• [face=courier]Ten midden van Australië ligt een grote springstal. Het wereldberoemde paard Hawking staat gestald op de Millstone Ranch en loopt nog altijd succesvol grote wedstrijden, wat als gevolg had dat de stal steeds bekender en groter werd. De nakomelingen van hun paarden werden voor heel wat geld verkocht en de paarden werden getraind door de beste trainers die er te vinden waren in het hele land.

    Elke zomer stel de ranch nieuwe vacature's aan en er komen altijd heel wat mensen op af, zo ook deze zomer weer. Toch gaat het niet altijd even goed op stal. Als de stalhulpen weer eens staan te ruziën gaat de kleine shetlander tussen alle volbloeden er weer eens vandoor of de dochter van de eigenaar staat de flirten met een van de jockeys. Dan valt de eerste de beste trainer weer van zijn paard op ligt een groom in het ziekenhuis na een flinke trap van een paard na een wedstrijd. Je weet het nooit tussen levende dieren van een paar honderd kilo.


    Regels op stal.
    - Er word niet gedronken of gerookt in de stallen. Papiertjes van tussendoortjes, waterflesjes etc. houd je in je tas en leg je niet in de buurt van de paarden. Ongezonde snacks en dingen die schadelijk kunnen zijn mogen dan ook niet aan de dieren worden gevoerd.
    - Pas wanneer een ruiter of trainer aan geeft dat ze hun paard tijdelijk niet kunnen rijden of verzorgen, zal er iemand anders in worden geroosterd om dit te doen. De roosters vallen te vinden in de kantine op het grote whitebord.
    - Buitenritten zijn oké, maar niet dagelijks. De paarden rijden op hoog niveau en kunnen het niet maken niet wekelijks meerdere trainingen te missen. Indien een paard niet gereden kan worden door blessure's word er gelongeerd of iets anders op aanraden van de dierenarts.
    - De eigenaren en hun kinderen dienen aangesproken te worden met meneer en mevrouw Valance.
    - De paarden staan onder eigendom van Millstone. Dit zijn allemaal paarden die op Grand Prix niveau zouden kunnen lopen met de juiste opleiding, hier streven we naar. Er worden dan ook géén dingen gedaan met de paarden die gevaarlijk kunnen zijn of fatale gevolgen kunnen hebben.
    - De bakken zijn over het algemeen toegankelijk voor iedereen, maar in verband met geblesseerde of moeilijke paarden is het verplicht aan de ruiters in de bak te vragen of je er bij mag.
    - De paarden die onder andere hun verantwoordelijkheid staan dienen geen snoepjes etc. te krijgen.

    Het trainingsrooster. Wie staat onder leiding van wie en wie rijd welk paard vandaag?
    Ruiter. || Trainer. || Paard. || Vaste ruiter & Trainer. [Door een tekort aan trainers, zijn een hele boel vaker ingeroosterd. Dit word later hopelijk beter.]
    Rose Charlise Findlay || Luke Aiden Carter Valance. || Casanova || Rose Charlise Findlay & Luke Aiden Carter Valance.
    Luke Aiden Carter Valance. || Dit doet hij momenteel nog zelf. || Hawking & Excalibur. || Luke Aiden Carter Valance.
    Amy Scott || Luke Aiden Carter Valance. || So Special. || Amy Scott & Luke Aiden Carter Valance.
    Roosmarijn Valance. || Amy Scott. || Eldorado Caspian || Roosmarijn Valance & Amy Scott.


    Het begin.
    Het is een warme dag, zeker 25 graden. Iedereen probeert zo veel mogelijk schaduw te vinden in de binnen en buitenbakken die redelijk beschut zijn tijdens dit warme weer. Stalhulpen sjouwen met emmers water die ze tijdens pauze's over elkaar heen gooien en fanatieke ruiters zijn de hele dag druk bezig met het trainen van de paarden met behulp van hun trainer. Het is nu rond de twaalf uur in de middag, het moment dat de meeste nieuwe werknemers aankomen op stal.

    [ bericht aangepast op 20 juli 2014 - 21:35 ]


    “If it’s one thing I’ve learned in 3,000 years, it’s you can’t give up on family.” ~ Hermes

    [MT]


    A horse of course

    Rooster is gedaan, iemand er problemen mee?


    “If it’s one thing I’ve learned in 3,000 years, it’s you can’t give up on family.” ~ Hermes

    Ik vind hem goed maar moeten er geen tijden bij


    A horse of course

    Zou Roosmarijn (zusje van Luke) net als Luke het paard alleen kunnen rijden, zonder een bijrijder?

    Lol, laat maar. Het is laat, ik ben moe. Laten we het daar op houden .. :') Vergeet m'n vraag, haha.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2014 - 13:50 ]


    Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

    Amy Scott || Trainer

    Ze loopt naar de kast van Rakker en doet hem open en pakt het halster en loop naar het weiland waar Rakker en So Special staan "Hoi, jongens" zegt ze tegen Rakker en So Special ze pakt en appel uit haar tas en geef hem aan Rakker terwijl hij druk bezig is met kauwen doet ze het halster om dan pakt ze de andere appel en geeft die aan So Special. Na een tijdje borstelen loopt ze met hem naar een paddock en begint aan de vrijheidsdressuur. Tijdens het vrijheidsdressuur bedenkt ze dat het niet slim was om te borstelen aangezien we vandaag rollen wouden doen, ze deed het toch want ja paarden verzorgen hen vacht met zand en het zand poets je er toch zo weer af "Rol" zegt ze terwijl ze een draaiende beweging maakt met haar hand na een kwartiertje zet ze een sprong neer vandaag ze pakt een meetlat en kijkt hoe hoog de sprong is "55 Centimeter moet lukken" zegt ze terwijl ze de meetlat terug legt ze pakt Rakker aan zijn halster en rent richting de sprong vlak voor de sprong laat ze rakker los, maar als ze rakker wil pakken wil rakker niet komen ze wacht tot rakker de randjes van de paddock (waar gras zit) wil eten na een paar minuten gaat rakker eten ze pakt haar touw en maakt rakker vast "Kom rakker we doen de sprong nog 2 x en dan ga ik jou lekker afsponzen en dan mag jij weer naar je vriendje toe" zegt ze terwijl ze door zijn manen wrijft. Als ze klaar is geeft ze rakker en wortel en gaat hem afsponzen dan loopt ze eerst nog even naar de kast van So Special en pakt zijn halster dan kan ze zijn halster alvast omdoen en dan hoeft ze straks niet moeilijk te doen als rakker in zijn weiland staat en So Special zijn halster omheeft gaat ze de paddock opruimen.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2014 - 9:37 ]


    A horse of course

    [Sure (:]


    “If it’s one thing I’ve learned in 3,000 years, it’s you can’t give up on family.” ~ Hermes

    Luke Aiden Carter Valance.
    Sirens van Cher Lloyd schalde door de oortjes die hij in zijn oren had gestopt. De radio van zijn telefoon stond al vrijwel de hele ochtend aan en Luke vermaakte zich prima tussen de paarden. De zwarte merrie stond glimmend voor hem, Hawking mistte enkel nog het zadel op haar rug. Rustig begon de blonde jongen richting de zadelkamer te lopen, waar hij het zadel van zijn paard haalde om het dier verder op te zadelen.

    Eenmaal opgezadeld klonk al snel het geluid van hoeven over het zand in de binnenbak. Zoals vrijwel altijd waren ze nu de enige, aangezien niemand het zich in het hoofd haalde samen met Hawking in een bak te gaan rijden. Vanaf de kantine had je uitzicht op de bak waar nu sprongen stonden tussen de één meter en de 1.50.


    “If it’s one thing I’ve learned in 3,000 years, it’s you can’t give up on family.” ~ Hermes

    Roosmarijn Valance
    Na een klein blokje te hebben gelopen met mijn geliefde Noortje, heb ik nu tijd voor Casper. Ik open het hek van de merrieweide, bepaalde koppies schieten omhoog. Gespitste oortjes trekken voor even mijn blik aan. Ik klik het halster los en laat het over het hoofd van Noortje glijden. Rustig wandelt ze de weide in en begint ze uit de drinkbak te slurpen. Echt slurpen. Ik merk dat ze ouder wordt, maar zolang ze nog tevreden is blijft ze nog lekker hier. "Tot later," zeg ik zacht tegen haar terwijl ik rechtsomkeert maak naar de hengstenweide. Eenmaal aangekomen bij de hengstenweide zie ik Casper al bij het hek staan. Hij weet gewoon wanneer het zijn tijd is, dat is geweldig om te zien. Een typische hengsten hinnik verlaat luid zijn keel. Ik ben altijd wel blij, maar hij zorgt er voor dat mijn dag niet meer stuk kan. Met zijn prachtige diep zwarte lak lederen halster loop ik naar het hek. Als je zo voor hem staat voel je je echt een dwerg. Maar, zodra ik hem achter me aan laat lopen naar de overdekte poetsplaatsen besef ik me weer dat het eigenlijk een mak lammetje is dat achter me aanloopt.


    Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

    (Mijn topics, en ik snap niet hoe het rooster in elkaar zit, kun je er uitleg bij geven?)

    Laat maar, ik lees weer eens niet goed. Laten we de hitte de schuld geven.

    [ bericht aangepast op 20 juli 2014 - 23:02 ]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Rose Charlise Findlay

    Ik bind mijn blonde haar in een paardenstaart en haal mijn hand even langs mijn nek. De temperatuur is hoog en eigenlijk wil ik het liefst niets anders doen dan op mijn luie kont zitten met een glas ijskoud water naast me, maar ik moet aan het werk. Ik mag niet klagen met mijn werk, ik doe waar ik het meest van hou, en dat elke dag. Er zijn genoeg mensen die niet zo'n geluk hebben. Paardrijden is echt mijn droombaan. Al van jongs af aan droomde ik er van op hoog niveau te springen en ik kan zeggen dat mijn droom is uitgekomen. Ik kijk op het Rolex horloge om mijn pols, gewonnen bij een wedstrijd. Meneer Valance, mijn trainer, zal hier vast en zeker al ergens rondlopen. Ik zal hem eens vragen wat hij vandaag voor me in petto heeft tijdens de training. De eerste plek waar ik zoek is de binnenbak. Daar is hij vaak te vinden en ook deze keer heb ik weer gelijk. Ik loop richting de bakrand en kijk geïnteresseerd naar de zwarte merrie die door de bak paradeert. Hoewel ik op het paard zitten het leukst vind van alles, is het bekijken van andermans training ook altijd erg interessant.

    [ bericht aangepast op 20 juli 2014 - 23:20 ]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Roosmarijn Valance
    Ik wandel op mijn dooie gemakje naar de overdekte poetsplaatsen met Casper. Om bij de poetsplaatsen aan te komen, moet men langs de rijhal. De geluiden die vrij komen van de hoeven in het zand zijn altijd al normaal en herkenbaar voor mij geweest. Onbewust werp ik een korte blik op de bloedmooie merrie in de rijhal. Ik zie Luke en Rose staan, ik begroet hen vriendelijk maar loop wel door omdat Casper niet graag op iemand wacht. Ik zet Casper aan zijn halster vast in de poetsplaats, en geef hem een lieflijke aai over zijn enorme hoofd. Hij vind het duidelijk fijn, hij brengt zijn hoofd naar beneden. Als hij kon praten zou hij nu om nog een aai vragen. "Ik wil even doorpakken, knul," vertel ik hem. "We kunnen later op de dag nog wel even knuffelen." Het is de normaalste zaak van de wereld op deze ranch om tegen je paard te praten. Dat vind ik juist ontzettend belangrijk, communiceren met je paard. Samenwerking is het meest belangrijkste in de paardensport, vooral op zo'n hoog niveau. Dwingen heeft geen zin, dat heb ik door de jaren heen wel geleerd. Ik loop de zadelkamer in en haal mijn enorme zadelkast van het slot. Ik haal de grote poetsbox uit de kast en neem deze mee naar de poetsplaats. Ietwat gehaast begin ik Casper te poetsen, maar als ik merk dat hij onrustig van me wordt laat hij me beseffen dat de tijd vandaag niet belangrijk is. Ik begin hem rustiger te borstelen en na een tijdje begint Casper te ontspannen. Ik druk zacht een kus op zijn hals, heeft hij toch nog zijn zin gekregen wat betreft het kroelen.

    [ bericht aangepast op 20 juli 2014 - 23:51 ]


    Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

    [o, ik zag dat julie met ik schreven dat ga ik dan ik dat schrijft makelijker dan ze en alles.]


    A horse of course

    Amy Scott || Trainer

    Ik loop richting de poestplaats waar Roosmarijn Casper staat te poetsen, dan loop ik naar Roos "Hoi Roos als je broer klaar is zullen wij dan beginnen?" ze draait zich om en zecht dan "Oke","Oke mooi we beginnen straks wel even laag het is een warme dag, maar we beginnen ook niet te laag 75 centimeter. Nou ik ga even So Specials zadelkast spullen klaar maken, tot straks" zecht ik dan ik krijg een oke en een tot straks terug. Bij mijn kast aangekomen pak ik een roze dekje en leg die op mijn zadel neer ik zoek mijn roze peesbeschermers in een mandje met al mijn andere peesbeschermers en dan leg ik mijn peesjes onder het zadel. Ik loop weer richting de bak en zie dat Luke nog bezig is ik blijf staan ik blijf kijken en wachten tot hij klaar is.


    A horse of course

    Luke Aiden Carter Valance. || Wedstrijdruiter & Trainer.

    Gemakkelijk sprong de merrie over de hindernissen. Ze vervolgde haar krachtige galopsprongen richting de andere hindernis om zich af te zetten en aan de andere kant neer te komen zonder de balken te hebben geraakt. De oren van het dier waren continu zijn kant op gericht, maar lagen niet volledig in haar nek. Het enige wat ze er mee wilde bereiken was de stem van haar ruiter kunnen horen. Het was op stal niet vreemd tegen de paarden te praten, ook al deed niet iedereen het tijdens het rijden.
          Hawking ging over in een vlotte draf en begon uiteindelijk te stappen. De zwarte merrie was verschrikkelijk bezweet, ook al waren ze lang niet zo intensief bezig geweest als ze normaal deden. Haar oortjes vlogen alle kanten op en even naar achteren zodra ze dan hand van haar ruiter op haar hals voelde kloppen met enkele belonende woorden erbij.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2014 - 11:14 ]


    “If it’s one thing I’ve learned in 3,000 years, it’s you can’t give up on family.” ~ Hermes

    Roosmarijn Valance
    Ik ben blij dat Amy mij gewoon Roos of Roosmarijn noemt, ik ben nog maar 15 jaar en als mensen mij dan al met 'mevrouw' aanspreken vind ik vreselijk. Ik begroet haar vriendelijk. Amy wil beginnen met 75 centimeter, een makkie voor Casper. Eerst lekker inrijden, dan een laag sprongetje en dan de 75. Als ik Casper helemaal gepoetst heb breng ik de poetsbox terug naar de zadelkamer. Ik haal mijn springzadel uit mijn kast, en hang deze over het bokje in de zadelkamer. Ik haal het zadeldekje ook uit de kast en loop er mee naar Casper. Ik leg het dekje tot in de puntjes perfect op zijn hoge rug, met behulp van een krukje. Als het dekje goed ligt loop ik terug naar de zadelkamer en haal ik het zadel op. Ook het zadel leg ik met behulp van het krukje perfect boven op het dekje. Als alles goed ligt pak ik de singel van het zadel af en maak ik deze vast. De zadelhoes haal ik er pas af wanneer ik het hoofdstel heb om gedaan. Ik loop terug naar de zadelkamer waar ik mijn gewone schoenen uit doe, en deze vervang door mijn rijlaarzen. Zodra ik die aan heb, pak ik mijn cap en mijn handschoentjes. Ik zet de cap op, trek mijn handschoentjes aan en pak mijn zweepje. Sporen heb ik niet nodig bij Casper. Als laatste pak ik het hoofdstel. Ik loop met het hoofdstel en de zweep naar Casper. Ik zet het zweepje even tegen de muur, en schuif het krukje dichterbij zijn hoofd. Zodra ik er goed bij kan verwissel ik het halster voor het hoofdstel. Na alle riempjes van het hoofdstel en het zadel te hebben gecontroleerd haal ik de zadelhoes van het zadel af. Ik pak het zweepje weer op, en loop met Casper naar de buitenbak. Amy is er nog niet, maar ik wil hem toch eerst even inrijden. Ik sluit het hek achter me van de rijbak, en loop met Casper naar het midden waar ik de laatste dingen controleer. Ik begin met aan singelen en als ik klaar ben, stap ik met behulp van een krukje op.


    Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.