Bang om dingen te ondernemen? - Stamcafé

Haii,

Hebben jullie weleens gehad dat je heel graag dingen wilt ondernemen maar dat je het niet durft? Ik heb daar sinds ik 13/14 ben last van.
Daarvoor ging ik altijd met vriendinnen weg, ik was vrijwel nooit thuis te bekennen. En sinds ik ben verhuisd is alles veranderd.
Het enige wat ik nog doe is thuis zitten achter de pc.
En ik wil hier echt verandering in brengen, ik probeer het ook echt maar het lijkt alsof ik het niet wil op de één of andere manier.
Gister dacht ik bijvoorbeeld; Laat ik eens morgen(vandaag dus) naar de winkels gaan, om iets gezonds te halen.
En alsnog beland ik achter de pc zonder dat ik naar buiten ga, misschien de tuin in maar dat is niet boeiend.
Het ligt niet aan de luiheid, dat weet ik zeker. Ik sport nog wel gewoon, in hoeverre dat kan i.v.m. lichamelijke beperking. En ik ben ook wel gewoon actief binnen in huis. Ik maak dagelijks mijn kamer schoon, ik was af en ik stofzuig wanneer ik vind dat het nodig is aangezien ik niet tegen rommel en stof kan.
Maar zodra ik buiten ben, durf ik haast niets. Dan verkramp ik als het ware.
Het lijkt wel alsof ik op de één of andere manier bang ben om naar buiten te gaan. Hier heeft mijn oudere broer ook heel erg last van, hij komt echt nooit buiten.
Maar de middelste broer heeft hier totaal geen last van. Kan het zijn dat het soort van in de genen zit? En hebben jullie dit ook weleens? En wat kan ik hier het beste aan doen?

---

'If you could see yourself from my perspective, you'll realize there is nothing you need to change about yourself'.

Misschien is het een idee om het ''op te bouwen''? Dus dat je zegmaar begint met mee gaan boodschappen doen met je ouders of zoiets. Of winkelen met vriendinnen. Dus met een ander persoon erbij? En dat je na een tijd zelf de deur uit gaat om iets te doen?

Ik heb er zelf geen last van, dus dit is het beste advies dat ik je geven kan. Goodluck! <3

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Ik herken me hier wel in. Soms denk ik ook 'laat ik eens gaan fietsen, wandelingetje maken of wat dan ook', maar uiteindelijk ben ik ook weer achter de pc te vinden. Van mezelf vind ik het gewoon erg dat ik zo vaak lui ben, al doe ik wel aan dansen, maar buiten dat? Tgoh... niks. Nu ja, mijn jongste broer is ook niet vaak buiten te vinden, maar die is wel vaker actiever bezig dan mij door aan dingen te werken of wat dan ook. Ik ben sowieso al niet een persoon die graag van feesten en fuiven houdt, dus daar zal je me sowieso al niet vinden. Buiten dat is iets doen met vriendinnen ook niet meteen een optie omdat de meeste niet naast de deur wonen. Ligt het dan daar aan? Ik weet niet.
Soms helpt het wel dat iemand me motiveert of zeurt om iets te gaan doen. Misschien dat dat bij jou ook helpt?

---

16 - 09 - '17

DiNozzo schreef:
Misschien is het een idee om het ''op te bouwen''? Dus dat je zegmaar begint met mee gaan boodschappen doen met je ouders of zoiets. Of winkelen met vriendinnen. Dus met een ander persoon erbij? En dat je na een tijd zelf de deur uit gaat om iets te doen?

Ik heb er zelf geen last van, dus dit is het beste advies dat ik je geven kan. Goodluck! <3

Ja dat zou ik best kunnen proberen.
En nja, verder heb ik niet echt vriendinnen aangezien ze me alleen bellen wanneer ze me nodig hebben, en verder laten ze niks van hun horen. Hoe hard ik ook probeer om in contact te komen.
Bedankt voor je tip in ieder geval <3

---

'If you could see yourself from my perspective, you'll realize there is nothing you need to change about yourself'.

Philocalist schreef:
Ik herken me hier wel in. Soms denk ik ook 'laat ik eens gaan fietsen, wandelingetje maken of wat dan ook', maar uiteindelijk ben ik ook weer achter de pc te vinden. Van mezelf vind ik het gewoon erg dat ik zo vaak lui ben, al doe ik wel aan dansen, maar buiten dat? Tgoh... niks. Nu ja, mijn jongste broer is ook niet vaak buiten te vinden, maar die is wel vaker actiever bezig dan mij door aan dingen te werken of wat dan ook. Ik ben sowieso al niet een persoon die graag van feesten en fuiven houdt, dus daar zal je me sowieso al niet vinden. Buiten dat is iets doen met vriendinnen ook niet meteen een optie omdat de meeste niet naast de deur wonen. Ligt het dan daar aan? Ik weet niet.
Soms helpt het wel dat iemand me motiveert of zeurt om iets te gaan doen. Misschien dat dat bij jou ook helpt?

Awh, ik heb dat ook hoor. Ik hou ook niet zo van feesten, ik kijk dan liever naar een film bijvoorbeeld.
Mwah, er is niemand die me motiveert.
Het is meer dat ik thuis gezeur krijg omdat ik alleen maar binnen zit.
En niemand neemt me ook echt ergens mee naar toe.
En als ze me meenemen dan is t alleen naar de winkel, en verder niet. Daar blijft het dan ook bij. En op een gegeven moment heb ik de winkels inmiddels al tig keer gezien dat ik ook denk van: Het is toch hetzelfde waarom zou ik dan nog mee gaan? En uiteindelijk heb ik dan spijt dat ik thuis blijf.

---

'If you could see yourself from my perspective, you'll realize there is nothing you need to change about yourself'.

Nagusamu schreef:
(...)

Awh, ik heb dat ook hoor. Ik hou ook niet zo van feesten, ik kijk dan liever naar een film bijvoorbeeld.
Mwah, er is niemand die me motiveert.
Het is meer dat ik thuis gezeur krijg omdat ik alleen maar binnen zit.
En niemand neemt me ook echt ergens mee naar toe.
En als ze me meenemen dan is t alleen naar de winkel, en verder niet. Daar blijft het dan ook bij. En op een gegeven moment heb ik de winkels inmiddels al tig keer gezien dat ik ook denk van: Het is toch hetzelfde waarom zou ik dan nog mee gaan? En uiteindelijk heb ik dan spijt dat ik thuis blijf.

Ja winkels, dat is ook het enige dat ik dikwijls zie, mijn moeder vindt het fijn als ik mee inkopen ga doen. Maar voor de rest ga ik ook niet echt ergens naartoe hoor. Tenzij een keertje naar familie of zo.

[ bericht aangepast op 1 aug 2014 - 20:22 ]

---

16 - 09 - '17

Philocalist schreef:
(...)

Ja winkels, dat is ook het enige dat ik dikwijls zie, mijn moeder vindt het fijn als ik mee inkopen ga doen. Maar voor de rest ga ik ook niet echt ergens naartoe hoor. Tenzij een keertje naar familie of zo.

Ja mijn moeder ook!
Ja familie kan ook leuk zijn. Alleen heb ik geen familie in Nederland, behalve een neef maar daar hebben we ruzie mee, dus dat schiet ook niet veel op.

---

'If you could see yourself from my perspective, you'll realize there is nothing you need to change about yourself'.

Ik heb het zelf ook heel erg, maar dat komt door mijn stoornissen. Ik vind het ook heel moeilijk om naar buiten te gaan, zeker alleen, en daarom neemt mijn moeder me af en toe mee naar buiten omdat het natuurlijk ook niet goed is om 24/7 binnen te zitten. Ik weet in ieder geval dus hoe moeilijk het is om je ertoe te zetten, het lukt mij tot nu toe ook nog niet, daarom ben ik blij dat ik mensen om me heen heb die me motiveren of die met me mee willen gaan. Probeer in ieder geval iets te denken als: "ik ga echt heel trots op mezelf zijn als ik dit gedaan heb. Misschien heb ik er nu geen zin in en ben ik bang, maar als ik het heb gedaan, ben ik toch blij dat ik het ook echt gedaan heb". Dat helpt bij mij soms. Het probleem is dat als je heel lang thuis en binnen blijft zitten, dat het steeds moeilijker wordt om ook naar buiten te gaan en dat moet je echt zien te voorkomen.

---

"Libraries were full of ideas – perhaps the most dangerous and powerful of all weapons."

fallenbadass schreef:
Ik heb het zelf ook heel erg, maar dat komt door mijn stoornissen. Ik vind het ook heel moeilijk om naar buiten te gaan, zeker alleen, en daarom neemt mijn moeder me af en toe mee naar buiten omdat het natuurlijk ook niet goed is om 24/7 binnen te zitten. Ik weet in ieder geval dus hoe moeilijk het is om je ertoe te zetten, het lukt mij tot nu toe ook nog niet, daarom ben ik blij dat ik mensen om me heen heb die me motiveren of die met me mee willen gaan. Probeer in ieder geval iets te denken als: "ik ga echt heel trots op mezelf zijn als ik dit gedaan heb. Misschien heb ik er nu geen zin in en ben ik bang, maar als ik het heb gedaan, ben ik toch blij dat ik het ook echt gedaan heb". Dat helpt bij mij soms. Het probleem is dat als je heel lang thuis en binnen blijft zitten, dat het steeds moeilijker wordt om ook naar buiten te gaan en dat moet je echt zien te voorkomen.

Jeetje!
Ben blij voor je dat er mensen zijn die je motiveren
Misschien moet ik dat eens proberen ja.
En ja je hebt wel gelijk.
Ik heb al 1,5 maand ofzo vakantie, en ik weet echt niks te doen! Dus ik zit zowat alleen maar binnen.
Morgen ga ik wel naar een andere stad met mijn moeder om te shoppen
Maar heb de neiging om te zeggen: Nee sorry ik ga niet.
Maar dat zeg ik niet, ik doe het gewoon. Ik hoop in ieder geval, dat ik ooit van dat gevoel afkom

---

'If you could see yourself from my perspective, you'll realize there is nothing you need to change about yourself'.

Nagusamu schreef:
(...)

Jeetje!
Ben blij voor je dat er mensen zijn die je motiveren
Misschien moet ik dat eens proberen ja.
En ja je hebt wel gelijk.
Ik heb al 1,5 maand ofzo vakantie, en ik weet echt niks te doen! Dus ik zit zowat alleen maar binnen.
Morgen ga ik wel naar een andere stad met mijn moeder om te shoppen
Maar heb de neiging om te zeggen: Nee sorry ik ga niet.
Maar dat zeg ik niet, ik doe het gewoon. Ik hoop in ieder geval, dat ik ooit van dat gevoel afkom

Daar ben ik inderdaad ook heel erg blij mee! Ik hoop dat dat bij jou ook gaat gebeuren, want het helpt echt als je mensen om je heen hebt die je begrijpen en steunen en helpen (: Gewoon gaan morgen, hoor! Je bent samen met je moeder, dus dat is misschien al een stuk minder eng dan in je eentje de deur uit gaan, en misschien wordt het wel super gezellig en kan je nog wat leuke dingetjes kopen! En als je dan thuis bent dan ben je echt blij dat je toch gegaan bent. Als je nou bang bent dat je morgen toch nee gaat zeggen, waarschuw je moeder dan, dan kan zij je wel meesleuren haha.
Je komt er echt wel vanaf hoor, wanneer dat dan ook mag gebeuren. Door steeds langer binnen te zitten, maak je het alleen maar erger en wordt de angst alleen maar groter.

---

"Libraries were full of ideas – perhaps the most dangerous and powerful of all weapons."

fallenbadass schreef:
(...)

Daar ben ik inderdaad ook heel erg blij mee! Ik hoop dat dat bij jou ook gaat gebeuren, want het helpt echt als je mensen om je heen hebt die je begrijpen en steunen en helpen (: Gewoon gaan morgen, hoor! Je bent samen met je moeder, dus dat is misschien al een stuk minder eng dan in je eentje de deur uit gaan, en misschien wordt het wel super gezellig en kan je nog wat leuke dingetjes kopen! En als je dan thuis bent dan ben je echt blij dat je toch gegaan bent. Als je nou bang bent dat je morgen toch nee gaat zeggen, waarschuw je moeder dan, dan kan zij je wel meesleuren haha.
Je komt er echt wel vanaf hoor, wanneer dat dan ook mag gebeuren. Door steeds langer binnen te zitten, maak je het alleen maar erger en wordt de angst alleen maar groter.

Awh! Dat is lief van je :p
Indd, ik vind t sws eng om in m'n eentje buiten te komen haha xd
Je hebt gelijk!
Heel erg bedankt <3

---

'If you could see yourself from my perspective, you'll realize there is nothing you need to change about yourself'.

Ik heb hier ook een tijdje last van gehad, maar dat kwam vooral omdat ik het op school niet zo leuk had en dus ook weinig zin had om met mensen af te spreken. Afgelopen schooljaar kreeg ik een hele nieuwe klas, leerde ik nieuwe mensen kennen en ging ik weer steeds meer doen. Misschien is er bij jou ook zo'n soort reden voor?
Ik heb trouwens nog wel dat ik me af en toe ongemakkelijk voel als ik alleen dingen ga doen, maar wat bij mij helpt is om er niet teveel over na te denken en het gewoon te doen. Dat klinkt een beetje stom misschien, als je op gegeven moment gewoon je pc uitzet en naar buiten gaat, zul je merken dat het na een tijdje steeds makkelijker gaat. (:

---

The universal language of art.

Met vriendinnen heb ik nergens last van, maar ik durf niet bij de buren aan te bellen, ik durf ook niemand op te bellen en dat soort dingen. In een winkel moet ik echt al mijn moed verzamelen om te durven vragen waar iets ligt (maar meestal durf ik dat alsnog niet en loop ik met lege handen de winkel uit)
Mijn ouders vinden mij 'mensenschuw'. Ik vind dat niet. Maar als zij dat soort opmerkingen gaan maken, ben ik ook naar boven, en dan ben ik weer achter mijn computer te vinden.

Dus ja, ik herken het. Maar ik heb niet echt tips ofzo.

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Vinception schreef:
Met vriendinnen heb ik nergens last van, maar ik durf niet bij de buren aan te bellen, ik durf ook niemand op te bellen en dat soort dingen. In een winkel moet ik echt al mijn moed verzamelen om te durven vragen waar iets ligt (maar meestal durf ik dat alsnog niet en loop ik met lege handen de winkel uit)
Mijn ouders vinden mij 'mensenschuw'. Ik vind dat niet. Maar als zij dat soort opmerkingen gaan maken, ben ik ook naar boven, en dan ben ik weer achter mijn computer te vinden.

Dus ja, ik herken het. Maar ik heb niet echt tips ofzo.

Precies dat allemaal dus ^^

---

'If you could see yourself from my perspective, you'll realize there is nothing you need to change about yourself'.

Hype schreef:
Ik heb hier ook een tijdje last van gehad, maar dat kwam vooral omdat ik het op school niet zo leuk had en dus ook weinig zin had om met mensen af te spreken. Afgelopen schooljaar kreeg ik een hele nieuwe klas, leerde ik nieuwe mensen kennen en ging ik weer steeds meer doen. Misschien is er bij jou ook zo'n soort reden voor?
Ik heb trouwens nog wel dat ik me af en toe ongemakkelijk voel als ik alleen dingen ga doen, maar wat bij mij helpt is om er niet teveel over na te denken en het gewoon te doen. Dat klinkt een beetje stom misschien, als je op gegeven moment gewoon je pc uitzet en naar buiten gaat, zul je merken dat het na een tijdje steeds makkelijker gaat. (:

Er zijn wel veel redenen waarom ik uiteindelijk zo ben maar ik kan het gewoon niet opzij leggen.
Dankje! Ik zal eraan denken

---

'If you could see yourself from my perspective, you'll realize there is nothing you need to change about yourself'.