• Vampiers:

    Uiterlijk: De vampiers hebben de uiterlijk van de leeftijd dat ze gebeten zijn, waren ze 17, dan lijken ze eeuwen lang op een 17 jarige, was je 44 dan blijf je er ook eeuwenlang uitzien als een 44 jarige.
    Verder kunnen ze rode ogen krijgen vooral als ze boos zijn of honger hebben, verder kunnen hun hoektanden ook iets langer worden en scherper. Verder zijn er geen specifieke kenmerken voor een vampier.
    Krachten: Vampiers hebben minstens 1 kracht die er dan ook maar een a twee vampiers kunnen hebben bev onzichtbaarheid, gedachtelezen, mensen hun gezicht, reuk en gehoorvermogen voor een bepaalde tijd afnemen etc. Maar er zijn ook bepaalde dingen die alle vampiers al hebben en dat zijn een wat betere gehoor, zicht en reuk vermogen, ze zijn sneller en sterker.
    Extra: vampiers kunnen alleen in de zon lopen door een soort amulet, een ketting, armband, ring etc.

    Jongens:
    1 Jude Thomas Nicholas Jeremiah William Sawye Rakharo
    2
    3
    Meisjes VOL!
    1 Emily June Hale TheHangingTree
    2 Izabella ‘‘Izzy’’ Fhearson MusicAndPeace
    3 Josephine "Jose" Lucille Blanche Sears Beckmann


    Halfgoden/godinnen:
    Uiterlijk: Een halfgod ziet er eigenlijk gewoon uit zoals elk ander mens, ze kunnen alleen ouder worden, kunnen een bepaalde kracht hebben.
    Krachten: Elk halfgod heeft een bepaalde kracht als die ouder dan ook een kracht heeft, ben je een kind van Zeus dan kan je het lucht beheersen, ben je kind van Poseidon dan kan je het water beheersen.(van de grote drie mogen er voor nu maar 1 kind zijn, later misschien wat meer.)
    Extra: -

    Jongens:
    1. Cyan Thunder Middle-Zeus-Mashtonx
    2. James Drake Parker Ares Luke_Pinguin
    3. Nathan Dylan Belladonna Pallas Athena Oneira
    4.
    Meisjes VOL!
    1. Serena Rossini –Poseidon-Alastor
    3.Tessa Gaia Lazar Bellona CharmedPaige
    4.Chelsey Aurora Santenera. Hades Minewt

    Weerwolf
    Uiterlijk: Als een weerwolf gewoon een mens is dan zie je er eigenlijk niks van dat het een weerwolf is, maar als hij verandert dan is het gewoon een wolf groot of klein, zwart, wit, grijs, bruin of wat voor kleur ook. In de eerste jaar kan een weerwolf alleen door de volle maan veranderen en kan hij het niet beïnvloede hij zal veranderen of hij het nou wilt of niet, maar langzaam leert diegene wel om te veranderen als hij het wilt maar ook om te veranderen wanneer het wilt zodat hij nooit meer afhankelijk is van de volle maan.
    Krachten: Een weerwolf heeft niet echt een specifieke kracht alleen dat ze wat sneller zijn als ze in wolfgedaante zijn, beter kunnen horen en ruiken maar dat alleen in wolf gedaante.
    Extra: -

    Jongens:
    1.
    2.
    3.
    Meisjes
    1. Lucia 'Lucy' Vanessa Graywell Minewt
    2.
    3.

    Tovenaars/Heksen:
    Uiterlijk: Lijken ook gewoon op mensen, kunnen ook iets ouder worden.
    Krachten: )
    Extra: -

    Jongens:
    1.
    2.
    3.
    Meisjes:
    1. Annabelle "Annie" Maxine Josanne Sophie Kelmeckis Rakharo
    2.
    3.

    Gedaanteverwisselaar:
    Uiterlijk: Gedaanteverwisselaars zien er gewoon uit als mensen maar kunnen in een bepaalde dier veranderen, arend, leeuw, wolf, slang, muis
    Krachten: Gedaanteverwisselaars kunnen veranderen in een bepaald dier, en erven ook hun eigenschap als ze in een dolfijn, haai, orka kunnen veranderen dan kunnen ze onder water ademen, kunnen ze in een dier dat goed is om in bomen te klimmen zoals een aap dan kunnen die dat ook.
    Extra: -

    Meisje: VOL!
    1. Melissa Green Charmedpaige
    2. Lux Rose Harper Toxciteit
    3. Livia TheMockingjay
    Jongens:
    1.Lavy Lefyfield Seto
    2.
    3.

    Elven:
    Uiterlijk: Elven zijn lang, elegant en lenig, meestal hebben ze lang haar en punt oren.
    Je hebt dan ook de duistere elfen, elfen die een donkerdere ogen hebben en meestal zwart haar.
    Krachten: Elfen hebben voornamelijk het kracht van de natuur, en het genezing ze helpen daarom vaak in het ziekenzaal
    Extra: -

    Jongens:
    1.Legolas Tigrisblack Robind19
    2.
    3.
    Meisjes
    1.Nicole Horan natuurix
    2.Tauriel Norin Thirisdis Walkers
    3.

    Engelen:
    Uiterlijk: Engelen hebben prachtige haren wit, tot zilver tot blond met mooie helderblauwe ogen de helder blauwste die er bestaan, ze hebben een bleke huid maar zijn verder wel net zoals de elfen prachtige wezens, ze kunnen vliegen en hebben dan ook prachtige witte vleugels die ze elk moment kunnen laten verschijnen en weer laten verdwijnen, engelen kunnen eeuwenoud worden eigenlijk zijn het net als vampiers onsterfelijk.
    Karakter: Engelen zijn de puurste wezens, als ze over engelen spreken noemen ze hun ook wel eens de puurste ziel omdat ze goedheid zelve zijn. Engelen hebben meestal wel een zwakke plek zoals wilt graag andere helpen waardoor ze iemand vertrouwen die ze eigenlijk niet moeten vertrouwen.
    Krachten: Een engel heeft ook verschillende krachten maakt niks uit wat kan van alles zijn. De krachten die alle engelen hebben zijn vliegen, het goedheid in iemand zien en zien wat hun verleden was en hun toekomst word.

    Extra: -
    Jongens:
    1.Ethan Angel Ford Mashtonx
    2.
    3.
    Meisjes
    1.
    2.
    3.


    Demonen

    Uiterlijk: Demonen zijn de tegenovergestelde van Engelen. De demonen die onder de zonen van Satan staan hebben rode ogen en kleine hoorns die ze wel kunnen laten verdwijnen als ze dat willen. Kinderen van Satan hebben daar in tegen zwarte ogen en grotere hoorns beide kunnen hun ogen wel gewoon in mensenkleur veranderen. Verder hebben ze wel allemaal zwarte vleugels.
    Karakter: Demonen worden de duisterste ziel genoemd omdat ze gemeen waren, en alleen maar leed veroorzaakte toch wilde ze de demonen kinderen ook op deze school toelaten en tot nu ging dat nog vrij goed.
    Krachten: Demonen kunnen hun duisterste stukje ziel zien ook al weten die niet dat ze die hebben ook hun kunnen vliegen en ieder hun verleden en toekomst zien, hun bezitten ook de kracht vuur.
    Extra:

    Jongens:
    1.
    2.
    3.
    Meisjes
    1.athan azazel Robind19
    2.
    3.

    Hybrids
    Demon x Engel
    Adriana Keaira Delatorre.




    Leraren:

    Ik maak binnenkort ook een rollentopic aan, dan komen er meer info over bepaalde lessen en weten diegene die de leraren spelen ook welk les voor welk wezens is.
    Magie:
    Water sturen:
    Vuur beheersen:
    Vliegles:
    Wiskunde:
    Italiaans:
    Geschiedenis van de sterfelijke wereld:
    Geschiedenis van Mythologie en de toverkunst (afwisselend):
    Zwaardvechten training:
    Vechttraining en wapen gebruik: Daryl Duane Dixon.
    Training voor vampiers:
    Training voor weerwolven:
    Gedaanteverwisseling:
    Medische zorg:
    Natuur:
    Dier & Fabeldieren (Afwisselend)
    Er kunnen nog lessen bij komen, of een andere naam krijgen.


    Het kasteel:
    Op de begane grond:
    Keuken
    De keuken is officieel verboden terrein voor alle leerlingen je mag er alleen komen als je toestemming van een leraar hebt/
    Eetzaal
    De eetzaal zijn er verschillende lange tafels, voor diegene die harry potter kennen moet je denken aan de grote zaal, met rijen lange tafels en aan t einde nog een lange tafel waar de leraren en de schoolhoofd aan zitten.
    Woonkamer
    Dit is eigenlijk een gezamelijke woonruimte waar zowel leerlingen en leraren mogen zijn.
    Toiletten.
    Woonkamer voor de leraren voor als ze alleen met leraren willen zijn en iets prive moeten bespreken.
    Tweede verdieping
    Slaapkamers voor de meisjes
    Woonkamer waar alleen meisjes zijn toegestaan
    Kleine bibliotheek
    Badkamer die elk kamer een eigen heeft.
    Derde verdieping
    Jongensslaapzaal
    Woonkamer alleen voor de jongens

    Elk leraar heeft een eigen slaapkamer o een huisje vlakbij het school dit mag diegene zelf kiezen daarom dat er nog geen lerarenkamers staat.
    De verdiepingen waar de lessen worden gegeven komen later allemaal nog.
    En aangezien ik slecht ben in lesroosters komt maak ik die ook niet, als iemand die een leraar speelt het leuk vind om het te doen voor zijn les dan mag dat.


    Vervoer
    Als je uit een ver land komt, dan kan je met de sterfelijke vervoer gaan, vliegtuig, trein, boot maar als je kan vliegen, of onder water kan ademen kan je natuurlijk ook voor kiezen om zo te gaan.
    Dan kom je ergens in een afgelegen stuk bij een station, wat wat geen enkele niet magische iemand weet te vinden en of die wel bestaat, daar staat een trein die je de grootste gedeelde richting het kasteel zou brengen het wordt een lange reis omdat de trein bijna alleen maar omhoog moet gaan, daarna stopt de trein bij een perron waar koetsen met witte of zwarte paarden op je staat te wachten en je verder brengt naar het kasteel.


    Indeling van de slaapkamers
    Elk soort wezen zit met zijn vijven op een kamer, dus vijf weerwolfen, vijf vampiers etc.
    Hier komt dan die indeling te staan bij wie je in een kamer slaapt, elke kamer heeft een eigen badkamer.

    Regels:
    -Maximaal 2 personages per persoon later misschien 3 maar nu even 2.
    -Minimaal 200 woorden per post, ik vind het niet heel erg als je een x iets minder hebt maar dat moet niet steeds gebeuren.
    -Naamsverandering doorgeven.
    -Elke week minstens 1x reageren als dat niet lukt doorgeven.
    -Ben je op vakantie of kun je door een andere reden niet elke week posten graag doorgeven.



    Begin
    Een nieuwe schooljaar begint bijna iedereen vanaf hun woonplaats op weg naar de school

    [ bericht aangepast op 22 dec 2014 - 20:21 ]

    Lux Harper

    De stewardess kwam naar me toe toen het vliegtuig begon te dalen.
    "Mevrouw, heeft u de groene lampjes niet gezien? U moet voor uw eigen veiligheid nu écht uw riem vastmaken," en met die woorden, plus een strenge blik,
    verdween ze. Gapend klikte ik de gordel dicht. Vroeg opstaan deed ik vaker, maar half vier in het vliegtuig, dat was zelfs iets te vroeg voor mij. Inmiddels was de vier uur durende vlucht bijna ten einde, ik was bijna weer op school.

    Mijn spullen waren op mijn kamer, ik was weer aangemeld en ik had nu een hele dag vol vrije tijd. De hele zomervakantie lang moest ik veranderen op zolder, naast de stoffige spullen, zo bang waren mijn ouders dat iemand me zou zien. Maar hier was het anders, hier was iedereen anders. Ik vloog haast naar buiten, naar het uitgestrekte berglandschap om het kasteel heen. Ik veranderde, voelde mijn lichaam verkleinen en vervormen. Het was een vreemd gevoel, wat maar een paar seconden duurde. Even was ik gedesoriënteerd, maar daarna was mijn gezichtsveld een stuk lager, ik een stuk flexibeler en mijn staart een stuk langer. Ik hield niet van veranderen, het hoorde niet bij mij. Als ik er iets voor kon geven om een ander iets te zijn, of liever nog, gewoon normaal, dan had ik het gedaan. Natuurlijk, ik kon ook niet veranderen, maar dat leverde als resultaat dat het dierlijke in mij de overhand nam en ik niet meer helder na kon denken. Zoiets als 'Als jij niet dier wordt vanbuiten, dan maken we je dier vanbinnen.'

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 18:17 ]


    -Everything you've ever dreamed of disappearing when you wake up.-

    Lavy levifield
    Het blauwe water schitterde door het licht van de zon. Het was schitterend om te zien en ik moest een laatste duik nemen, voordat ik daadwerkelijk vertrok naar school.
    De bewaking had raar gekeken, toen ik met natte haren de gate in liep. Ik nam het risico niet om met mijn enorme gevaarte door het water te zuilen en ik was niet heel snel als het om gedaanteverwisseling ging.
    Ik pakte mijn boek en liet me onderuitzakken. Het vliegtuig zou naar Singapore vliegen, vanaf daar zou ik wel weer in walvisvorm mijn reis vorderen. Het was wel een avontuur om als een enorm beest door het water te kunnen, waarbij hij maar om de zoveel keer moest ademhalen.
    Het vliegtuig zette zijn landing in toen hij vier uur later aankwam in Singapore. Vanaf hier zou ik in walvis gedaante verder gaan. Ik liep uit het vliegtuig met mijn bagage in de hand. Ik had geen koffers, enkel een tas met wat kleding. waar moest ik dat laten?
    Ik liep op gevoel naar de zee om daar te kunnen veranderen.
    'Ik moet naar de zee, kunt u me brengen?' vroeg ik aan een voorbij rijdende taxi.

    De zee, waar ik mijn angst heb overwonnen. Ik keek naar het ruizende water en naar de vogels die kwetterde in de lucht. Ik keek achterom of er niemand me volgde. Ik had een rustig plekje opgezocht waar ik me kon veranderen. Langzaam liep ik het water in en voelde hoe alles begon te groeien. Hoe mijn lichaam langer werd en breeder. Mijn ogen schoven naar de zijkant. Mijn benen groeide aan elkaar, terwijl mijn voeten vinnen werden. Mijn armen groeide, werden dunner. Mijn tas zonk steeds dieper. Als walvis nam ik de tas in mijn enorme bek en begon richting het station te zwemmen.


    Vampire + Servant = Servamp


    Melissa Green || Gedaanteverwisselaar, wolf


    "Hey. Ik ben Athan", zei de jongen, die dus Athan heette. "Melissa", zeg ik.
    Hij neemt mij uitgebreid in zich op en ik bestudeer hem ook.
    Daarna keek hij me normaal aan en vertraagde zijn ademhaling.
    Vlak voor hij flauw viel piepte hij nog snel help. Zijn hond bleef echter kwispelend staan, alsof er niks aan de hand was.
    In de drie jaar dat ik in het bos heb geleefd, heb ik geleerd op de dieren te vertrouwen, dus met mijn voet poke ik in zijn buik.
    "Je kunt weer opstaan hoor", zeg ik sarcastisch. In de tijd dat Athan nog niet opstaat, neem ik de omgeving in me op.
    Het bos, de weg waar koetsen overheen rijden, het kasteel.
    Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar hoe het is in het kasteel. Nog nooit eerder ben ik hier geweest en ik heb dus ook geen idee hoe het eruit ziet van binnen.
    Ik kijk weer naar Athan, die nog steeds niet opgestaan is.
    Ik poke hem nog een paar keer, wat niet werkt, en verander dan mijn hoofd in mijn wolfenkop.
    Ondertussen blijf ik hem poken, tot hij eindelijk zijn ogen open doet.


    be gay do crimes

    Athan azazel

    Ik blijf dood stil liggen. Op hoop. Ik voel haar poken."je kunt weer opstaan hoor " hoor ik haar sarcastische zeggen. Ik geef het nog jiet op. Tot ik een paar keer gepoked woord dat het pijn doet. Ik open me ogen en draai me direct schrikkenij haar weg. "niet grappig ren wolven kop. " roep ik kwaad. Ik sta op en schud mijn kleren schoon. "bedankt hell" zei ik kwaad. De hond keek me scheef aan. Ik keek naar melissa. "leuk je te ontmoeten. Weerwolf of transformeerder? " vroeg ik haar. Ik gokte op ren weerwolf. Maar hier weet je het nooit. Ik raapte een stok op en gooide hem weg. "stuk hell!" de hond rende er achter aan naar mijn commando en beet hem stuk. Ik wende me weer naar melissa terwijl hell naar me toe huppelde. "eerste jaar? Ik heb je nog nooit eerder gezien. Maargoed ik Let eigelijk niet zoveel op andere. " zei ik rustig. Wat ben ik ook een sukkel. Ziet ze eruit als een eerste jaar? Nee eigelijk niet. Als ze er niet bij stond had ik mezelf geslagen. Ik keek melissa weer aan. Want had neit door dat ik naar de grond was gaan kijken.


    Melissa Green || Gedaanteverwisselaar, wolf


    Als Athan zijn ogen eindelijk open doet schrikt hij en hij draait meteen weg.
    Ik verander weer helemaal naar gewone mensenvorm en moet lachen.
    "Niet grappig ren wolven kop", roept hij kwaad uit. "Bedankt Hell"
    "Ik vond het anders best wel grappig." Geamuseerd kijk ik hem aan.
    "Eerste jaar? Ik heb je nog nooit eerder gezien. Maargoed ik let eigenlijk niet zoveel op andere", zegt hij nadat hij zijn hond, Hell, weg had gestuurd om een stok te vernielen.
    Ik knik even instemmend:"Dit is inderdaad mijn eerste jaar hier, maar ik spring in in het zevende."
    Mijn gedachten gaan weer naar drie jaar geleden, toen ik eigenlijk naar Drake Altro's zou gaan.

    "Melissa, kom even naar beneden! Je moeder en ik hebben je wat te vertellen", hoor ik mijn vader van beneden roepen.
    Geïriteerd liep ik naar beneden. Eerst wordt je naar boven gestuurd om huiswerk te maken, dan weer naar beneden geroepen. Ugh...
    Mijn ouders zitten aan de eettafel. Nadat naar mij gebaard wordt te gaan zitten begint mijn moeder te praten.
    "Meisje, we zijn zo trots op je! Je mag naar Drake Altro's om daar opgeleid te worden. Het is een school voor speciale mensen, zoals jij."
    Anders dus. Ik probeer de woede te onderdrukken. "Is het ook maar één moment bij jullie opgekomen dat ik helemaal niet weg wil!?", roep ik uit.
    Na een knallende ruzie en een paar stuk geslagen deuren heb ik zo sneaky mogelijk een tas gepakt met heleboel eten en vertrok ik, richting de bossen.
    De daarop volgende drie jaar leefde ik bij een groep wolfen, waar ik leerde vechten en de natuur begrijpen.
    Na een gevecht met het alfa vrouwtje van de roedel, dat ik dus won, was ik een leider. Dat was een jaar nadat ik van huis was weggelopen.
    Nog eens twee jaar later liet ik mezelf uitdagen door een andere wolvin, die ik het gevecht liet winnen.
    Daarna verliet ik de roedel en ging ik weer naar huis.


    be gay do crimes


    Athan azazel

    Ik keek naar melissa en knikte. "ik moet gaan. Ik spreek je vast nog wel een keer. " ik liep weg terwijl hell achter me aan liep. Ik liep langs mensen terjjl ik hier een daar een enkel achter iemands voet tikte zodat die plat op de snuffert ging en ik grinnikend door loop. En om het nog erger te maken gaf hell ze vaak nog een lik. Waarna die weer achter me aan huppelde. In mijn kamer aangekomen pakte een boekje uit mijn tas en schreef op: melissa -wolf. Ik schreef vaak mensen op. Want stel dat ik ruzie kreeg met iemand die bang is voor wolfen had ik altijd mensen die me misschien zouden willen helpen.ik keek naar hell die in mijn tas kroop. En liep daarna door de kamer. Er was veder nog niemand hier. En ik hoopte dat het ook zo bleef. Ik hoefde geen kamer genoten. Alleen als ik ze mocht. Dus vrienden. Maar het liefst gewoon niet. Dan hoefde je met niemand rekening te houden. Ik liep naar de badkamer en zette het bad ( als we die hebben en anders douche) aan. Daar had ik wel even zin in. Ij pakte een bakje en vulde hem met water voor hell. Terwijl ik me uitkleden en in bad stapte.


    Melissa Green || Gedaanteverwisselaar, wolf


    "Ik moet gaan. Ik spreek je vast nog wel een keer", hoor ik Athan nog zeggen voor hij weg loopt.
    "Doei", mompel ik even. Dan besluit ik een experiment te doen. Ik heb nog niet eerder geprobeerd te veranderen terwijl ik een rugzak om had, maar misschien zou dat ook werken.
    Ik loop terug het bos in, kijk even of niemand me kan zien en verander dan.
    Ik voel mijn ledematen krimpen en na een tijdje sta ik op vier poten, zonder rugzak.
    Triomfantelijk spring ik een paar rondjes en dan sluip ik het bos weer uit.
    De omgeving scannend sluip ik naar het kasteel, terwijl anderen mij zouden zien als een wolf.
    In de brief die ik had gekregen stond waar ik heen moest voor mijn slaapkamer en zo, dus ik sluip de gangen door als wolf.
    Hopelijk komen mensen niet naar me toe, want dan zou ik waarschijnlijk weer moeten veranderen in een mens en dat is iets waar ik nu geen zin in heb.
    Eenmaal aangekomen bij de deur die, als het goed is, van mijn slaapkamer is, en natuurlijk ook die van de andere gedaanteverwisselaars, verander ik toch maar weer terug. De vacht verdwijnt en mijn ledematek worden weer langer.
    Een beetje aarzelend leg ik een hand op de deurklink en ik open de deur langzaam.
    Ik zie een aantal bedden staan en op één bed ligt al wat spul.
    Ik koes het bed ernaast en dump mijn rugzak, die best wel zwaar is, erop.
    Daarna loop ik naar beneden, omdat ik me ook nog ergens aan moest melden.

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 19:37 ]


    be gay do crimes


    Lucia Vanessa Graywell



    ''Ja mam. Ik ben al een tijdje geland relax..'' zei ze in de telefoon terwijl ze ondertussen haar koffer van de band wilde pakken. Onhoorbaar zuchtte ze. ''Ja, ik weet dat het raar is dat ik helemaal in Italië op school zit, maar ik kan het gewoon niet uitleggen waarom..'' Weer luisterde ze naar haar pleegmoeder terwijl zij haar koffer van de band aftrok, zich omdraaide en begon te lopen. ''Nee, ik kom enkel in de zomervakantie terug, weet je nog? Ik haat vliegen en zo..'' Haar blik gleed rond en tussen de mensen door zag ze een paspoortcontrole en zo'n hokje voor je visum.

    Na een dik halfuur zat ze in een taxi en luisterde ze naar de chauffeurs verhaal. Hij vroeg of ze hier zo af zouden moeten slaan, duidelijk een nieuwe. ''Si,'' zei ze. Eigenlijk ergerde ze zich aan de meeste Italianen, ze waren vergeetachtig en de meeste taxichauffeurs zouden weer flirten met haar. En dat, dat was gewoon goor. Daardoor was ze blij dat de taxirit ook maar twintig minuten duurde, dan kon ze weg vluchten. De chauffeur zette de radio harder en Lucy zuchtte, tuurlijk wéér zo'n Italiaanse zender.

    De twintig minuten waren snel voorbij en snel drukte ze wat geld in de man zijn hand om daarna de taxi uit te stappen en haar grote weekendtas --wat zij als koffer aanschouwde- uit de kofferbak te halen. Het zware ding deed ze om haar schouder en vervolgens draaide ze zich weer om. Snel trok ze haar hemdje goed en keek ze de plaats rond. Ze besloot maar naar binnen te gaan gezien ze niet wilde praten met anderen hier, de meesten mochten haar toch niet dus waarom zou zij zelf dan ook moeite doen?
    Toen ze tegen iemand opbotste gromde ze en stapte ze langs degene en liep snel verder.

    [Iemand voor Lucy? Ze is in de gang]

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 20:01 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Lux Harper

    Na iets wat voor mijn gevoel een uur had geduurd, maar in werkelijkheid ongeveer tien minuten waren, veranderde ik terug. Goddank was de onzin dat je kleren in een andere dimensie verdwenen zodra je veranderde, ook echt onzin. Mijn maag knorde en ik liep over het licht glooiende veld terug naar het kasteel. Kijkend naar de deuren, verdiepingen en hallen, kreeg ik even medelijden met de eerstejaars die deze eerste week minstens één keer vreselijk zouden verdwalen. Met mijn schouder duwde ik de houten deur open die toegang gaf tot de hal, daar waar verspreid over de komende twaalf uur alle leerlingen binnen zouden komen. Aan het uiteinde van de hal zat de enorme deuren die de eetzaal afsloten en nu open stonden.
    De eetzaal was bijna helemaal verlaten, iets waar ik absoluut geen problemen mee had. Ik hield niet van mensen. Of beter gezegd elven, demonen en wat hier nog meer rondliep voor wezens. Een van de grote voordelen die absoluut opwoog tegen het nadeel van hier zijn was het eten. Ik wist niet hoe het bereid werd en door wie, maar het eten hier was al sinds mijn aankomst hier echt vijfsterrenkwaliteit: Alles was heerlijk en gezond en fris. Nadat ik wat te eten had gepakt - wat er letterlijk vierentwintig zeven stond - liep ik naar de kamer die ik deelde met de andere gedaanteverwisselaars. Ik was benieuwd of Bloesem en Siem er al waren, zij werden met een apart vliegtuig naar Italië gevlogen en zouden later arriveren. Toen ik de deur openduwde en rondkeek zag ik tot mijn verbazing niet alleen het hok die mijn konijn en cavia deelden, maar ook een onbekende rugzak die op het bed naast mij lag. Een kamergenoot?




    Foto 1:Bloesem (r) en Siem.
    Foto 2: Lux.

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 20:28 ]


    -Everything you've ever dreamed of disappearing when you wake up.-


    Melissa Green || Gedaanteverwisselaar, wolf


    Op mijn weg naar beneden loopt een meisje tegen me op. Snel mompel ik scusate, maar ze gromt wat en loopt snel door. Verbaasd staar ik haar na. Toch draai ik me maar om en na een paar minuten heb ik me aangemeld. Ik besluit weer naar de slaapkamer te gaan, maar verdwaal onderweg, omdat ik zonodig een andere route wou nemen. Er was tenminste een pluspunt aan; nu wist ik ook ongeveer waar de eetzaal was. Ik pakte een broodje en at het op terwijl ik terug liep naar mijn slaapkamer. Eenmaal daar aangekomen merk ik dat er al iemand anders is. Na een korte "hey", kaat ik me op bed ploffen, omdat een hele ochtend rennen best wel vermoeiend is.

    sorry korte post, maar ik zit op mn mob

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 20:45 ]


    be gay do crimes

    Lux Harper

    Het geluid van de deur die opent laat me opschrikken uit de quality time met mijn huisdieren. Een meisje komt de kamer inlopen. "Hey," zegt ze. Ze knap, bruine stijle haren en lieve grijze ogen. Zo te zien is ze een jaar of zestien, misschien zeventien. Ze ploft neer op het bed waar ik net al haar rugzak ontdekt had.
    "Hai," zeg ik -hopelijk- vriendelijk. Tot mijn verbazing begint Siem hard te piepen en kruipt Bloesem weg in het slaaphokje zodra ze gaat zitten. "Niet om het een of ander, maar mijn dieren hebben een fobie voor je, geloof ik."
    Het doet haar niet zoveel zo te zien. Ze doet me denken aan Lissa, mijn beste vriendin in Londen.
    Ik vraag me af in wat voor dier ze kan veranderen, en of ze het net zo leuk vindt als ik.


    -Everything you've ever dreamed of disappearing when you wake up.-


    Melissa Green || Gedaanteverwisselaar, wolf

    [justify]
    "Hai", zegt het meisje, "Niet om het een of ander, maar mijn dieren hebben een fobie voor je, geloof ik."
    Ik moet even grinniken en haal mijn schouders op. Ik ben eraan gewend dat dieren bang voor me zijn, in de paar keren dat ik op visite was bij mensen met dieren freakten de arme beesten helemaal. "Ik ben Melissa, maar je mag me ook Mel noemen", stel ik me voor. Dan zwijg ik weer en neem ik mijn kamergenote in me op. Ze heeft blind haar, een beetje met slag erin. Haar ogen zijn ook een beetje grijs, maar haar oogkleur neigt meer naar blauw. Daarna verplaats ik mijn blik naar de koou waar twee dieren inzitten. "Ik zou hen niet te veel bij mij in de buurt houden", zeg ik terwijl ik met mijn voet naar de kooi wijs, "zo'n beetje alle dieren behalve honden en wolfen zijn bang voor me."
    Ik hoop dat ze het niet erg vindt haar kamer te moeten delen met een dieren afstotend persoon en anders, tja, dan heeft ze pech.
    Ik besluit mijn tas vast uit te pakken en dump zo'n beetje de hele inhoud gewoon in de kleding kast die in de kamer staat. Alleen mijn pyjama heeft het voorrecht niet in de kast gesmeten te worden.
    Na mijn super mooie opruimingsactie, waarbij de huisdieren van mijn kamergenootje behoorlijk piepten, ga ik weer op mijn bed zitten.


    be gay do crimes

    Lux Harper

    "Ik ben Melissa, maar je mag me ook Mel noemen," zegt ze. Ik voel haar blik over me heen, maar doe alsof ik het niet merk. "Ik zou hen niet te veel bij mij in de buurt houden," vervolgt ze. "Zo'n beetje alle dieren behalve honden en wolven zijn bang voor me," En dan begint ze met een snelheid waar ik zelfs als hardloper van onder de indruk raak haar spullen in haar kast te gooien. "Ik heet Lux Harper, en je mag me Lux noemen," probeer ik. Ik sta op en verplaats die arme Siem en Bloesem naar de vensterbank, aan het andere uiteinde van de kamer. Zodra ze uit Melissa's buurt zijn kalmeren ze en doen ze weer hun dagelijkse knaagdieren ding. Ik kijk op mijn smartphone en zie dat het pas half twaalf is. Dit wordt een hele lange dag.


    -Everything you've ever dreamed of disappearing when you wake up.-


    Melissa Green || Gedaanteverwisselaar, wolf


    "Ik heet Lux Harper, en je max me Lux noemen", zegt het blonde meisje. Ze verplaatst haar dieren naar de andere kamer, waar ze meteen stoppen met oirverdovend piepen en mij irriteren. Ik merk dat ik me hier binnen al weer wat rusteloos begin te voelen, ik heb het niet zo op binnen. Deels omdat ik een tijd alle vrijheid had die ik maar kon hebben, en deels omdat ik last heb van claustrofobie.
    Lux kijkt op haar mobieltje, waarschijnlijk om te kijken hoe laat het is. Zelf werp ik snel een blik op mijn horloge. "Heb je zin om naar buiten te gaan?", vraag ik dan maar, in een poging de best wel awkward stilte te doorbreken. Ik heb eigenlijk geen idee of Lux het byiten wel leuk vind ofzo. Het enige waar ik op let, is of de muren niet dichterbij komen. Het is kinderachtig, dat weet ik zelf ook wel, maar soms ben ik niet sterker dan de angst. Vragend kijk ik Lux aan. Ik hoop... Ik weet eigenlijk niet waar ik op hoop. Als ze ja zegt, kom ik er waarschijnlijk achter in welk dier ze kan veranderen en als ze nee zegt, kan ik 'gewoon' als een malloot door het bos rennen.

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 22:14 ]


    be gay do crimes



    Jude Sawyer
    Met een klap gooide ik mijn laatste damsteen op zijn plek en keek mijn pleegzusje triomfantelijk aan. Dit was al de zoveelste keer vandaag dat ik haar had verslagen. "Niet eerlijk, Sawyer, je speelt gewoon vals!" Ze kneep haar ogen tot spleetjes en sloeg haar armen over elkaar.
    Ik gooide mijn hoofd in mijn nek en stootte een lach uit. "Ach, hou toch op, Lennon, je kunt gewoon niet tegen je verlies. Plus, ik ben gewoon goed in dammen." grinnikte ik zelfingenomen.
    Mijn pleegvader, die in werkelijkheid gewoon mijn oom zijn kleinzoon was, kwam naar buiten met een kan limonade. "Sawyer, moet jij niet zo richting Rome? Je weet dat deze trein maar één keer per uur komt vanuit hier, hè."
    Ik haalde mijn schouders op. "Weet ik, maar het boeit me niet zo. Ik kom toch wel op tijd. Maar weet je wat, ik rij wel met de auto naar Velletri."
    Lennon zuchtte. "Ik wou dat ik mee kon naar je school, dat zou pas leuk zijn."
    Dus, na het ontbijt die mijn zogenaamde pleegmoeder had voorbereid, vertrok ik naar het treinstation van Rome. Ik gooide mijn spullen in de achterbak, ik reis altijd licht, en stapte achter het stuur. Mijn pleegouders stonden nog in de deuropening en Lennon stond ervoor. Ik hield van dat meisje, ze was als het zusje dat ik nooit had. Kort zwaaide ik nogmaals naar ze, voordat ik gas gaf.

    Ik blies de rook uit door mijn geopende autoraampje en liet de opgewarmde lucht flink door mijn haren waaien. Geconcentreerd staarde ik naar de weg. Ik hield de sigaret uit mijn raampje, zodat de auto niet helemaal ging stinken naar sigarettenrook. Afwezig speelde ik met mijn rechterduim met de groffe ring aan mijn rechterwijsvinger. Het was mijn ring die ik droeg zodat ik gewoon in het zonlicht kon lopen en niet tot as zou vergaan. Ik had hem ooit van een mooie heks gekregen, voordat ik iets deed dat haar boos maakte, dan.

    Na een autorit van ongeveer zes of zeven uur, ik heb het niet precies bij gehouden, kwam ik dan eindelijk aan bij het treinstation, waar ik mijn auto parkeerde. Met mijn spullen zeulende, nou ja, het kostte me geen moeite of zo, liep ik het station in. Automatisch liep ik naar het meest afgelegen stuk van het station, waar de trein al helemaal perfect op me stond te wachten tot ik in kon stappen. Bedankt, avondtrein. Niet echt heel veel later kwam ik aan bij het perron waar de paarden met koetsen stonden.

    En uiteindelijk, na mijn lange reis, kwam ik dan eindelijk aan bij school. Ik begreep ook niet goed waarom ik me had laten ompraten door mijn pleegvader. Ik was vijfenzestig jaar oud en ik ging nog naar school. Geweldig. Ik stak nog een sigaret op, sjorde mijn rugzak op mijn rug en met mijn koffer in mijn vrije hand, liep ik naar het gebouw toe.

    [ bericht aangepast op 23 dec 2014 - 23:29 ]


    If you don't do stupid things whilst your young - you have nothing to laugh about when you're old