Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 16 - Speeltopics

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ik vind George trouwens nu niet zo slim handelen aangezien het best wel duidelijk is dat het niet goed gaat met Cam. Als ik George was dan was ik gewoon door gegaan met het overtuigen dat hij moet eten en dat hij zeker niet dik is. Het komt bij Cam dan misschien niet goed aan, maar je kan het altijd proberen.
Als ik hem was zou ik gewoon gaan dreigen met tegen Pleister vertellen dat Campbell te weinig eet. Want hij heeft duidelijk een probleem en daar heeft hij hulp bij nodig.
George is gewoon te lief.

Spoiler alert: you will save yourself

Philip schreef:
(...)

Jaa :'D ik heb ooit supernatural gekeken maar ik vond het saai. Nu volg ik alleen de Dylan episodes dat er maar twee zijn x'D Ik lachde me ook dubbel toen hij de taart ging eten en hij te dom was om niet na te denken dat het misschien vergiftigd kon zijn 8'D ik vond het jammer toen hij zich weer terugveranderde...

Spoiler alert: you will save yourself

Ik kijk haast nooit meer naardtv door jullie

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Solangelo schreef:
Ik vind George trouwens nu niet zo slim handelen aangezien het best wel duidelijk is dat het niet goed gaat met Cam. Als ik George was dan was ik gewoon door gegaan met het overtuigen dat hij moet eten en dat hij zeker niet dik is. Het komt bij Cam dan misschien niet goed aan, maar je kan het altijd proberen.
Als ik hem was zou ik gewoon gaan dreigen met tegen Pleister vertellen dat Campbell te weinig eet. Want hij heeft duidelijk een probleem en daar heeft hij hulp bij nodig.
George is gewoon te lief.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Solangelo schreef:
(...)

Ssssht niet spoilen.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Fred Weasley

'Het is ochtend; ze is vast in het grote zaal. Iemamd kan daar heen gaan en voor het geval dat ze gaat vertrekken, haar kan tegenhouden. Intussentijd kunnen we haar kamerjte mooi van roze naar blauw verven, vind ze vast fijn. Enneh, Ralf; ik denk nirt echt dat Umbridge mij nog zou willen spreken na de hele ontplofte deur gedoe, en ze haat Fred. Dus.. kan jij..?' Ik kijkk naar Leo en voel hoe ik rood word.
'Eh- Twee- twee personen kunnen haar ook bezig houden terwijl de ander haar kantoor laat ontploffen. Of- of we sluiten haar gewoon ergens op.' Ik haal mijn schouders op.
'Sorry Ralf, ik snap echt dat je het geen fijne situatie vindt, maar...' Ik zucht, 'dit zijn geheime operaties. Daar gaat het niet om persoonlijke relaties met anderen maar om de missie en twee mensen om Umbridge af te leiden is enkel verdachter.' Ik doe een stap in zijn richting en sla mijn ermee even om hem heen, waarna ik hem aankijk.
'Ik heb het je beloofd,' zeg ik duidelijk, waarna ik hem nog even kus. Als ik hem loslaat kijk ik hem weer aan. 'Vertrouw je me?'

Spoiler alert: you will save yourself

'' Ik vertrouw jou wel; maar hém niet.' cliche :'D hihi ^^ als ik Ralf was had ik Leo allang neergestoken om zijn hart er uit te snijden; en hopelijk daarmee zijn ziel die ik op zou eten aan een of andere terzieler of weerwolf :'x haha neh grapje

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
'' Ik vertrouw jou wel; maar hém niet.' cliche :'D hihi ^^ als ik Ralf was had ik Leo allang neergestoken om zijn hart er uit te snijden; en hopelijk daarmee zijn ziel die ik op zou eten aan een of andere terzieler of weerwolf :'x haha neh grapje

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

Dat gaat ook gebeuren; geloof me.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jonah Barret

‘..Dat klinkt goed.’ Victoire trekt Kealan mee en samen met May loop ik achter ze aan.
'Bedankt,' zegt May en ze glimlacht naar me.
Ik glimlach terug. 'Het is niks. Ik wil toch niet gaan winkelen.'
'Ja, dat ook, maar ik bedoel...' Ze zucht en ik zie tranen in haar ogen glimmen. 'Ik chanteerde je om een relatie met me te hebben en dat was fout. Maar nu heb ik niks meer, dus ik bedank je voor dat je me niet meteen hebt laten vallen.'
ik haal mijn schouders op. 'Ik kan hem toch niet in het openbaar daten en tja... Hij heeft een verloofde. Dus heel veel kan er niet van komen. En hoewel het misschien niet fijn eindigde; onze relatie was niet slecht. Alleen... Het is voorbij.'
Meteen knikt ze. 'Ja, ik weet het.' Ze lacht dan een beetje ongemakkelijk. 'Ik stelde me vroeger altijd ons voor, ongeveer dertig, met allemaal konden om ons heen. Ik had al allemaal namen. Maar nee, sommige relaties eindigen en dat is oké.' Ik knik en kijk naar Kealan en Victoire, die aan een tafel bij de kerstboom zitten.
'Laten we dan maar mooi een verliefd stelletje spelen,' grijns ik, waarna ik naast Kealan neer plof en kijk naar Victoire - die er nog steeds even perfect en verschrikkelijk uitziet. Waarschijnlijk krijgt ze haar uiterlijk zo door het eten van de harten van kleine puppy's en kittens die ze er zelf uit trekt, waarna ze er een lekker papje van maakt.

Spoiler alert: you will save yourself

Gesproken over zielen en harten... Ik had jullie gesprek echt nog niet gelezen.

Spoiler alert: you will save yourself

Solangelo schreef:
Gesproken over zielen en harten... Ik had jullie gesprek echt nog niet gelezen.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
(...)

Ik heb echt iets gemeens in mijn hoofd en je gaat me er voor haten

Spoiler alert: you will save yourself

Ralf Auron

'Sorry Ralf, ik snap echt dat je het geen fijne situatie vindt, maar... dit zijn geheime operaties. Daar gaat het niet om persoonlijke relaties met anderen maar om de missie en twee mensen om Umbridge af te leiden is enkel verdachter.'
Ik keek weg en voelde me wat rood worden voordat Fred zijn arm om mij heen gooide.
'Ik heb het je beloofd,'
Met dat, kust hij me nog snel voordat hij me weer losliet en ik even een stiekeme blik naar Leo wierp die ook wat rood was geworden.
'Vertrouw je me?'
Ik keek uiteindelijk weer op naar Fred en voelde me wat ongemakkelijk worden en had de neiging om te schreeuwen dat ik hem natuurlijk niet vertrouwde na dit alles, nog steeds niet. Maar dat deed ik niet. Ik bleef hem maar zwijgend aanstaren en wisselde maar blikken met hem en Leo af.
'..ik ben in de grote zaal.' Zei ik dan waarna ik de slaapkamers uitliep om verder stampvoetend de leerlingenkamer uit te lopen waar ik onderweg Campbell en George negeerde. Ik balde mijn handen in een vuist en voelde me steeds roder en roder worden, de gevoel alsof iemand mijn hart fijn kneep.. ik denk dat ik nog nooit zo erg woest op iemand geweest was. O wee als dat joch een vinger naar Fred uitsteekt; Fred gaat mij niet meer herkennen.


Pas op, Ralf is aan het veranderen x')

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Serieus Campbell; ik heb geen honger. Anders had ik aan madame Plijster ook voor nog zo’n broodje kunnen vragen. Maar nee. Maar Camp; beloof me dat je gewoon gaat eten als je echt honger hebt. Ik wil je in de ochtend niet dood in bed zien omdat je te weinig at.’ Met dat voelde ik hoe zijn armen steviger rond mij heen sloot waardoor mijn handen door naar zijn rug gleden waar ik mijn hoofd tegen Georges vertrouwde en fijne borst aanlegde.
‘..nu hebben we wat tijd voor ons zelf. Dus; waar heb jij zin in Camp? Ik heb al genoeg gelachen in mijn leven. Nu is het jouw beurt.’ Zachtjes schudden ik mijn hoofd. Eigenlijk was ik best moe van het hele bewegen van daarnet; maar ik zou door moeten gaan. De middag was nog geen eens voorbij; dat kon ik wel zien aan de lucht. Daarnaast was het een van de moeilijkste opgaves die George aan mij vroeg; om mij oprecht te laten lachen is iets wat maar zelden lukte. Zelfs voor George leek het onmogelijk terwijl ik wel blij met hem was; hoewel die emotie meestal weggedrongen werd door angst en onzekerheid. Vooral als er zoveel mensen bij stonden die allemaal hun zegje konden doen. Zelfs Ralf leek wat te kunnen zeggen terwijl ik me het liefst achter George wilde verstoppen als een kleine kleuter. Haast bang dat mensen mij zagen waardoor ze vragen zouden stellen. Het was geen geheim dat iedereen zich waarschijnlijk afvroeg wat ik en George in vredesnaam bij elkaar deden.
‘..Je kan nooit genoeg gelachen hebben, George. Daarnaast vind ik jouw lach zo leuk.’ Murmelde ik zachtjes voordat ik zachtjes figuurtjes tekende met mijn vinger op zijn andere borstgedeelte.
‘..Misschien wil je naar je vrienden toe; of naar Fred.. dat is begrijpelijk. Ik vermaak me heus wel met huiswerk.’ Iets wat ik wel vaker deed; en ergens was ik dankbaar dat George me niet continu naar de menigte sleepte waardoor ik ’s avonds vaak in de bieb zat of op de slaapzaal waar ik bezig was met huiswerk. Iets wat wel nodig was met de extra huiswerk wat ik kreeg en dat het ontzettend moeilijk was. Het was soms maar goed dat George dan beneden zat omdat ik soms gewoon de neiging kreeg om van school weg te lopen met een drankfles zodat ik maar een zwerver werd. Gelukkig had ik een meisje leren kennen; Hermelien die zo vriendelijk was me het een en ander uit te leggen laatst. Ik durfde te wedden dat zij makkelijk al geslaagd kon zijn van Zweinstein als ze wilde terwijl ze nog maar in leerjaar vijf zat. ‘Je mag alles doen wat je wilt; dat weet je toch wel?’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya