undómë: the time near evening
Lang geleden werd in Arda een halfelf geboren waar niemand van hield. Het kind groeide op in een ogenschijnlijk vredige samenleving, maar werd vernederd en bespot door de Elfen, die op haar neerkeken.
Hoewel het kind zelf vrede had gesloten met haar lot, hunkerde ze in het geheim naar genegenheid. Die vond ze, in de vorm van een jong mensenmeisje.
De openbloeiende vriendschap ontlokte spot en verzet, maar de twee bleven koppig samen.
Toch werd hun band zwakker, want het mensenmeisje werd ouder en de halfelf ontdekte in de loop van dit begin van haar eindeloze bestaan dat ze bepaalde krachten tot haar beschikking had. Deze wekten interesse op bij de elite van de Elfen en deze probeerden de halfelf dicht bij zich houden, zodat ze het mensenmeisje steeds minder en minder zag. Uiteindelijk besloten ze toch dat de halfelf hun niet tot nut kon zijn en ze vertelden kwaadaardige geruchten over haar, die al snel werden opgepikt door zowel Elf als Mens en zich over Midden-Aarde verspreidden.
En de tijd tikte door, hoewel dat door de Elfen amper bemerkt werd. Ze wisten niet dat mensenmeisje stierf en dat de halfelf niet lang daarna verdween.
“It is sometimes an appropriate response to reality to go insane.”
Philip K. Dick
The Hobbit
Mín o Nyárë Telemna
[ bericht aangepast op 21 feb 2015 - 14:05 ]
“The heart is an arrow. It demands to aim true."
