... heb je nog steeds last van die irritante leraren. Dit is een zeiktopic, maar ik moet echt even mijn frustraties kwijt. Je bent gewaarschuwd.
Oké, eerst even een uitleg van hoe of wat, gezien jullie er anders waarschijnlijk helemaal niks meer van snappen. Ik ben dus vorig jaar geslaagd voor mijn gymnasium, maar help nog mee aan de musical van mijn oude middelbare school. Dit omdat ik Theater-, Film- en Televisiewetenschappen (TFT) studeer. Dit is een universitaire studie en dus is het heel belangrijk dat ik naast mijn colleges ook nog in de praktijk dingen doe. Omdat we nog geen stage voorlichtingen of wat dan ook hebben gehad, dacht ik omdat ik dat toch al deed; waarom blijf ik niet lekker meehelpen. Het is er namelijk soms nog wel eens een zooitje en bovendien bekleedde ik het jaar daarvoor ook al de functie hoofd schrijfteam.
Nou heb ik dus vanaf na mijn examens kei hard gewerkt aan het herschrijven van het stuk De Driestuiversopera, dit was gekozen door de leraren. Schrijven doe ik altijd met een super leuk team, iedereen is heel enthousiast, dus we hebben er echt veel energie, liefde en moeite ingestoken. Alles in overleg met één van de docenten die de taak regisseur bekleed (er is er nog eentje die heel belangrijk is). Nou zijn we dus net weer begonnen en help ik gewoon nog steeds mee. Ik heb immers nu al hele handige kennis en kijk er toch anders naar dan de meesten. Ik ben ook een van de weinigen die het stuk met al zijn onderdelen als een geheel ziet geloof ik. Handig om te weten is namelijk dat bij ons iedereen apart werkt. We hebben zangeressen, danseressen, acteurs, de band, techniek, etc. Alles wat je maar kan bedenken en het zijn allemaal aparte organen die het totale lichaam dan in werking zetten. Allemaal helemaal prima, maar de communicatie is slecht. Dat bleek vorig jaar, toen de danseressen veranderingen van de band niet hadden doorgekregen en toen de dans niet meer bij de muziek paste en toen de band ook gewoon één stuk dat met de acteurs en de danseressen samen zou moeten gaan, gewoon helemaal niet ingestudeerd had. Vorig jaar zat ik dan ook verder niet in de organisatie, ik was nadat het script was ingeleverd gewoon een simpele onwetende acteur. Ook het decor was overigens verschrikkelijk en afgeraffeld.
Oké, nu komt dus wat er nu op dit moment aan de hand is. Ik probeer de communicatie te stimuleren, dus had ik alle muziek gemaild aan de band, met als idee dat we even konden overleggen. Meer dan een week lang had ik geen reactie gekregen en dus had ik vorige week donderdag de leraren die de functie regisseur bekleden er maar op af gestuurd door te zeggen dat het mij zorgen baarde. Het decor en de techniek zijn nu namelijk vet goed bezig en hebben al met mij en de regisseurs overlegd van de week. Het gaat echt super mooi worden en iedereen is er heel blij mee. Bovendien zijn wij nu ook goed op de hoogte van de ontwikkelingen daar.
Nu kreeg ik dinsdag bericht van de zangeres die ook in het schrijfteam zit (ik heb er expres een zangeres en danseres bij, band wilde helaas niet, om problemen met onmogelijke zang of ritmes te voorkomen). De muziekleraar wilde een vervangend nummer voor een cruciaal nummer in het stuk en dat werd even bij mij gedropt van doe maar. Nou is dat nummer Smooth Criminal van Michael Jackson. De cover én het uiterlijk van de hoofdrol, Mackie Messer, hebben wij daar al op gebaseerd. Het kan er dus onmogelijk zomaar poef uit. Daarvoor moet heel veel aangepast worden. Nou ben ik niet bepaald een nul op het gebied van muziek en die muziekleraar heeft nog stage gelopen bij mijn moeder (zij is afgestudeerd aan het conservatorium in schoolmuziek en piano met bijvakken zang en fagot uit mijn hoofd), dus toen ik na wat spionage werk van mijn schrijfteam hoorde wat het probleem was, hebben mijn moeder en ik even naar het nummer geluisterd en kwamen wij tot de conclusie dat dat helemaal geen probleem hoefde te vormen, wat toch een zeer goed onderbouwde conclusie is. Echter blijkt overleg onmogelijk en moet het nummer er nog steeds uit, hoewel ik vanavond weer op school ben, want dan zijn de repetities, dus ik zal nog ten strijde trekken.
Ondertussen is ook de muzieklijst met danseressen vrijgegeven en staat daar opeens een heel nieuw nummer bij aan het einde, wat niet overeenkomt met de aanpassingen die de regisseurs aan het einde wilden doen (goedgekeurd door mij en in overleg besloten) en bovendien serieus vijf stukjes tekst na het vorige nummer komt, wat super druk wordt en ervoor zorgt dat de afwisseling die prettig is voor het publiek aan het einde opeens ruw wordt verstoord. Geen van de regisseurs heeft enig idee waar het vandaan komt, denken dat het er gewoon bij hoort geloof ik en ze gaan er dus al mee werken, terwijl ik al heb aangegeven dat het heel vreemd is.
Al met al wordt ik dus, als enige degene die het overziet en merkt dat dit het hele stuk in de soep laat lopen, compleet genegeerd. Iedereen gaat maar gewoon zonder overleg zijn gang, waardoor niemand meer overzicht heeft en de muziekleraren maar gewoon aanpassen waar ze zin in hebben zonder het stuk goed te bestuderen. Ik vraag mij af of die twee überhaupt het script wel in handen hebben gehad. Ik ben dus aan de ene kant ontzettend gefrustreerd, boos en bang dat nu alles in het water loopt, maar aan de andere kant ben ik ook verdrietig en na vorig jaar -toen ze dus de happy candy song niet hadden ingestudeerd uit ons zelfgeschreven stuk happy candy -_- en ze bovendien alles roze hadden gemaakt- kan ik dit niet nog een keer aanzien. Dat gaat mij mentaal helemaal slopen, gezien ik kei hard mijn best heb gedaan voor beide stukken. Ik ben hier ook al vanaf eind mei mee bezig :c Ik moest dinsdagavond ook al huilen. Het klinkt misschien overdreven, maar het doet mij echt heel veel. Als ik dit soort dingen niet zo leuk, interessant maar ook belangrijk vond, was ik nooit TFT gaan studeren immers.
Meh! Sorry ik wilde even mijn frustratie en emoties kwijt. Om het nuttig te houden, hebben jullie wel eens gehad dat iets waar je kei hard aan hebt gewerkt gewoon voor je ogen wordt "verwoest"? En hoe gingen jullie daar dan mee om? Want ik twijfel nu heel erg of ik als ik vanavond niks uit kan halen maar gewoon met een glimlach verder moet of beter kan stoppen en ergens anders mijn energie en creativiteit in kan steken...
Als mensen dingen weten te zeggen die mij op kunnen vrolijken of moed ik kunnen praten voor vanavond, is dat ook heel welkom, want ik voel mij er echt *** door.
[ bericht aangepast op 25 sep 2014 - 17:07 ]
Happy Birthday my Potter!