Het was 's ochtends zes uur. Ik had het eerste uur vrij, dus de wekker stond op 8 uur.
Komt mijn vader ineens mijn kamer binnenstormen. 'Marjanne, Baloe is ontsnapt!' Baloe is mijn konijn. Een schat, maar hij weet het elke keer weer voor elkaar te krijgen om uit de dichtste hokken te ontsnappen.
Ik ben in ochtendjas naar beneden gerend en heb hem te pakken gekregen, na veel moeite.
En dit gaat niet over mijn huisdier, maar het was wel grappig.
Ik was laatst alleen thuis, toen ik ineens de jonge kat van mijn buren in onze tuin zag lopen. Een week daarvoor hadden mijn buren nog gezegd dat hij nog niet naar buiten mocht, dus ik dacht: die kat is ontsnapt.
Maar het probleem was dat ik niet gewoon kon lopen (ik loop op krukken). Dus hoe moest ik in hemelsnaam een kat te pakken krijgen zonder dat ik kon lopen... Dus ik heb mijn broer z'n oordopjes gepakt en heb hem daarmee naar binnen gelokt (hij zat er per ongeluk wel een beetje aan te kauwen) en toen heb ik snel de deur achter hem dicht gedaan.
Maar ja, wat moest ik toen? Nu zat er een kleine, jonge kat binnen, in een huis die daar niet op gemaakt was. Hij kroop onder alle kasten, overal achter, en ik dacht alleen maar: hoe ga ik hem met mijn voet te pakken krijgen?
Nou, het heeft ongeveer een kwartier geduurd voordat het eindelijk lukte - weer met de oordopjes - en toen was hij heel druk en speels. En omdat ik niet wist hoe ik hem bij de buurman moest brengen (want ik kon niet zonder krukken lopen), heb ik hem maar vastgehouden. Maar dat wilde hij niet, dus toen heb ik snel een stukje brood gepakt en hem kleine stukjes gevoerd. Ik heb gewacht tot er iemand thuis kwam, maar toen dat te lang duurde, ben ik hinkelend met dat katje in mijn armen naar mijn buren gelopen - stonden alle deuren gewoon open. Wat bleek? Die kat was nu oud genoeg om gewoon buiten rond te lopen...
If you want the rainbow, you gotta put up with the rain