Oké, jullie kennen het allemaal wel: internetvrienden. Zo praat ik al ongeveer een jaar met iemand die een paar jaar ouder is dan ik en het is meestal supergezellig. De laatste tijd zegt hij echter steeds vaker dat ik dom doe, dat ik stom bezig ben, etc. als we een discussie hebben en ik het niet eens ben met zijn mening.
Nu sta ik op het punt om tegen hem te zeggen dat hij het lekker zelf uit mag zoeken (ik mag dan wel "dom" zijn, maar dat betekent niet dat ik zin heb om te luisteren naar iemand die het steeds even benadrukt. Het is er zelfs zo ingeslopen dat ik me nu stom voel omdat ik dit bericht aan het typen ben en zelf niet meer weet wat ik moet doen) maar tegelijkertijd ben ik bang dat ik de leuke momenten ga missen. Het is namelijk vaker gezellig dan ongezellig en ik raak er helemaal in de war van. Het ene moment doet hij niet aardig (zegt ie dat ik stom bezig ben omdat ik het niet eens ben met zijn meningen over bepaalde onderwerpen), het andere moment doet ie weer heel lief.
Het klinkt allemaal als een klein probleempje maar ondertussen zit ik er wel heel erg mee, vooral omdat we de hele dag door praten. Hij zei dat hij kon proberen ermee te stoppen, maar dat zou niet veel veranderen. Ik ben denk ik gewoon bang om me eenzaam te voelen als ik niet meer met hem kan praten. Niet dat ik naast hem geen vrienden heb, hoor, maar mijn schoolvrienden kennen me niet zo goed en ik heb geen zin in andere internetvrienden.
Iemand enig idee hoe ik dit kan aanpakken? Sorry als het allemaal een beetje onlogisch is...
(En ugh ik vind het beschamend en misschien ook een beetje eng om dit bericht te plaatsen, gewoon om te bedenken dat een internetvriend zo belangrijk voor me kan zijn... Wah.)
UPDATE: Ik praat nu al een dag of vijf niet meer met hem, maar ik denk er nog steeds vaak aan. Alsof ik nog de hoop heb dat het weer goedkomt. Heeft iemand van jullie tips om er zegmaar niet zo vaak meer aan te denken? Dit heeft namelijk ook niet echt zin...
[ bericht aangepast op 6 sep 2014 - 12:44 ]
It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...