Yup, de achternaam komt meestal voor de voornaam, maar als ik het goed begrijp is er geen officiële regel voor en kan het dus ook andersom. Maar meestal staat de achternaam vooraan. Ze spreken elkaar ook over het algemeen aan met de achternaam, de voornaam wordt pas gebruikt als mensen elkaar heel goed kennen en vrienden of familie zijn.
Wat de achtervoegsels betreft: deze gebruik je voor personen die je aanspreekt, en dus nooit voor jezelf, dat is heel belangrijk.
-san: hiermee zit je eigenlijk voor iedereen goed, en het kan zowel achter de voor- als de achternaam worden gebruikt en voor iedereen, in principe. Het is eigenlijk gewoon een soort mr./mrs. etc.
-sama: gebruik je voor iemand van hogere sociale status, waarmee je dus respect toont.
-dono: toon je meer respect mee dan met -san, maar is wat zwakker dan -sama.
-chan: een soort 'schattig' achtervoegsel. Het wordt gebruikt voor kleine kinderen, huisdieren, maar bijvoorbeeld ook heel veel onder tienermeisjes tegen vriendinnen.
-kun: traditioneel gezien is dit het tegenovergestelde van -sama en het werd dus gebruikt voor mensen met een lagere sociale status. Echter tegenwoordig wordt het heel veel gebruikt voor jongens in dezelfde leeftijdsklasse als de spreker, al wordt het ook nog op de traditionele manier gebruikt.
-sensei: dit betekent eigenlijk gewoon 'leraar'. Maar ook in de zin van leraren bij een sport, leermeesters dus, zeg maar.
-senpai: dit wordt gebruikt op scholen voor mensen die in een hoger leerjaar zitten dan de spreker. Het tegenovergestelde is 'kouhai', maar dat wordt eigenlijk niet echt als achtervoegsel gebruikt, senpai wel heel vaak.
Als er geen achtervoegsel wordt gebruikt, betekent dat dat de spreker en luisteraar heel close zijn, voor de rest worden die dingen dus altijd gebruikt. Er zijn er trouwens nog zo'n duizend, dus als je vragen hebt, stuur me even een berichtje.
"No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)