Fail... 19 uur in een bus zitten en weinig slaap heeft veel effect op mijn spelling I think, ik heb Barcelona verkeerd geschreven.
Maar goed ik heb een hele straat op zijn kop gezet en een heel optreden gegeven, en ik schaam mij dood.
ik heb namelijk midden op straat een woedeaanval gekregen, begon vervolgens te hyperventileren en raakte erdoor in paniek.
één meisje uit mijn klas heeft onze begeleiders gebeld deze kwamen meteen, maar toen ze uiteindelijk kwamen was ik al 20 minuten bezig met mijn optreden.
Tegelijk kwamen er 7 buitenlandse gastjes... in mijn bewustzijn maar 3 trouwens.
'
één van die mannen vertelde BB dat ik een paniek aanval had, hij had dit zelf ook en vroeg of hij mocht helpen.
BB vond dit prima, maar hij wist niet dat het volgende ging gebeuren:
het meisje ging achter mij zitten, en pakte mijn hand (why i don't know) en begon rustig te ademen.
van een ander moest ik mij focussen op zijn vinger, het meisje liet mij staan en de man die ook aanvallen heeft sloot mij rustig in zijn armen.
ik moet zeggen dat ik even rustig werd. Maar het meisje pakte mij weer beet, en dwong mij haar aan te kijken.
iedereen begon door elkaar te praten, en ik vond haar eng, ik raakte nog meer in paniek.
ondertussen was ik de oorzaak van dit alles aan het uitschelden voor dik vet vies tering varken.... (ja... hij kon het horen)
ik kon zijn hoofd en ledematen van zijn romp trekken echt ik wilde hem ECHT vermoorden.
op een gegeven moment zagen mijn begeleiders dat ik bang was voor hen en wilde mij rustig terug begeleiden naar de Hostel maar die vrouw liet mij niet los.
Die man gaf mijn trouwens een KUS...
ik kan hier nu wel om lachen, de volgende dag had ik namelijk letterlijk een soort kater door de adrenaline.
in totaal hebben ze er 60 minuten over gedaan om mij rustig te krijgen, ik was helemaal hysterisch en in alle staten.
volgens mij was die jongen wel bang voor me haha want als BB en Sabine mij niet vast hadden gehouden was ik erboven op gesprongen.
ik kende mezelf niet meer terug
[ bericht aangepast op 7 juni 2014 - 20:11 ]
you never leave my mind, even when i have a million things to worry about