Twee slrchte stukjes, tenminste heb ik vandaag kunnen posten in plaats van morgen xq
George Weasley
George. Ik heb net de afwas klaar- ik hoop dat ik alles op de juiste plek heb teruggezet.
Ik glinlachte en knikte met mijn hoofd.
'Vast wel.' Zei ik en keek rond te keuken. Niet veel dingen leken verandert te zijn van plek of staat waar het niet hoort te staan, maar mam word sowieso njet boos voor zulke kleine dingen. Plotseling gooide Campbell zijn armen om mijn nek en drukte zich tegen me aan. Ook ik gooide mijn armen om hem heen en streelde wat over zijn rug heen.
Je- je moeder is echt aardig. ik glinlachte wat breder eb drukte hem ook dichter tegen me aan. Als ik niet beter wist zou ik denken dat Campbell dit sarcastisch bedoeld.
'Eigenlijk wel ja, ze bedoeld alles aardig. Zelfs met al haar preken en , dat is puur omdat ze zich zorgen maakt iver ons..' zei ik zachtjes. Campbell trok zich weer los rn keek nerveus naar iets wat achter me stond. Ik keek ook even om maar er was niets dan alleen de deur.
'Wees maar niet bang, ik denk dat ze al in haar bed ligt.' Stelde ik hem gerust.
'Anders zou ze buiten aan het rondrennen zijn om Fred, Ralf en Ginny te zoeken.' Ik keek even weg en dacht aan deze avond; waar Campbell alleen in een kamer moet gaan slapen met Draco. Ik keek even terug naar Campbell en zette een hand achter zijn nek.
'Uh, het is biet dat ik bang of jaloers of wat dan ook ben, maar zo te zien ga je alleen met Draco in een kamer slapen, hm?' Begon ik en probeerde zo normaal mogelijk over te komen. Want feitelijk voel ik dr jaloerse al bij deze worden komen op pompen.
'Wat dacht je anders dat je naar mijn kamer komt? Kun je Fred zijn bed in nemen, aangezien hij en Ralf pas morgen ochtend of zo wakker gaan worden uit hun weerwolven-transformatie, is zijn bed ook helemaal leeg.' Stelde ik voor en liet mijn schuine glimlach zien om wat smekender over te kunnen komen wat erg fout was.
Ralf Auron
Hij slikte de pilletje in en ik keek weg naar mijn voeten.
'Ralf, nu wordt je van school gestuurd! Waarom heb je het gedaan?'
Ik keek Fred weer aan en schudde even met mijn hoofd. Voor zo een kleine spreuk.. maar toch is het mogelijk. Maakt me niets uit; geen van ons beiden gaat nu een ongecontroleerde weerwolf worden wat goed is. En tenminste hoeft hij ook geen pijn te lijden.
Fred liep de grond in en ik keek hem even aan.
'Kom je mee of blijf je hier?' vraagt hij en liep de grot al in. Twijfelend rende ik hem achterna en stond bij een grote afstand stil en keek toe hoe Fred zichzef vast ketende aan een grote stuk rots. Ik zuchtte en liep naar hem toe en bleef voor hem staan.
'Als ik zie dat de pil gewoon heeft gewerkt, ga ik je los maken. Want ik kan je zo gewoon niet vastgeketend zie, Fred.' Lange secondes bleef ik zo staan en twijfelend zette ik een halva stap naar voren om mijn lippen even op dir van hem te drukken, en deinste dan weer achteruit
en nam tegen de grot aan plaats, ondanks de vloer erg koud was, en staarde Fred maar aan.
Saving people, hunting things, the family business デ--▸