• Ik vond het tijd om maar eens een paar gedachten hier neer te zetten. Haak niet nu af, het is geen zeurtopic. Of in ieder geval is dat niet de bedoeling. Het is namelijk bedoelt als een soort denktopic, over een onderwerp dat in de psychologie thuishoort^^.

    Het is eigenlijk best ironisch, maar toch kom je het vaak tegen: Mensen zijn vaak juist datgene waar ze een hekel aan hebben. Het is bekend dat mensen ook vaak de eigenschappen hebben die ze bij anderen opmerken. Soms hebben ze het door, soms hebben ze geen idee. Het zijn vaak juist de egocentrische mensen die zeuren dat anderen egoïstisch zijn. Het zijn soms precies de aanstellers vinden dat anderen niet zo zielig moeten doen. En zeuren over mensen die zeuren, wie zeurt er nu?

    Ik herken het bij mezelf ook. Na even nadenken heb ik nu een heel sterk voorbeeld: Ik vind namelijk dat mensen niet zo moeilijk moeten doen over wat anderen van hen vinden en denken. Maar wie is hier degene die continu bang is dat mensen boos op haar zijn (terwijl dat bijna altijd helemaal niet zo is)? Wie is hier degene die door dit soort dingen soms simpelweg niet meer weet hoe ze tegen bepaalde mensen moet doen? Wie is degene die zich soms zelfs zorgen maakt over wat ze moet denken? Wie is degene die soms een bericht dertig keer checkt om goed over te komen? Juist, ik. En als ik daar dan over nadenk, heb ik nog altijd een heel sterk gevoel over dat je je daar niet druk om moet maken. Mensen moeten je immers accepteren zoals je bent. Maar toch blijkt het voor mij heel lastig te zijn om er mee op te houden, hoewel ik dat wel probeer.

    Waarom is dat zo? En denk nu eens zelf even na. Herkennen jullie dit ook?


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    Ik merk het echt heeel erg bij sommige mensen, ja. Zelf vind ik het wel irritant, maar over de jaren heen heb ik eigenlijk geleerd om me niet zoveel aan te trekken van wat mensen doen of denken. Als zij dat willen doen en dan erover willen zeuren bij anderen, gaan ze hun gang maar, ik hou ze toch niet tegen. 8D En je kan wel tegen ze zeggen dat ze zelf ook zo zijn, maar ze zien het toch niet in.


    Your make-up is terrible

    Volgens mij is dat gewoon een vorm van projectie. Je herkent een deel van jezelf waar je een hekel hebt in iemand anders en reageert daar vervolgens op met dezelfde irritatie die je bij jezelf terugvindt.

    Ik kan er bijvoorbeeld totaal niet tegen als mensen slijmen tegen leraren, maar ik ben de grootste slijmbal van allemaal. :Y)


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Mijn hele hoofd is wat dat betreft een warboel. Zoals dat ik denk dat iedereen iedereen moet accepteren hoe die is, maar zelf erger ik mij dood ana zo ongeveer mijn hele klas en heb ik geen zin om met ze te praten. Hoezo acceptatie?
    Maar ik denk dat het menseigen is. Je wilt bv ook vaak wat je niet kunt krijgen


    If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

    Assassin schreef:
    Ik merk het echt heeel erg bij sommige mensen, ja. Zelf vind ik het wel irritant, maar over de jaren heen heb ik eigenlijk geleerd om me niet zoveel aan te trekken van wat mensen doen of denken. Als zij dat willen doen en dan erover willen zeuren bij anderen, gaan ze hun gang maar, ik hou ze toch niet tegen. 8D En je kan wel tegen ze zeggen dat ze zelf ook zo zijn, maar ze zien het toch niet in.

    Ik denk dat het inzien nog wel van de persoon afhangt. Maar dat is wel vaak het geval, ja. Ik vraag me dan ook wel eens af of ze het dan simpelweg niet weten, of dat ze het wel (ook bewust) weten, maar het niet willen toegeven.

    Ik denk dat veel mensen uit mijn omgeving niet weten dat ik vaak zo ontzettend moeilijk doe, omdat ik veel voor mezelf houd en het niet vaak vertel. Al kan je wel vaak genoeg aan me merken dat ik een perfectionist ben, XD.

    [ bericht aangepast op 27 nov 2014 - 22:31 ]


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    Ik heb dat over het algemeen juist heel erg in tegenovergestelde richting. Hetgene waar ik een hekel aan heb (qua karakter) doe ik juist niet. Daar ben ik zo ontzettend mee bezig dat ik er zelf moe van word. Over het algemeen werk ik volgens het principe: behandel een ander zoals je zelf behandeld wil worden, maar natuurlijk zitten daar wel haken en ogen aan. Want ik denk dat het heel moeilijk volledig te voorkomen is dat je hetgeen waar je een hekel aan hebt niet doet. Bijvoorbeeld... zelf vind ik het eigenlijk geen stijl om niks van je te laten horen als je een halfhartige afspraak hebt met iemand, maar er zijn een paar gevallen waarin ik dat zelf ook heb gedaan (ik wou eigenlijk gewoon echt niet en was te laf om dat te zeggen). Da's gewoon een kutstreek. Het 'grappige' is dat ik - wanneer ik juist hetgeen doe waar ik een hekel aan heb - me daar wel heel bewust van ben. En ik denk dat daar een verschil in zit met veel mensen.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik heb inderdaad ook een hekel aan bepaalde dingen wat ik zelf ook doe. Daardoor probeer ik mezelf continu een spiegel voor te houden. Lukt niet altijd als ik in de 'heat of the moment' zit helaas. Ben van plan om in ieder geval binnenkort een training te volgen die gaat over leren omgaan met harde kritiek en teleurstellingen. Hopen dat dat helpt dan.


    Life is hard and then we die

    Wiarda schreef:
    Volgens mij is dat gewoon een vorm van projectie. Je herkent een deel van jezelf waar je een hekel hebt in iemand anders en reageert daar vervolgens op met dezelfde irritatie die je bij jezelf terugvindt.

    Ik kan er bijvoorbeeld totaal niet tegen als mensen slijmen tegen leraren, maar ik ben de grootste slijmbal van allemaal. :Y)

    Dit ja. Zelf weet ik ook wel dat ik eens hypocriet bezig ben, maar als ik me dat realiseer probeer ik het de volgende keer te voorkomen. Maar hé, ik ben ook geen heilige.


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Ik denk dat dit vooral valt onder 'brutale hebben ze halve wereld'. Mensen die je niet ergeren vallen nu eenmaal veel minder op, daardoor lijken ze al snel een minderheid.


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

    Ik heb dat wel is en dat zeg ik bijv. tegen mijn zusje dat ze niet moet gaan zeuren, terwijl ik nog meer zeur dan haar. (;


    Someone you haven’t even met yet is wondering what it’d be like to know someone like you.

    Deilia schreef:
    Ik denk dat dit vooral valt onder 'brutale hebben ze halve wereld'. Mensen die je niet ergeren vallen nu eenmaal veel minder op, daardoor lijken ze al snel een minderheid.

    Ik zeg ook niet dat het meteen een meerderheid is die dat heeft, maar ik snap je punt zeker.


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…