• [RPG] SUPER HUMAN • ROLLENTOPIC


    'Wacht,’ zei de wetenschapper, waarna hij nog wat vloeistof aan het drankje toevoegde. Hij deed er nog een haar in en roerde het goedje nog even flink door elkaar. De wetenschapper overhandigde zijn levenswerk en veegde wat zweet van zijn voorhoofd.
    ‘Het enige wat we nu nog kunnen doen, is hopen.’


    Een groep wetenschappers uit Amerika hebben een groep tieners nieuwe genen gegeven. Hierdoor hebben ze nu speciale krachten. Deze kinderen zijn door de wetenschappers zorgvuldig uitgekozen. Ze waren allemaal zes jaar oud wanneer elk lid van hun families tragisch stierf. En een speciaal weeshuis, opgericht door de wetenschappers, stond klaar om de kinderen op te vangen. Ze hebben geholpen hun krachten te ontwikkelen en ze opgevoed als hun eigen kinderen.

    De RPG begint met de verjaardag van het jongste kind. Hij of zij zal die dag achttien worden, wat alle kinderen volwassenn maakt. Maar de wetenschappers zullen vandaag ook bekend maken dat de kinderen niet zomaar krachten hebben. Ze hebben deze krachten met een reden. Een compleet andere groep wetenschappers hebben exact hetzelfde gedaan, maar met een heel ander doel. Niet om de wereld beter te maken, maar om het te verwoesten. Waarom? Dat weet niemand. Maar het is de taak aan onze groep kinderen ze tegen te houden.


    House Red - stop op meisjes uit House Red
    Brianna Rozales - Sobremesa - 1.5
    Super Strength & Pain Illusion

    Aurelie Isabelle Reveur - Ferrars - 1.3
    Invisibility & Oneirokinesis

    Annalynn Aemilia Avery Akins - Goya - 1.3
    Pyrokinesis & Siren

    Elisabeth Emily Howard - Mangata - 1.4
    Teleport & Illusion

    Nicole Irina Valentino - Zamperini - 1.3
    Voodoo & Healing

    Lily Annabeth Hale - Mangata - 1.8
    Electrokinesis & Conjuration

    Merida Lillian Nevada Colton - Quivers - 1.9
    Weather Manipulation & Ecokinesis

    Steven Eugene Blake Neal Speirs - Perconte - 1.7
    Plasmaschoten & Telepathy

    Sawyer Thomas Cleaver - Trohman - 1.15
    Mind Manipulation & Shared Vision

    Nathan Theodore Charles Smith - TheDarkKing - 1.9
    Terrakinesis & Ferrikinesis

    Harwell Matthew Mallory Levi -GusWaters - 1.7
    Microwave Protection & Pain Dissapearance

    Chester Christopher Crust - Waldeinsamkeit - 1.12
    Aerokinesis & Mediumship


    House Blue
    Gereserveerd - wijngaard
    Aeroline Cadence Deveraux - Malarkey - 1.3
    Cryokinesis & Chronoprohiberis

    Aurora Valda Dawn - Mashtonx - 1.14
    Neurocognitive Deficit & Aura Manipulation

    Melissa Lazar - Meraki_ - 1.15
    Shape Shifting & Mirror

    Gereserveerd - Komorebi_ - 1.13
    Siobhan Aspen Faywarer - Crooked - 1.15
    Shattering & Necromantie

    Forrest Truman Boniface - Jonty - 1.6
    Telekinesis & Erobokinesis

    Lucas Tyler Brazi - Zamperini - 1.12
    Biokinesis & Possesion

    Finn Axl Newton - Constellation - 1.5
    Portal Creation & Sublimation


    De Wetenschappers:
    Alice Grace Elenor - Sobremesa - 1.14
    Nadezhda Lizaveta Ryurikov - Amaris - 1.9

    Nora Vera Trench - 1.18
    Hilary Yana Lichtenberg - 1.18
    Oliver Grayson - 1.18
    Gavin Glunt - 1.18
    Cole Holden - 1.18

    Krachten:
    De kinderen hebben elk twee krachten, de wetenschappers niet. De krachten hieronder zijn ideeën, je mag natuurlijk ook zelf een kracht verzinnen.
    = gereserveerd/bezet.
    Terrakinesis - het element aarde beheersen.
    Pyrokinesis - het element vuur beheersen.
    Cryokinesis - het element water beheersen.
    Aerokinesis - het element wind beheersen.
    Telekinesis - voorwerpen manipuleren met je gedachten.
    Chronoprohiberis - de tijd kunnen stoppen maar zelf kunnen bewegen.
    Weather Manipulation - het weer manipuleren.
    • Herbaphony - met planten kunnen communiceren.
    Ecokinesis - de natuur kunnen manipuleren.
    • Size Enhancement - de grootte van voorwerpen kunnen veranderen.
    Electrokinesis - electriciteit beheersen.
    Healing - personen helen.
    Teleport - teleporten.
    • Typhokinesis - rook manipulatie.
    Invisibility - onzichtbaarheid.
    • Intangibility - door solide voorwerpen kunnen bewegen.
    • Gyrokinesis - zwaartekracht manipulatie.
    Voodoo - levende voodoo pop zijn.
    Shapeshifting - in een dier of voorwerp veranderen.
    Biokinese - je lichaam manipuleren.
    Ferrikinesis - ijzer manipuleren.
    Conjuration - voorwerpen en dergelijke creëeren.
    Shared Vision - andermans zintuigen gebruiken.
    • Astral Projection - geest en lichaam scheiden.
    Shattering - voorwerpen exploderen.
    Erobokinesis - schaduwen manipuleren.
    Oneirokinesis - dromen binnenkomen en manipuleren.
    • Levitation - zweven of vliegen.
    • Super Strength - erg sterk.
    Fast - sneller zijn.
    • Endurence - nooit moe worden van activiteiten.
    Night Vision - in het donker kunnen zien.
    Mind Manipulation - gedachten en herrineringen manipuleren.
    Illusion - mensen laten geloven dat ze zich in een compleet andere omgeving begeven.
    Pain Illusion - brandende mentale pijn creëren.
    • Animal Communication - met dieren communiceren.
    • Flexibility - onmogelijke lenigheid.
    • Enhanced Hearing - bovenmenselijk gehoor.
    • Enhanced Smell - bovenmenselijke reuk.
    • Enhanced Touch - bovenmenselijke aanraking.
    • Enhanced Vision - bovenmenselijk zicht.
    Telepathy - communicatie of gedachten horen.
    • Pathokinesis - gevoelens manipuleren.
    • Lie detection - weten wanneer er wordt gelogen.
    • Laser Projection - licht en lasers creëren.
    Microwave protection - iemand hersenen verbranden.
    Siren - magische stem.
    Pain Dissapearance - pijn verwijderen.
    Plasmaschoten.
    • Mental shield - een mentaal schild, waardoor mentale krachten niet bij jou werken.
    • Shield - een magisch schild om je heen produceren.
    Mirror - krachten kaatsen af en werken op je tegenstander.
    • Prehensile - haar manipuleren.
    Freeze vision - objecten laten bevriezen met je blik.
    Mediumship - met doden communiceren.
    Necromantie - doden tot leven wekken.
    Possesion - iemands lichaam betreden.
    • Density Control - objecten/personen lichter of zwaarder maken.
    Portal Creation - portalen naar een andere plaats creëeren.
    Sublimation - veranderen in mist.
    Neurocognitive Deficit
    Aura Manipulation


    Invullijstje:
    Minimaal 700 woorden.
    Naam: (volledige naam)
    Bijnaam: (dit kan te maken hebben met krachten die ze hebben)
    Leeftijd: (alleen voor wetenschappers; de kinderen zijn allemaal 18)
    House: (House Red of House Blue)
    Innerlijk: (uitgebreid)
    Uiterlijk: (omschrijving + foto)
    Gaves: (2 gaves, omschrijf ze ook)
    Zwaktes: (elke gave moet natuurlijk ook zwaktes hebben)
    Geschiedenis: (wat hebben ze gedaan in het huis? Enige gebeurtenissen)
    Relaties: (wat voor relaties heeft je personage met anderen)
    Extra:(extra info dat niet in de andere kopjes past)


    Faceclaims:
    Cara Delivingne - Sobremesa
    Barbara Palvin - Goya
    Dylan O'Brien - Perconte
    Analeigh Tipton - Ferrars
    Phoebe Tonkin - Malarkey
    Chris Evans - Perconte
    Zoey Dutch - Meraki_
    Holland Roden - Mangata
    Lindsay Hansen - Mangata
    Francisco Lachowski - GusWaters


    Hulp:
    Geen inspiratie voor een FC? Klik.
    Geen inspiratie voor een naam? Klik.


    Het Weeshuis:
    Het weeshuis bevind zich midden in een enorm bos, afgelegen van de bewoonde wereld. De wetenschappers laten af en toe een helikopter komen met alle benodigheden voor het leven. De kinderen worden aardig vrijgelaten en hebben een redelijk goed leven. De wetenschappers geven ze les, niet alleen in de normale school dingen maar ook in het ontwikkelen van hun krachten. De kinderen zijn gek op de wetenschappers en zien hun als hun echte ouders.
    Gang van zaken:
    Het weeshuis is verdeeld in twee houses: House Blue en House Red. Eigenlijk zijn deze houses nogal zinloos. Als je bij hetzelfde house hoort dan slaap je op dezelfde verdieping en krijg je samen les. Hier zul je niets van merken in de RPG, omdat we beginnen op een weekend dag en ze geen les meer zullen krijgen. Iedereen heeft een eigen kamer met een wasbak, op elke verdieping staan een aantal badkamers en wc's. De kinderen ontbijten gezamelijk beneden in de eetzaal, waar een lange tafel staat met een soort buffet en kleinere tafels waar de kinderen aan zitten. 's Ochtends hebben ze normaal gesproken les in school dingen, en 's middags prive les over hun gaves.
    Gebied:
    Het weeshuis staat op een grote open plek, met een grasveld en een redelijk groot meer. Voor de rest alleen maar bos. Iedereen mag het bos in, maar als ze verdwalen is het hun eigen schuld. De kinderen hebben zelf schommels en andere speeltoestellen gebouwd toen ze klein waren.


    • Minimaal 100 woorden per post.
    • Alleen ik maakt nieuwe topics aan.
    • Geen ruzie.
    • Geen OOC in het speeltopic. Daar is het praattopic voor.
    • Maximaal 2 personages.
    • Houdt de jongens en de meisjes een beetje gelijk.
    • Reservaties blijven een week staan.
    Praattopic.
    Rollentopic.
    • Maar het belangrijkste: have fun (:

    Begin:
    8 A.M.
    Iedereen maakt zich klaar voor het ontbijt, dat zich beneden in de eetzaal bevindt. Er zal een buffet staan, want vergeet niet, de kinderen zijn best wel verwend en worden lux behandeld. De professoren maken zich klaar voor een speech om de jarige te feliciteren, en - wat de kinderen niet weten - om te vertellen over de waarheid. Professor Elenor, tevens de 'directrice' zal het woord doen.

    [ bericht aangepast op 31 jan 2015 - 10:18 ]


    “A queen will always turn pain into power.”


    Steven Eugene Blake Neal Speirs
    ___________________________________

    Tweelingbroer Aurelie - Plasmaschoten - Telepathie
    ___________________________________

    "Hey. Hoe gaat het?" De plotselinge vraag schudt me wakker, en ik kijk op. Ik zie Aurora zitten, die ik eigenlijk niet meer als gesprekspartner zie. We praten soms, maar daar stopt het echt bij. Ik glimlach waterig naar het meisje. "Goed. Met jou?" Lieg ik. Het gaat helemaal niet goed, ik heb knallende hoofdpijn door al die stemmen in mijn hoofd. Ergens weet ik dat ze dit ook wel door heeft, maar niet dat ik toe ga geven. Daar heb ik totaal geen zin in, vooral niet omdat het laatste kind vandaag achttien is geworden, en het waarschijnlijk enorm druk gaat worden. En ik heb er geen trek in, dat weet ik wel.


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."


    • Aurelie Isabelle Speirs •
    • Invisibility & Oneirokinesis •
    Na ongeveer een minuut aan tafel gezeten te hebben, schrik ik weer half wakker. Ik kon 's ochtends echt moeilijk wakker worden en zeker vandaag was het moeilijk. Niet dat vandaag nu zo'n speciale dag was, het was gewoon zo. Even wierp ik een blik om me heen en al snel zag ik Merida en Nathan bij elkaar zitten. Langzaam stond ik op, om vervolgens even langs het buffet te gaan en daar een appel te pakken, waarna ik richting hen tafel liep. Erg snel liep ik niet en langzaam nam ik alles op wat er om me heen gebeurde. Zo zag ik de meiden aan tafel bij de jarige zingen. Typisch iets voor hen, vond ik. Ik nam een hap van mijn appel en liep nog steeds door naar de tafel. Daar ging ik aan tafel zitten om vervolgens mijn hoofd op mijn hand te laten steunen. Ik had nog echt niet genoeg energie om die vanuit mijn eigen kracht omhoog te houden. Ik nam nog een hap van mijn appel, maar merkte plots dat mijn hand niet meer te zien was. Ik schudde met mijn hand en probeerde hem weer zichtbaar te maken. Echter lukte dat niet. Nog even probeerde ik het, maar na even nam ik de conclusie dat het geen zin had en liet mijn hoofd weer op mijn hand leunen. "Hebben jullie ook zo heerlijk geslapen?" Vroeg ik mijn vrienden met mijn o zo goede sarcasme.


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    Audrey Nikita Hailey Flurion
    __________________________________________
    House Blue x Night Vision x Freeze Vision
    __________________________________________
    "Why am i supposed to do cute? I'm a bitch."



    Door de schrik dat er iemand op mijn deur klopte gaat mijn Night Vision aan. "Ga weg!" gil ik, terwijl mijn ogen smelten. Ik probeer het uit te zetten, maar het lukt niet zoals ik wil. Ik focus op een andere gedachte. Ik ben nooit in het weeshuis van de wetenschappers beland. Daar focus ik me nu op. Het werkt mijn ogen smelten niet meer. Ik zet ze, vreemd genoeg kan ik dat met Freeze Vision, weer goed. Nu moet ik weer naar de zaal. Ik loop er gewoon heen en wat zal ik dan doen? Nu nog vrienden maken? Zouden Annalynn, Brianna en de rest me wel accepteren? Ik ga het gewoon proberen. In de eetzaal aangekomen zie ik dat Annalynn en Brianna, Brianna op de achtergrond, Happy Birthday aan het zingen zijn. Ik haal diep adem. Ik stap erop af en zeg: "Hoi." Het klinkt als de donder verlegen. "Dan eh, ga ik nu maar weer." zeg ik hard.


    all because i liked a girl


    Nathan Theodore Charles Smith | House Red | Terrakinesis x Ferrikinesis


    Aurelie komt bij ons aan tafel zitten, leunent op haar onzichtbare hand. Ik geef een grinnikje bij het gezicht van Aurelie als het niet lukt om haar hand weer zichtbaar te maken. "Hebben jullie ook zo heerlijk geslapen?" Zegt Aurelie. "Niet echt, was laat gaan slapen, heb nu amper energie." Zeg ik. Ik neem een hap van mijn energiereep, die dingen zijn smerig, maar het moet, anders kom ik niet mijn dag door. "En hoe heb jij geslapen? Nog steeds geen controle over je Oneirokinesis? En ik zie niets van je Invisibility, als je snapt wat ik bedoel?" Vraag ik aan Aurelie wijzend naar haar zwevende hoofd.


    Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)


    ELISABETH EMILY HOWARD.

    "Let's go" zegt Bree waarna ze haar arm door mijn arm steekt en we samen naar beneden lopen.
    "Anna!' Zeg eens gefeliciteerd tegen Lissy. Misschien zegt ze wel dankjewel tegen jou" zegt ze quasi-beledigt. Blijkbaar verwacht ze dat ik dankjewel zeg tegen iemand die me met meer dan honderd kilometer per uur wakker maak.
    "Gefeliciteerd El!" Hoor ik Merida's stem door de zaal. Ik werp haar een klein bedankend glimlachje toe. Dan zie ik dat Sawyer de eetzaal binnenkomt net op het moment dat ik op het punt sta om hem te roepen doet Bree dat al.
    "Duss, HAPPY BIRTHDAY SWEETIE!" Zegt Anna waarna ze me in een knuffel trekt.
    "Dankjewel" zeg ik met een spottend lachje op Bree. Dan haalt ze haar gitaar te voorschijn. Nee, nee. Ze gaat niet voor me zingen. Het is zo ongemakkelijk als mensen voor je zingen. Ze begint happy birthday te zingen met een blik op Bree dat ze mee moet zingen. Nu heb ik meer medelijden met Bree dan mezelf. Iedereen klinkt naast Anna als niet meer dan een schor schaap. Ze wenkt Sawyer, waarschijnlijk in de hoop dat hij ook mee zingt. Maar op dat moment komt Chester binnen die gelijk luidkeels mee begint te zingen. Sawyer loopt naar ons toe en gelijk glimlach ik. Vanachter slaat hij zijn armen om me heen en drukt een kus op mijn wang.
    "Gefeliciteerd, nu meerderjarige" zegt hij terwijl hij begint mee te zingen en ik me nog ongemakkelijker begin te voelen. Ik ben dan ook blij wanneer Sawyer weer stopt.
    "Hoe voelt het nou om volwassen te zijn?" Vraagt hij.
    "Zeer goed" zeg ik met een glimlach terwijl ik hem een zachte kus op zijn lippen geef.

    [ bericht aangepast op 1 feb 2015 - 10:58 ]


    -


    BRIANNA 'THE BREEZE' ROZALES
    House Red × Super Speed × Pain Illusion× Outfit
    'And you know, of course, that I can slap you eight times before you blink, right?'

    Sawyer komt aangelopen en feliciteert zijn vriendin. Ik glimlach om de twee, ze zijn meestal niet zo close in het openbaar maar als ze dat wel zijn is het extra schattig. Godzijdank zingen er nu meerdere mensen mee en ben ik dus niet alleen meer. Ondertussen kijkt Lissy nog steeds wanhopig om iedereen die voor haar zingt. Uiteindelijk is het liedje - thank god - afgelopen en stopt iedereen met zingen.
    Ondertussen zitten Lissy en Sawyer uitgebreidt te zoenen - oké, dat valt ook wel mee maar ik houdt gewoon van overdrijven. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, gewoon, omda thet zo leuk is om leuke vrienden te hebben.

    [ bericht aangepast op 1 feb 2015 - 17:44 ]


    “A queen will always turn pain into power.”


    Chester Christopher Crust
    House Red ~ Aerokinesis ~ Mediumship

    Ondertussen komen er na mij nog meer mensen binnen. Zo laat was ik dan ook weer niet. Ook Sawyer komt aanlopen. Hij gaat uiteraard bij Lizzy staan. Ik glimlach om de twee, alleen al om hoe ze bij elkaar staan. Even later beginnen ze ook nog te zoenen, niet van het overdreven soort. Ik zie Bree ook kijken, we kijken allemaal. Het liefst zou ik mijn vriendin ook zoenen, maar ik snap dat dit Lissy's moment is. Het is haar verjaardag, niet de mijne of die van Bree. Desondanks is het leuk om ze schattig samen te zien, al begint mijn maag ook een beetje te knorren. Ik weet dat Bree meer moet eten met haar gave en ik ben dan ook meestal graag een toezichthouder om te zien of ze wel genoeg voedingsstoffen binnen krijgt. Niet dat er veel is om zorgen om te maken, maar het is het soort bezorgdheid wat een normaal vriendje heeft om zijn vriendin. Hoe zou ik nou niet bezorgd kunnen zijn over haar?
    "Zullen we maar even gaat zitten om te eten?" Vraag ik in ons groepje in het algemeen, wetend dat we hier niet nog uren kunnen staan. Gelukkig is het liedje al afgelopen, daar lijkt Bree en Lissy zelf ook blij mee te zijn. Mij maakt het niet uit, afgezien dat ik, nu ik praat, merk dat mijn stem ietwat schor is. Niet dat dat nou een ramp is. Het gaat vanzelf weer over. Er zijn volgens mij ook maar weinig mensen die zo vals kunnen zingen als ik.


    She was always looking for more..


    Sawyer Thomas Cleaver
    There is a blurred line between your reality and mine


    Elisabeth lijkt zich ongelooflijk ongemakkelijk te voelen door het feit dat iedereen zingt, maar toch zing ik mee. Het hoort er een beetje bij. Om de mooie klank die Anna maakt niet te verpesten, houd ik me nogal zacht. "Zeer goed," reageert ze op mijn vraag, waarna ze me een kus geeft. Met een brede grijns kijk ik haar aan. Ze is zo goed en lief dat ik me soms afvraag waar ik haar aan verdiend heb, maar dat hoeft zij niet te weten.
    Eigenlijk zou ik allang uit dit weeshuid gegaan zijn, als ik had geluisterd naar de kleine ik. Echter, er zijn twee dingen die me tegenhouden: Elisabeth en het feit dat ik een gave heb die ervoor zorgt dat leven zonder iemand - die ervan af weet - erg lastig wordt. Ik kijk even naar haar.
    Het liedje is afgelopen. "Zullen we maar even gaat zitten om te eten?" stelt Chester voor. Voor mij maakt het niet veel uit. Ik ben überhaupt niet zo'n grote ontbijter. Ik gooi wat cafeïne naar binnen om het permanente slaapgebrek te compenseren en dan is het goed voor mij.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    Harwell Matthew Mallory Levi
    Pain Dissapearance - Microwave protection



    Veel later dan de anderen kom ik aan in de kantine. Maar ik houd er meer van om te zeggen dat de anderen gewoon vroeger zijn en ik op tijd. Want eigenlijk hangt er gewoon van af hoe je het bekijkt. Het enige nadeel van op tijd komen volgens mijn manier is dat je nog weinig keuze hebt om je ergens te zetten. Al sloffend met mijn voeten wandel ik langzaam door de zaal heen. Mijn ogen speuren naar een lege plek en wanneer ze die hebben gevonden ga ik er meteen naartoe. Vandaag is een speciale dag. Iedereen is volwassen of tenminste iedereen heeft de leeftijd van 18 bereikt of dat nu echt wil zeggen dat we allemaal volwassen zijn is een andere vraag.
    "Wanneer komt de aankondiging van de wetenschappers?", vraag ik zonder echt naar iemand te kijken en ik neem een hap van mijn broodje.

    (iemand voor Harwell?)

    [ bericht aangepast op 14 feb 2015 - 8:41 ]


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    MERIDA LILLIAN NEVADA COLTON
    WEATHER MANIPULATION ~ ECOKINESIS ~ MER, MOTHER NATURE ~ OUTFIT

    "Never heard of Mother Nature? Girl, she's standing right in front of you."

    ____________________________________________________________________________________________________________________________



    ____________________________________________________________________________________________________________________________

    Uiteindelijk voegen Nathan en Aurelie zich bij mij, terwijl ik vrolijk mijn eten naar binnen zitten schrokken. Als ik driekwart heb weggewerkt omhels ik Aurelie kort, ze is mijn beste vriendin en ik hou gewoon van knuffelen. Op de achtergrond hoor ik Bree, Annalynn, Chester en Sawyer zingen voor Elisabeth. Ik zou dolgraag mee willen zingen, maar dan zou Anna er waarschijnlijk een competitie van willen maken, zou ik eruit liggen en zou iedereen nóg een reden hebben om mij uit te lachen.
    "Hebben jullie ook zo heerlijk geslapen?" vraagt Aurelie dan, met haar welbekende sarcasme, wat me kort doet lachen. "Niet echt, was laat gaan slapen, heb nu amper energie," zegt Nathan dan, waarna hij een hap neemt van zijn energiereep. "Ik heb anders geslapen als een roosje," glimlach ik, met halve humor, gezien ik een rozen-crop-trui droeg. Ik nap een hap van mijn appel en nog een slok van mijn glas sinaasappelsap, waarna ik toch kort even over mijn schouder naar het groepje zangers kijk. Zingen betekende veel voor me, maar ik deed het absoluut niet full-time.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either


    • Aurelie Isabelle Speirs •
    • Invisibility & Oneirokinesis •
    "Niet echt, was laat gaan slapen, heb nu amper energie." Antwoord Nathan op mijn vraag, waarna hij een hap van zijn energiereep neemt. Waarschijnlijk eet hij het omdat hij denkt dat die dingen hem energie geven, maar eerlijk gezegd werken ze bij mij op tegengestelde manier; ze maken mijn enkel moeier dan dat ik al ben.
    "Ik heb anders geslapen als een roosje," Hoor ik vanaf de andere kant. Ik draai mijn hoofd langzaam en zie dat Merida een glimlach op haar gezicht draagt. Dan glijden mijn ogen naar haar shirt waarop rozen staan en op dat moment valt het kwartje pas. Er verschijnt een glimlach op mijn moeë gezicht.
    "En hoe heb jij geslapen? Nog steeds geen controle over je Oneirokinesis? En ik zie niets van je Invisibility, als je snapt wat ik bedoel?" Vraagt Nathan dan. "In één woord; verschrikkelijk." Ik spreek alle lettergrepen duidelijk uit. Dan zie ik dat hij naar mijn hoofd wijst en ik laat mijn ogen naar beneden glijden naar mijn lichaam, dat inmiddels verdwenen is. Waarschijnlijk is enkel mijn hoofd nog zichtbaar. Op het moment dat ik ontdek dat mijn lichaam onzichtbaar is komt er een geërgerde kreun uit mijn mond. "Ik word hier zo gek van." Zeg ik even geërgerd als mijn kreun, terwijl ik heel erg mijn best doe mijn lichaam weer te laten verschijnen.
    Ik laat mijn blik naar Merida en zie dat ze staart naar het groepje zingende meisjes. Waarschijnlijk zingen ze voor dat jarige meisje. Eerlijk gezegd vind ik hen nogal irritant. Ze zijn vriendinnen van Nicole zover ik weet en dat zegt meestal genoeg over wie je bent. "Wat een irritante kleuters, vind je niet?" Vraag ik Merida, terwijl ik even snel controleer of mijn hoofd nu nog wel onder mijn lichaam te zien is.


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman


    Nathan Theodore Charles Smith | House Red | Terrakinesis x Ferrikinesis


    Terwijl ik een hap nam van die smerige reep, maar toch voel ik me daarna toch minder moe, antwoorde Merida. "Ik heb anders geslapen als een roosje.".
    Het gezicht van Aurelie werd nadat ik mijn vraag stelde nog vermoeider kijken. "In één woord; verschrikkelijk." Zegt Aurelie.
    Valt ook wel te merken, ze raakt van alles om haar heen opgefokt en je hoorde het wel duidelijk aan de toon waarop ze dat zei, ver-schri-kke-lijk. En om het nog erger te maken was ik ook zo stom om haar toe te zien op haar Invisibility. "Ik word hier gek van." Zegt Aurelie geërgerd om haar situatie. Ze laat haar blik vallen op Merida, Merida kijkt naar het verjaardagsgezang van Liz. Zelf vond ik het wel irritant en overdreven dat ze zo vroeg moeten gaan zingen voor haar, maar wat heb ik er ook over te zeggen? Niks. Ik kijk even naar het optreden, natuurlijk steekt Anna er met kop en schouders bovenuit omdat zij natuurlijk de kracht heeft van de stem van een sirene. Maar de rest, ik zie een paar koppels hevig zoenen met elkaar en sommigen die schreeuwen dat de mensen buiten het bos het zelfs nog horen.
    "Wat een irritante kleuters, vind je niet?" Vraagt Aurelie aan Merida. "Ik stem in, zeg nu gewoon gefeliciteerd en bewaar het gezang toch voor vanavond ofzo, of straks bij de speech, niet?" Ik draai me weer terug aan de tafel. "Wat denken jullie eigenlijk wat ze gaan vertellen bij die speech, zelf hoop ik dat we eens naar de bewoonde wereld mogen gaan." Zeg ik.


    Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

    MERIDA LILLIAN NEVADA COLTON
    WEATHER MANIPULATION ~ ECOKINESIS ~ MER, MOTHER NATURE ~ OUTFIT

    "Never heard of Mother Nature? Girl, she's standing right in front of you."

    ____________________________________________________________________________________________________________________________



    ____________________________________________________________________________________________________________________________

    "In één woord; verschrikkelijk," hoor ik Aurelie haar mond dan verlaten. Intussen was driekwart van haar lichaam onzichtbaar geworden, wat mij kort deed grinniken. "Ik word hier zo gek van," reageerde Aurelie op haar bijna geheel onzichtbare lichaam. Toen zag ik vanuit mijn ooghoek dat ze zich naar mij draaide, en opmerkte waar ik naar aan het kijken was. "Wat een kleuters, vind je niet?" hoor ik haar dan zeggen, waar ik amper antwoord op kan geven. Ik bedoel, ik zou het zelf heel leuk hebben gevonden als er op mijn verjaardag zo voor me werd gezongen, als ik zes was. Maar met een deel van hen was ik ook bevriend, en het was moeilijk om dan te zeggen dat het kleuters waren, want ik beledig niet graag mensen.
    Op een gegeven moment hum ik maar wat, wat een combinate van ja en nee moest zijn geweest. "Ik stem in, zeg nu gewoon gefeliciteerd en bewaar het gezang toch voor vanavond ofzo, of straks bij de speech, niet? Wat denken jullie eigenlijk wat ze gaan vertellen bij die speech, zelf hoop ik dat we eens naar de bewoonde wereld mogen gaan," verlaat Nathan zijn mond dan. "Als we naar het bos of een andere natuurlijke omgeving gaan vind ik het wel prima, als er géén 'bos' of 'vakantie' in de speech voorkomt weet ik vrijwel zeker dat ik het niet leuk ga vinden," antwoord ik hem.
    Ik kijk via een raam naar buiten, en zie dat het bewolkt begint te worden. Nee, ik had geen zin in regen. Ik richt mijn hand tot het raam en sluit mijn ogen. Zon galmt er door mijn gedachten, en een paar seconden later trekken de wolken als een razende weg, waarna de zon achter hen opkomt. Het was een prachtig gezicht, de zon zien opkomen.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either


    LILY ANNABETH HALE.

    Een aantal stralen zonlicht schijnen door de spleet tussen de gordijnen. Een luide gaap klinkt uit mijn keel waarna ik me nog een keer omdraai in mijn bed. Vroeg opstaan is nooit mijn sterkste punt, hoewel ik alles voor een uur of één 's middags vroeg noem. Ik loop in langzame stappen naar mijn kledingkast toe om er vervolgens wat kleren uit te pakken. Het is warm dus heel veel bedenkende kleding heb ik niet nodig. Nadat ik me heb aangekleed loop ik naar de eetzaal toe. Ik kijk even de ruimte rond en zie dat er al aardig wat mensen zitten. Ik zie dat Annalynn in een groepje staat met een aantal mensen waaronder Elisabeth. Ik besluit haar later te feliciteren en loop naar een tafel toe waaraan Merida, Aurelie en Nathan zitten. Ik kan het met iedereen in het weeshuid eigenlijk wel goed vinden. Met één iemand bijzonder goed maar zij zal dat nooit mogen weten en nooit weten. De waarheid zal onze hele vriendschap verpesten.
    "Goedemorgen. Hebben jullie goed geslapen?" vraag ik aan het drietal waarna ik op een van de stoelen aan de tafel ga zitten. Ik gaap even zacht waarna ik een glas te inschenk.


    -


    « ALICE GRACE ELENOR »

    Het gezang van een aantal kinderen voor de jarige klinkt luid door de eetzaal heen wanneer ik binnen kom. Het stopt al snel, en ik zie dat de kinderen heel veel lol hebben. Goed, want heel veel leuks heb ik ze niet te vertellen.
    Met een zucht loop ik, mijn hakken tik-takkend over de vloer, richting het kleine podium vooraan de eetzaal. Een microfoon staat al klaar, en ik klim erop, waarna ik een aantal keer op het microfooon klop.
    'Ehm, ehm,' kuch ik, om de aandacht te krijgen van de kinderen. Het wordt al wat stiller en mensen kijken mijn kant op.
    'Allereerst, hartelijk gefeliciteerd Elizabeth!' begin ik, met een gebaar naar het jarige meisje. Dan zucht ik, en bereidt me voor op de mededeling.


    “A queen will always turn pain into power.”