Hallo iedereen,
Ik heb vandaag mijn eerste stagedag gehad en dat was best wel heftig. Het was ook een lange dag; ik moest om half zeven mijn bed uit en ik ben nu pas net terug. Ik heb het nu ook gewoon helemaal gehad. Ik ben helemaal in tranen, moe, in de war, eigenlijk alles. Ik voel me zo ontzettend naar. Het begon in de bus op weg naar huis. Ik was al moe en overprikkeld, en ik zag dat er weer iemand had gereageerd op iets van mij op Facebook. Niet zomaar reageren, maar gewoon mijn mening de grond in trappen.
Toen voelde ik de bui al hangen, dat ik me rot zou gaan voelen, omdat ik alles heel erg persoonlijk neem. Toen ik thuiskwam belde ik aan en deed er niemand open. Toen had ik echt de neiging om even in tranen uit te gaan barsten, hoe kinderachtig dat ook klinkt. Toen ik mijn huissleutel eindelijk had gevonden en naar binnen ging, zag ik mijn zus binnen zitten en zei ze vet schijnheilig dat ze de bel niet had gehoord. Volgens mij kan je de bel best wel goed horen als je de deur van je slaapkamer open hebt en je kamer vlak bij de trap hebt, die naar beneden gaat en bij de deur stopt. Toen trok ik het gewoon helemaal niet meer.
Ik zit nu op mijn kamer en voel me enorm rot. Ik weet het gewoon even niet meer. Op zo'n beetje alles wat ik op Facebook plaats, wordt negatief gereageerd. Mensen trappen mijn mening gewoon de grond in en willen de hele tijd discussie met me zoeken. Ik heb het idee dat ik maar gecensureerd moet gaan leven op Facebook; geen mening meer geven over dingen en niets meer plaatsen. Dat terwijl ik Facebook zo ontzettend leuk vind.
Noem me maar een aansteller, maar ik moest het gewoon even kwijt.
26 - 02 - '16