Behind The Cameras || RPG || Speeltopic - Speeltopics

_________________________________________________________________

Sommige mensen gebruiken muziek als uitlaatklep, andere tekenen en weer andere schrijven, maar deze groep mensen uit hun emoties voor de camera. De filmpjes die ze maken zetten ze dan op een website waar iedereen ze kan bewonderen. Ze zien dit als een soort dagboek waarin ze tegen hun zogenaamde 'subscribers' hun verhaal vertellen. Deze mensen worden YouTubers genoemd.

Hoewel het leven van deze YouTubers vaak rozengeuren en maneschijn lijkt, is dit niet het geval. Elk van deze mensen heeft zijn eigen problemen, zowel ontstaan in hun jeugd als door de beroemdheid. Dingen die niet bestemd zijn voor de buitenwereld en ze het liefst voor zichzelf houden.

De bekendste YouTubers besluiten een break te nemen en met zijn alle naar Italië te gaan. Natuurlijk kunnen ze hun subscribers niet zonder video's daar laten zitten en zullen ze tussen hun vakantie door video's moeten maken. Maar het aller belangrijkste is; Kunnen ze hun geheimen voor zichzelf houden als ze een maand lang op elkaars lip zitten en wie kunnen ze dit toe vertrouwen?
_________________________________________________________________

Rollen

Jongens:
- Daniel "Dan" Howell aka. Danisnotonfire. ||Phxntasia
- Gereserveerd door PhilLester || Philip "Phil" Lester aka. Amazingphil.
- Felix Kjellberg aka PewDiePie || Dandelions
- William ''Will'' Dean Adams aka. FunWithWill || HemmingsMyHero
- Gereserveerd door HemmingsMyHero || Joseph "Joe" Sugg aka. ThatcherJoe
-Gereserveerd door Phxntasia || Caspar Lee aka. Caspar (eerder Dicasp)
-Gereserveerd door CaptainHook || Tyler Oakley aka. Tyler Oakley
- Robin Tigrisblack aka. creepycreeper || Robind19

Meiden:
- Marzia Bisognin aka. CutiePieMarzia || MadCry
- Devon 'Dev' Sophie Tonra aka. seventytimesdevon || Weekes
- Samantha "Sammy" Lexie McCartney aka. MCSammy||CaptainHook
- Kathleen Fuentes aka. KathleenLights || Balloo
- April Jones aka. CuteAprilJewel || everydee
- Dee Wakefield aka. EveryDee || everydee
- Brooklyn 'Brooke' Griffith aka. Bookero || Zephyr
- Deveney 'Neytje' Amy DiAngelo aka. CutiieDeveney || Komorebi_
_________________________________________________________________

Regels

- Geen woordenlimiet, maar schrijf wel een redelijke post.
- Alleen ik (Mashtonx) maak nieuwe topics aan.
- Geen perfecte karakters.
- Hou het gezellig en voorkom ruzies buiten de RPG.
- Reservaties blijven 4 dagen staan, tenzij je meldt dat dit niet gaat lukken.
- Probeer minimaal 1x in de week te posten, dit zodat het niet doodloopt.
- Geen personages van andere besturen tenzij je toestemming hebt.
- Maar het aller belangrijkste : Have fun.
_________________________________________________________________

Begin

We op de ochtend van vertrek rond een uur of 7, sommige zullen 's ochtends nog alle spullen moeten pakken terwijl andere al lang alles geregeld hebben. Met het vliegtuig zal iedereen vanuit hun eigen land richting Italië vliegen. Ze zullen elkaar ontmoeten op het vliegveld van Italië. Vanaf daar worden ze met de bus naar hun hotel gebracht. Foto's en informatie over het hotel zullen volgen.
_________________________________________________________________.

[ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 19:35 ]

---

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

Felix Kjellberg {PewDiePie}

'Heb je alles?' vroeg ze en ze sleepte de koffers achter zich aan naar buiten om in de auto te leggen.
'Bijna! Ik moet nog even mijn jas en schoenen aandoen en dan kunnen we gaan,' riep ik terug en ik grinnikte om haar haastige gedrag. Ze verdween voor een tijdje en ik nam schoof mijn ene tas en twee koffers op een hoop. In één koffer dat alle benodigde apparatuur, en in de sporttas en de tweede koffer had ik kleren en gebruiksvoorwerpen verzameld. Bijna net zoveel als Marzia mee nam, bedacht ik me. Ik stapte in het paar schoenen dat ik voor vandaag aan zou doen, een gemakkelijk zittend paar Nikes. Snel ritste ik mijn jack dicht en controleerde of alle lichten uit waren. In het voorvakje van mijn tas zaten mijn potemonnee, mobiel, oplader, oordoppen en vliegtickets. De buurvrouw had de sleutel. Het voer stond in de keukenkast onder de gootsteen. Ik knielde en gaf Maya een kus op haar kop, en Edgar een kriebel op zijn buik.
'Dag pugs,' mompelde ik en ik stond op, om mijn tas en koffers mee te zeulen. Marzia kwam naar binnen gelopen en kuste op mijn wang.
'You wanna get laid?' vroeg ik met een gek accent en wreef over haar schouder.
'Sorry, ik wil gewoon heel graag gaan,' glimlachte ze. Ze overhandigde me de sleutels. Ik pakte ze aan en knikte, ik wist dat ze dat wilde. Ik had helaas mijn handen vol, anders zou ik haar hand pakken. Ik zuchtte en gooide de deur achter me dicht. Met mijn bagage strompelde ik naar de auto, laadde het in en hield de deur van de passagierskant open als een butler zodat Marzia in kon stappen.
'Na u,' zei ik vrolijk.

---

I’m restless. I’d like to think I know who I am, but I’m interested in the world at large. - Alex Turner

Deveney 'Neytje' Amy DiAngelo {CutiieDeveney}

---

Op de ochtend dat ik naar Italië vertrek pak ik nog de laatste spullen in. Ik heb een tas met ál mijn YouTube stuff en een koffer met normale spullen. Mijn zus gaat me naar het vliegveld brengen, maar ze komt over vijf minuutjes. Precies genoeg tijd om nog een broodje naar binnen te proppen. "Neytje! Ben je klaar!" gilt een stem door het huis. "Jessamyn!" gil ik vrolijk. Mijn zus Jessamyn staat in de gang. "Ik haal even mijn koffers." zeg ik. Ik pak mijn koffers en ga weer naar beneden. Jessamyn kijkt vol verbazing naar alle spullen die ik mee heb. "Ik moet mijn kijkers toch niet in de steek laten?" zeg ik tegen haar. "Kom gewoon mee, Neytje." Ik zet mijn koffers achter in de kofferbak. Ik heb mijn camera al bij de hand. "Je gaat toch niet nu al beginnen met vloggen?" zegt Jessamyn geïrriteerd. "Moet wel. Ik heb de kijkers gezegd dat ik naar het vliegveld opneem en in het vliegtuig." zeg ik tegen Jessamyn. Ze kijkt zuchtend naar de weg. "Yoo mensen! Vandaag ga ik naar Italië, mijn geboorteland. Ik zit in de auto en naast mij zit Jessamyn! Ik zal veel dingen gaan beleven en het wordt vast geweldig! We gaan daar EveryDee aka Dee zien, CutiePieMarzia aka Marzia. Het wordt fantastisch!"

---

all because i liked a girl

Devon Sophie Tonra.
Als mijn wekker om half 7 gaat rol ik me met een ruk om, waardoor ik met deken en al op de grond beland.
Gelukkig heb ik alles gisteren al geregeld, maar stressgevoelig als ik ben kan ik het niet laten om in de eerste vijf minuten die ik wakker ben alles nogmaals langs te lopen.
In mijn ondergoed en een te groot bandshirt trek ik mijn camera uit de tas die ik het laatst heb ingepakt, en richt ik het ding op mijn gezicht.
"Good morning, good morning, it's great to stay up late, good morning, good morning, to youuuu!" Ik schraap mijn keel zachtjes. "Vandaag is het eindelijk zo ver - ik vertrek naar Italië! Ik ontmoet Brooke op het vliegveld hier en dan is het tijd voor een reis van dertig jaar tot we eindelijk in Bella Italia aankomen. Ik ben laat, zoals altijd, dus ik zie jullie op het vliegveld." Ik druk het ding weer aan en stop het weg in mijn tas, om daarna mijn complete bagage nog een keer te checken. Ik schiet in een paar gescheurde jeans, trek mijn bandshirt over mijn hoofd en verruil het ding voor een zwarte cropped top, schiet met mijn armen in een witte blazer, weet mijn voeten in een paar witte gympen te wurmen en zet een van mijn floppy hoeden op mijn hoofd, een zonnebril bungelend aan de zak van mijn blazer. Ik vind het leuk om subscribers te ontmoeten, maar niet op een dag zo stressvol als een reisdag.
Ik verzamel de drie tassen die ik heb - een grote koffer met het batmanlogo en wieltjes, een felroze koffer voor mijn handbagage en een kleine rugtas voor de belangrijkste dingen.
Ik trek mijn oplader uit het stopcontact, stop hem in mijn handbagage, en pak mijn gloednieuwe iPhone 6 - je moet toch een beetje bij de tijd blijven als een YouTuber. Ik tweet iets over mijn reis naar Italië en ontvang meteen honderden al dan niet duizenden reacties, retweets en favorieten, maar ik ben te gestresst om er iets mee te doen, wat ik normaal gesproken wel doe, en stop het ding in mijn broekzak. Ik sluit de deur van mijn knusse appartement achter me en WhatsApp Brooke nog snel eventjes - Nu onderweg. Beter ben je op tijd! X
Ik houd een taxi aan en laat me naar het vliegveld brengen, mijn handen trillend van de spanning.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Brooklyn 'Brooke' Griffith. - Outfit.
      'I'm so exited!' Ze maakte een klappend gebaar met haar handen zoals ze wel vaker deed als ze enthousiast was. Inmiddels had ze zich aangekleed en stond ze met haar camera midden in de woonkamer. Overal lagen nog spullen over de grond en in haar haast was ze over minstens twee dingen gestruikeld voor ze haar camera had kunnen vinden. 'Ik zie Devon zo meteen op het vliegveld, vanaf daar vliegen we samen richting Italië en daar meeten we de rest.' Ze had zoals altijd een vrolijke glimlach rond haar lippen liggen die aantoonde dat ze het werk echt leuk vond. 'We kennen er niet iedereen, dus hopelijk ligt iedereen elkaar een beetje.'
      Ze gooide nog wat in haar koffer, die inmiddels aardig vol was. Ze deed het ding dicht en ging erop zitten. 'Ik ben bijna net zo exited als ik was bij de Five seconds of summer meeting. En geloof me, ik was daar echt heel enthousiast voor.' Ze trok haar benen op zodat ze haar koffer goed dicht kon maken. 'Maar ik moet richting het vliegveld, later!' Ze drukte de camera uit en stopte die in haar rugtas, waar ze inmiddels heel wat in had zitten. Uit schrik viel ze bijna om toen ze haar telefoon zocht, om het ding vervolgens te zoeken tussen alle troep op de bank.

                  Devon.
                  > Nu onderweg, Beter ben je op tijd! X
                        > Stiekem sta ik al op het vliegveld.
                        > Maar even serieus, ik kom er aan. Don't worry. x

Gezien Brooklyn niet heel erg ver van het vliegveld woonde kon ze later vertrekken, al zou ze zo ongeveer wel moeten gaan als ze op tijd wilde komen voor hun vlucht. Samen Simon, een vriend die haar zou brengen, zeulde ze de twee koffers en haar rugtas richting de auto en reden ze naar het vliegveld, waar de zoektocht naar Devon zou moeten beginnen. Uit verveling besloot ze maar direct te tweeten, gezien Simon direct weer verder was gegaan en ze nu alleen op het vliegveld stond.

Brooklyn Grifftith. @Bookero
      En toen stond ik op het vliegveld. Beter komt Devon snel opdagen want anders neem ik mijn wraak voor me te lang laten wachten.

[ bericht aangepast op 9 feb 2015 - 12:55 ]

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

Marzia Bisognin aka CutiePieMarzia

Ik grinnikte bij Felix' woorden en liep vrolijk achter hem aan naar buiten. Als een heer maakte hij de deur voor mij open nadat hij zijn eigen koffers in had geladen, wat me deed lachen. "Such a gentleman," lachte ik zachtjes. Ik ging in de auto zitten en wachtte tot Felix ook in gestapt was zodat we naar het vliegveld konden rijden. Ineens kreeg ik een idee. Gelijk haalde ik mijn mobiel uit mijn broekzak, wetend dat als ik het nu niet zou vragen ik het dadelijk vergeten was. In mijn notities noteerde ik enkele namen waar ik een collab mee kon doen. Aangezien we toch allemaal in het zelfde huis zouden zitten, waarom geen collabs?
Mijn mobiel stopte ik weer weg en ik richtte mijn blik op het raampje. Het zou ongeveer een uurtje rijden zijn naar Londen, waar we op het vliegtuig konden stappen naar Italië voor een maand. Stiekem kon ik het nog steeds niet geloven. Een maand zou ik de pugs en iedereen in Brighton moeten missen maar ging ik wel mooi terug naar Italië. Ik kon het niet laten om met een glimlach naast me naar Felix te kijken. "Misschien zouden we een dagje naar mijn ouders kunnen gaan," stelde ik voor. Pas nu realiseerde ik me dat ik het misschien iets teveel miste. Natuurlijk wilde ik graag terug, maar ik wist niet echt of ik dan nog zo erg terug naar Brighton wilde. Ik hield mijn mond maar, ik zou niet willen dat Felix zich zorgen begon te maken of wat dan ook. Hij verdiende deze vakantie nog het meest.

---

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

Langzaam ontwaak ik weer voor ongeveer de derde keer deze nacht, alleen nu is het echt tijd om op te staan. Ook al ben ik dit al twee keer eerder onder ogen gekomen, nog steeds ben ik teleurgesteld zodra ik Phil niet naast me zie liggen. We hadden besloten dat het beter was als we vannacht genoeg nachtrust zouden krijgen zonder elkaar wakker te maken door het bewegen in je slaap of desnoods gesnurk, gezien reizen best pittig is. Maar hoewel ik hier natuurlijk mee in had gestemd, wil dat niet zeggen dat ik dit perse prettiger vind.
Voorzichtig ga ik overeind zitten en rek me nog slaapdronken uit. Waarschijnlijk zal Phil nog slapen en ik zal hem dus ook nog maar even laten rusten.
De zwarte koffers die ik vannacht grotendeels nog heb gepakt staan tegen mijn kledingkast aan, wachtend tot het tijd is om te vertrekken. Vandaag ga ik er samen met een groep YouTubers tussen uit, naar een hotel in Italië. Je kan wel zeggen dat ik er heel erg veel zin in heb. Niet dat ik klaar ben met YouTube, zeker niet, ik doe het na al die jaren nog steeds met heel veel plezier, maar het is gewoon even tijd om weg te gaan aangezien ik in zes jaar amper buiten de UK ben geweest. De enige uitzonderingen hiervoor waren verschillende award shows of festivals zoals bijvoorbeeld Playlist Live, maar dit zijn natuurlijk geen uitstapjes om tot rust te komen.
Mijn voeten raken de koude vloer waardoor er een rilling door mijn lichaam heen schiet. Ik strompel richting de gordijnen en maak ze in een vloeiende beweging open. De zonnestralen die er al zijn geven niet veel licht, maar geven als nog een weldegelijk contrast tussen hoe donker mijn kamer er net was en nu is. Ik moet een aantal keer knipperen en met mijn handen door mijn ogen heen wrijven voordat ik weer helder kan zien.
Nadat ik ook mijn bed weer opgemaakt heb loop ik richting de badkamer waar ik eigenlijk niet eens in de spiegel wil kijken. Waarschijnlijk zullen mijn wallen tot op mijn knieën hangen en mijn haren zullen hun zogenaamde "Hobbit-vorm" weer hebben aangenomen, wat inhoudt dat het krullend alle kanten op zal staan. Zodra ik een blik werp in de spiegel, weet ik dat mijn voorspellingen correct waren. Ik zou eigenlijk waarzegger moeten worden...
Na een aantal plenzen water in mijn gezicht te hebben gegooit en de stijltang meerdere malen door mijn bruine haren te hebben gehaald ben ik ook daar mee klaar. Al fitter dan ik was loop ik weer naar mijn kamer en haal mijn zwarte shirt met witte sterren, een zwarte broek en gympen uit de kast en trek alles rustig aan. Zodra ik alles aan heb check ik het nog eens in de spiegel en loop dan met een glimlach richting de woonkamer waar ik op de bank neer plof. Omdat Phil en ik altijd samen ontbijten wacht ik deze keer ook maar tot hij wakker is, misschien pakken we deze keer op het vliegveld wel wat, aangezien dat nog geen half uur bij ons vandaan ligt en we er toch een aantal uur van te voren zullen moeten zijn.

---

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

Philip "Phil" Michael Lester
Al gapend ontwaakte ik uit mijn slaap die de wekker mij ontnomen had. Ik wilde me weer omdraaien en verder slapen, maar besefte al snel genoeg dat -dat niet kon. Vandaag zouden we met een stel andere Youtubers op vakantie gaan naar Italië. Ik zuchtte even, en ging op de rand van mijn bed zitten, en pakte mijn bril van het nachtkastje om hem vervolgens op te zetten. Ik raapte al mijn moed bij elkaar, en stond op van mijn bed. Niet dat ik geen zin in de vakantie had, want daar had ik zelfs ontzettend zin in. Het punt waar ik mee zit is hoe Dan en ik onze relatie geheim willen blijven houden als we daar met zijn allen in een huisje zitten. Ik weet niet hoe het met hem zit, maar ik kan echt niet zolang zonder hem. Maar aangezien Dan onze relatie per se geheim wilt blijven houden moet ik er maar vrede mee hebben. Ik wil niets liever dan Dan gelukkig zien. Ik liep naar de badkamer om mijn toiletspullen in te pakken. Natuurlijk was ik weer degene die zijn spullen nog niet gepakt had, wat geen slimme move van me was. Ik wilde niet dat we in tijdsnoot kwamen. Ik gooide de net verzamelde spullen op het bed, en besloot mezelf eerst maar eens aan te kleden. Snel trok ik een broek, een ruitjes shirt en mis matchende sokken aan, en pakte gelijk de rest van mijn kleding die ik de komende paar dagen nodig zou hebben. Ook dit legde ik op mijn bed, en ging opzoek naar mijn fel blauw gekleurde koffer, om die vervolgens naast de spullen op het bed te leggen, en alles in te pakken. Ik pakte nog gauw een extra paar schoenen welke ik erbij propte om daarna de koffer te sluiten. Ik zette mijn koffer vast in de gang om daarna mijn rugtas te pakken, en mijn lenzen, telefoon oplader, paspoort en oortjes veilig in het voorste vakje op te bergen. Op dit soort momenten besefte ik dat het inderdaad het verstandigst is dat Dan de vliegtickets bewaard, aangezien ik er nogal een chaos van maak. Ik pakte mijn bagage, en liep naar de woonkamer toe terwijl ik mijn koffer en tas in de gang liet staan zodat ze straks klaar zouden staan om mee te nemen. Ik liep de woonkamer in, en zag dat Dan ook wakker was en in de woonkamer zat. Ik kreeg spontaan een glimlach op mijn gezicht van zijn aanwezigheid. 'Good morning, it's a lovely morning, good morning, what a wonderful day, good morning, my darling, to you.' zong ik vrolijk, en liet mezelf naast Dan op de bank vallen. 'Goed geslapen?' vroeg ik met nog steeds een glimlach op mijn gezicht. 'Ik heb je wel gemist.' zei ik zacht, en pruilde licht. Normaal sliepen we samen, maar we hadden besloten dat we nu echt onze rust nodig zouden hebben, en besloten om op onze eigen kamer te slapen, zodat we elkaar niet wakker zouden houden. Voor mij was dit blijkbaar niet echt de juiste oplossing. Ik ben inmiddels zo gewend aan dat ik Dan s'nachts naast me heb, dat ik juist rustig wordt van zijn ademhaling, en eventuele geluiden die hij in zijn slaap maakt. Ik was ben er gewoon zo gewend aan dat het best lang duurde voordat ik in slaap kwam. Daarom was ik ook blij dat ik nu weer bij hem zat.

---

How far is far