Ik vond het tijd om maar eens een paar gedachten hier neer te zetten. Haak niet nu af, het is geen zeurtopic. Of in ieder geval is dat niet de bedoeling. Het is namelijk bedoelt als een soort denktopic, over een onderwerp dat in de psychologie thuishoort^^.
Het is eigenlijk best ironisch, maar toch kom je het vaak tegen: Mensen zijn vaak juist datgene waar ze een hekel aan hebben. Het is bekend dat mensen ook vaak de eigenschappen hebben die ze bij anderen opmerken. Soms hebben ze het door, soms hebben ze geen idee. Het zijn vaak juist de egocentrische mensen die zeuren dat anderen egoïstisch zijn. Het zijn soms precies de aanstellers vinden dat anderen niet zo zielig moeten doen. En zeuren over mensen die zeuren, wie zeurt er nu?
Ik herken het bij mezelf ook. Na even nadenken heb ik nu een heel sterk voorbeeld: Ik vind namelijk dat mensen niet zo moeilijk moeten doen over wat anderen van hen vinden en denken. Maar wie is hier degene die continu bang is dat mensen boos op haar zijn (terwijl dat bijna altijd helemaal niet zo is)? Wie is hier degene die door dit soort dingen soms simpelweg niet meer weet hoe ze tegen bepaalde mensen moet doen? Wie is degene die zich soms zelfs zorgen maakt over wat ze moet denken? Wie is degene die soms een bericht dertig keer checkt om goed over te komen? Juist, ik. En als ik daar dan over nadenk, heb ik nog altijd een heel sterk gevoel over dat je je daar niet druk om moet maken. Mensen moeten je immers accepteren zoals je bent. Maar toch blijkt het voor mij heel lastig te zijn om er mee op te houden, hoewel ik dat wel probeer.
Waarom is dat zo? En denk nu eens zelf even na. Herkennen jullie dit ook?
Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…