• {On the edge of war}



    Je hebt drie soorten mensen op aarde: De gewone mens, de mutanten, en de Cryolans. Je zou de Cryolans en de mutanten kunnen vergelijken, al wordt de mutantenkracht van mutanten pas ontwikkeld rond hun puberteit, en wordt hun kracht gevoed door emotie, terwijl bij Cryolans geboren worden met hun gave en er bij hun geen emotie bij komt kijken. In het jaar 2028, valt de aarde in een duistere schaduw. De aarde is opgedeeld in drie stukken: Het Cryolan gedeelte, het mutanten gedeelte, en het mensen gedeelte. De mensen van elk gedeelte zijn ten strengste verboden om met elkaar om te gaan, tenzij daar toestemming voor is. Er wordt constant gedreigd met oorlog tussen de landen.

    De normale mensen hebben een democratie en leven zoals ze dat voor de verdeling van de wereld ook deden: In normale huizen met stromend water, elektriciteit en genoeg te eten en te drinken. Kortom, ze hebben een rustig leven.
    De mutanten in daarin tegen, leven zonder leider in aparte dorpjes. Er is constant ruzie tussen die dorpjes, maar ze kunnen elkaars hulp wel verwachten als er oorlog komt.
    De Cryolans zijn ver ontwikkeld sinds de verdeling. Ze leven geïsoleerd van de mensen en mutanten -die overigens nog wel met elkaar handelden- en een kind wordt na de geboorte weggehaald om op te groeien in een kamp waar ze training krijgen. Echter, is er ook een lek in de isolerende muur rondom hun land. Er is een dorp van Cryolans ontstaan, die regelmatig contact zoekt met de rest van de wereld. Ze leven er net als de mensen alleen wat meer ontwikkeld, op mutanten niveau ongeveer.
    De jaren verstrijken, en ondertussen is het dorpje uitgegroeid tot iets groots. Er is een maatschappij van mensen, mutanten en cryolans, die allemaal iets gemeen hebben: De vrijheid van de volkeren, dat ze samen in vrede kunnen leven. Samen vormen zij de Rebellen. Het dorp staat nu bekend onder de naam "Het Lek". Zullen de rebellen de wereld bij elkaar brengen naar hun vroegere staat? Of zal er oorlog uitbreken, die heel wat levens gaat kosten? En hoe zit het met de geheimzinnige voorspelling die een groepje jonge rebellen vinden?


    Regels:
    - Hou het gezellig!
    - Alleen ik open nieuwe topics
    - Maximaal twee personages en maar een van elk ras
    - Geen perfecte personages
    - Vermoord elkaar niet zonder toestemming van diegene!
    - Ruzies graag buiten het topic
    - Naamsveranderingen doorgeven

    Rollen

    Mensen:
    - Gereserveerd door Pientie
    - Hope Caola Elijah Woodward • 28 • LadyStark
    -

    - Alexander Mason Greenfield • 16 • CharmedPhoebe
    - Gereserveerd door Lensherr
    -

    Mutanten:
    - Emmelie Fearvair • 18 • Dashed
    - Nora "Noor"Alycante • 22 • Sempre
    - Ryannelle Lucille Phellon • 16 • Cogitationes

    - Larvior 'Larv' Angellos Romanna • 14 • Seto
    - Kieren Jack Phoenix • 19 • Mashtonx
    -
    Cryolans:
    - Heather-Ann Neva Jaegers • 17 • Cicatrix
    - Claire Leonie Anna Duboi "Smartkid" • 18 • CharmedPhoebe
    - Selena Ysabeau de Clermont • 25 • DarkAng3l

    - Howard Alexander McHale • 21 • Lensherr
    - Gereserveerd door Luke_Pinguin
    Het Praattopic


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    [Het wordt dag, en de mensen worden wakker. Het is vandaag de dag van de maand dat de leiders bijeen komen.]


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    [MT]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    [Mon Topieks]


    "I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

    {MT}


    Vampire + Servant = Servamp

    MT


    When time and life shook hands and said goodbye.

    (MT)


    On wednesdays we wear black

    (mt, een beetje een late, maar goed, school is niet echt rustig en ik ben pas van een zware verkoudheid af)


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    [MT, wie start?]


    ~My Mind Is Free~

    Larvior 'Larv' Angellos Romanna// Mutant

    Larvior lag op zijn rug en draaide zich om doordat zijn deken van zijn lichaam viel. De ijzige kou gleed over zijn lichaam. Met zijn ogen gesloten zocht hij al tastend over de grond naar de deken en greep die met een volle hand, gooide die over zijn lichaam en zocht weer naar de warmte.
    Hij had die nacht een verschrikkelijke droom gehad dat zijn vader in zijn vinger sneed met het scherpe vlees mes. Zijn moeder had hem geholpen met het verbinden van zijn gesneden vinger.
    Larvior opende zijn ogen doordat er buiten de kamer werd geschreeuwd. De harde bulderende stem van zijn vader drong door zijn hersenen, waardoor hij overeind kwam en van schrik naar de deur keek.
    Hij hoopte niet dat... Larvior trok de rolstoel dichter naar zijn bed en tilde zich via de handvaten in de stoel en zette zijn linkervoet op de steunen onder hem. Zijn rechterbeen waarvan het tot zijn gewricht is geamputeerd ruste op de zitting.
    Met twee handen liet hij de rolstoel naar de deur rollen en greep het touw vast en haalde zo de hendel over. Larvior reed verder de gang in waarbij hij de twee gedaantes in de keuken zag staan. Zijn vader had zijn duim omhoog, waarbij zijn moeder er verband omheen wikkelde.
    Dit kon niet gekker worden.

    (Ik zal wel beginnen.)


    Vampire + Servant = Servamp

    "In the hopes to reach for the moon, we fail to see the flowers that blossom at our feet.”
    Nora Alycante - Geestelijke manipulatie



    Nora was al een tijdje wakker, enkele uren al zelfs. Ze had in haar droom de ingeving gekregen om zo vroeg mogelijk het bos in te gaan en was daardoor meteen wakker geschrokken. Ze had snel wat kleren bij elkaar gezocht en was daarna dus naar het bos gegaan waar ze wat eekhoorntjes en anderen dieren wat brood had gegeven. Toen haar brood op was, besloot ze om aan de rand van het bos te gaan zitten, aan de drukke weg richting de stad, om daar vervolgens te genieten van haar eigen hersenactiviteiten. De raarste beelden schoten door haar gedachten heen en met een brede glimlach op haar lippen ging ze languit in het gras liggen.
    Het was misschien raar, dat ze zo erg kon genieten van haar eigen krachten, maar aangezien zelf vaak niet helemaal in de hand had hoe het verliep, was het iedere keer maar weer de vraag of het leuke waanbeelden zouden worden. Ja, Nora kreeg het steeds beter in de hand en haar eigen vrienden hadden het haar ook een paar keer op hen laten proberen, wat erg leuk was geweest. Toch was ze ook bang dat het een keer verkeerd zou gaan en iemand door zou draaien. Daarom hield ze haar krachten ook meer bij zichzelf.

    [ bericht aangepast op 21 okt 2014 - 22:57 ]


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Mulan Kimika Wolfstar
    -Mens



    Uit het niets schoten mijn ogen open. Ik keek naar het strodak dat op mijn netvlies verscheen. Weer een dag... Een gaap rolde uit mijn mond en een windvlaag vloog door de kieren van de planken. Ik trok het lapje stof dichter om mijn lichaam heen, om hem vervolgens van mij af te werpen. Ik moest eruit, geld verdienen.
    Mijn benen brachten mij naar de kom in de hoek van mijn kamertje. Iets wat luxe was in het Lek, een eigen slaapkamer.
    Ik pakte de kom op en liep door de deuropening naar de woonkamer. Ons "Huisje" bestond uit drie kamertjes. De slaapkamer van mijn vader, mijn slaapkamer en een woonkamer/keuken. Buiten was een wc die we deelden met de buren.
    Mijn benen brachten me verder, naar buiten. Midden in het kringetje van vijf hutjes stond een waterpomp. Ik gooide het oude water weg en liep naar de pomp om daar vers water te halen. Ik kwam mijn buurvrouw tegen en zei haar gedag. Zo gingen bijna alle ochtenden.
    Even later liep ik in mijn grijze jurk weg. Een paar straten verderop woonde mijn bazin, de wasvrouw. Ik mocht haar erg en wilde haar niet teleurstellen, dus ik liep zo hard als ik kon naar het goeie hutje.
    'Mulki!' Riep de stevige vrouw vrolijk. Ze duwde een mand vol wasgoed in mijn handen. 'Deze mand is van de vrouw van de slager, kun jij hem even brengen?'
    Ik knikte. 'Natuurlijk, mevrouw. Dat komt goed.' Snel draaide ik me om en ging op weg naar de slager.


    ~My Mind Is Free~

    [Sorry, ik schrijf met toch uit.]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Claire Leonie Anna Duboi-vuur en telekinese



    Langzaam gaan mijn ogen open. Zon schijnt naar binnen en de wind waait zachtjes door ons huisje. Ik spring uit bed, nadat ik de dekens van mezelf heb afgegooid. Pa zit beneden aan de tafel. "Hé pa, zal ik straks een paar verse broodjes meenemen?" vraag ik. "Als je dat wil doen, graag. Caitlin begint zwak te worden." zegt pa. Mijn glimlach verdwijnt als sneeuw voor de zon. Caitlin, mijn zusje, ligt al een paar dagen ziek in bed. "Ik zal kijken of de dokter pijnstillers en aspirines heeft." zeg ik behulpzaam. Ik ren naar boven en pak de grijze jurk die de meeste vrouwen dragen tijdens het werken. Voor ik wegga kijk ik nog naar Caitlin. "Ik hoop dat je het red." fluister ik.
    "Sorry Smartkid, maar ik kan geen gratis broodjes weggeven." zegt de bakker.
    "DE KANS DAT MIJN ZUSJE HAAR ZIEKTE OVERLEEFT IS HEEL KLEIN!" schreeuw ik woest. Een paar broodjes vliegen in het rond. "Sorry voor mijn boosheid." zeg ik zacht. "Het is oké, neem dit broodje maar mee voor haar." Ik mompel een bedankje. Straks, na de vergadering met de andere leiders, kom ik brood bakken. Ik ren naar de dokter, waardoor ik tegen een jongeman aanknal. "Het spijt me vreselijk!" zeg ik. "Geeft niet." Ik ren weer verder met een rood hoofd van schaamte. Bij de dokter moet ik erg lang wachten. "Sorry Claire, het is te laat. Caitlins hart heeft het begeven." Mijn hart breekt in tweeën. Hoe kan ik nu nog happy zijn? Mijn zus, die alles voor me deed is weg. Ik zak neer. "Waarom! Waarom!"

    [ bericht aangepast op 27 okt 2014 - 6:50 ]


    all because i liked a girl