaar na zijn ongeval kroop hij terug in het zadel. Op een nieuw paard, een warmbloed ruin met de naam Just as Good, startte hij opnieuw om te rijden. Springen deed hij echter niet meer. Zelf bij balkjes brak het zweet hem al uit en dus nam zijn moeder hem onder haar vleugels en begon ze haar zoon te trainen in dressuur. Langzaam maar zeker begon zijn liefde voor de discipline te groeien en wilde hij niets anders meer rijden. Samen ging het tweetal hun eerste echte wedstrijden rijden en het succes bleef niet uit. Veel podiumplaatsen en vaak lovende woorden van de jury gaven Killian vleugels en het vertrouwen om verder te gaan in de sport.
Hij maakte zijn school af, maar begon niet aan hogere studies. Vanaf zijn 18de stortte hij zich volledig op de sport. Ondertussen had hij een nieuw paard onder zich en waren er een aantal ruiters op stal die hem al gevraag hadden om hun paard bij te rijden of te trainen als hij er de tijd voor had. Hij deed het graag, maar hij wilde meer. In Schotland had hij ondertussen al enige naam gemaakt, maar hij zette zijn zinnen op nationale bekendheid en trok naar een trainingstal in Engeland om daar paarden te gaan trainen en uit te brengen op wedstrijd.
Hard werk werd beloond toen hij mocht gaan rijden op een stal waar een aantal bekende dressuurruiters ook reden. Hij kreeg tips van hen en ze gaven hem soms eens een contact waar hij kon gaan kijken voor een paard om te rijden. Sommige moesten niets van hem hebben, terwijl anderen hem een kans gaven. Zo kreeg hij in de winter 2000-2001 zijn grote kans en een zeer beloftevol paard onder het zadel. Ze trainden samen en in de volgende zomer maakten ze hun debuut in de ring, met veel succes. Die zomer maakten ze een zeer goeie naam voor zichzelf en vestigde Killian zich als een nationale ruiter waar rekening mee gehouden moest worden.
De volgende paar jaar ging het hem voor de wind. Hij kreeg meer aanbiedingen, maar hield het bij een paar paarden die hij uitbracht op wedstrijd, terwijl hij zelf ook nog verder trainde om nog beter te worden. Nationaal doorbreken was hem gelukt, maar hij snakte nog steeds naar meer. Z2 werd ZZL en voor hij het wist kwamen de ZZZ proeven aankloppen. Dressuur smaakte hem steeds meer en hij bleef leren. Tusse 2002 en 2003 ging hij met rasse schreden voorruit en werd van een outsider op sommige wedstrijden een potentiële winnaar.
In 2004 verloor hij een van zijn betere wedstrijdpaarden door verkoop terwijl een ander geveld werd door kreupelheid nadat ze op een nagel was gaan staan. Killian voelde zich wat verloren nu hij minder te rijden had. De twee paarden die hij over had waren niet bepaald de grootste toppers en hij had niet de motivatie om ze veel te blijven trainen omdat hij wist dat ze hem nooit naar een hoger niveau zouden brengen. Het zou tot het volgende jaar duren voor hij een nieuwe uitdaging vond.
In 2005 was hij op een stalbezoek om een nieuwe merrie te bespreken toen hij Onyx Knight voor het eerst te zien kreeg. Een BWP en KWPN kruising die dressuurgefokt was, maar waar de eigenaars niets mee aan konden vangen. Vanwege het karakter was het paard geen echte toekomst weggelegd en hij besloot het dier te kopen voor zichzelf. Zo gebeurde het dat hij niet enkel een aantal paarden trainde om op wedstrijd uit te brengen, maar ook Onyx Knight ging werken voor zichzelf. Het duurde toch nog een flinke tijd voor hij iets opschoot met de hengst, maar zodra hun band zich begon te vormen werd het hem snel duidelijk dat hij niet meer zou breken.
Tegen 2009 kon Killian de hengst uitbrengen op wedstrijd en het was meteen een schot in de roos. Ze wonnen de ene wedstrijd na de andere. Natuurlijk hadden ze wel eens hun mindere dagen, maar het duo leek voor elkaar gemaakt te zijn. Misschien was het met wat extra tijd dat ze aan hun wedstrijdcarriere waren begonnen, maar ze waren vastbesloten om te laten merken dat laatbloeiers net zo goed konden zijn als de braaftste paarden eerst.
Onyx was net 8 toen hij zijn eerste PSG wedstrijden ging lopen en nog steeds had Killian het gevoel dat het paard niet aan zn plafond zat. Hij besloot maar 1 ander paard te rijden naast zn eigen hengst. Dit was voor hem iets aangenamer en zo kon hij ook meer tijd besteden aan de training van de dieren.
In de volgende twee jaar ging alles hem voor de wind. Onyx liep als een droom. Iedereen was lovend over zijn prestaties in de ring, maar weinigen wisten wat er achter de schermen aan de hand was, want de hengst bleef daar een probleem naar andere mensen en paarden toe. Zo erg zelf, dat Killian besloot om enkel nog hem te rijden en tegelijk als ruiter en als zn eigen groom op te treden. Enkel en alleen vanwege de veiligheid naar anderen toe.
Ergens in 2014 kwam de vraag of hij les wou komen geven op een prestigeuze ruiterschool. Hij accepteerde, maar enkel onder de voorwaarde dat hij zijn eigen paard kon blijven trainen en uitbrengen op wedstrijd. Het duo reed ondertussen Intermediaire II maar was vastbesloten om den GP en GP Special ook te gaan rijden. Op die manier verhuisden Killian en Onyx naar de school om er hun thuis van te maken en hun kennis door te geven aan jongeren.
Hoezeer het Killian in zn leven ook voor de wind ging in de sport, op persoonlijk vlak heeft hij altijd minder geluk gehad. Dit wil niet zeggen dat hij nooit iemand in zn leven heeft gehad van wie hij hield, maar vaak merkte hij dat het mensen waren die enkel maar uit waren op zn naam en faam in plaats van wie hij zelf was. Ook zn levensstijl was niet voor iedereen weggelegd, gezien hij lange dagen maakte en veel weg was van huis om wedstrijden te rijden. Momenteel is hij single, maar hij begint toch te merken dat hij nood heeft aan iemand met wie hij zn leven kan delen. Echter is het lastig om die te vinden als je een leven leid als het zijne. Vandaar dat hij een gelijkgestemde ziel wilt die begrijpt wat het is.
Relaties en familie
Familie
Vader: William Devon Sterling Staleigenaar, lesgever en springruiter
Moeder: Marie Elizabeth McCoy-Sterling Professor aan de University of the Highlands and the Island in de opleiding Equine Business Managment; Dressuurtrainer; voormalig Dressuurruiter
Grootouders vaders zijde: beide overleden.
Grootvader moeders zijde: overleden, nooit gekend
Grootmoeder moders zijde: in leven, maar geen contact meer mee (zwaar dementerend)
Jongere zus: Elizabeth Cathelyn Sophie Sterling Helpt mee met hun vader op de stal die ze hebben, springruiter
Jongere broer: Edward David Sterling Student, beetje een achterkomertje, vind paarden stinken
Andere familie heeft hij wel, maar of nooit gekend, of amper contact mee.
Andere
vraag maar
Extra
Wagen Killians persoonlijke wagen is een zwarte 2013 Ford Mustang. Daarmee doet hij enkel zn persoonlijke verkeer. Zodra hij Onyx mee moet nemen of het stalaangelegen betreft, dan vist hij ergens een jeep op die een trailer kan trekken of wat meer mee kan nemen.
Barbeque Killian is zeker geen meesterkok, dat vind hij namelijk vrouwenwerk. Echter, om de een of andere onverklaarbare reden weet hij er in de zomer wel altijd weer in te slagen om een meer dan geslaagde barbeque te bereiden waarbij de spare-ribs altijd weer zo lekker zijn dat je er haast een moord voor zou doen.
Misschien ontdek ik later wel dat ik hier nog wat vergeten ben....
[ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 21:14 ]
"Nothing is True. Everything is Permitted"