Oké nou zoals je ziet zoek ik een co-writer. Nu wil je vast weten waarom ?Nou omdat ik het leuk vind om met andere mensen te schrijven en hun ideeën te horen. En meestal heb je er weer een leuke vriend of vriendin bij 
. En een van de belangrijkste redenen, het is gezellig. 
Maar nu wil je vast ook weten hoe ik schrijf nou hier is een stukje van mij.
Ik staar naar het plafon, het geluid van een tokkelende gitaar galmt door mijn oren. Mijn ogen zijn te moe om het geluid op te zoeken. Pijnscheuten schieten door mijn lichaam. Ik wil hier weg. Maar ik kan het niet. Sterk blijven. Ik hou van jullie, maar ik hou dit niet meer vol. Met alles wat ik nog heb draai ik met mijn ogen naar het meisje met de gitaar. Sorry Ella. Het spijt me zo. Een traan rolt langs mijn wang. Waarom, waarom ik? Waarom moest ik dit haar aan doen? Ik knijp mijn hand tot een vuist. Ella legt haar gitaar weg en komt naast me op bed zitten, en veegt een plukje van haar korte haar naar achter. Nog een traan verlaat mijn oog en beland bij mijn mondhoek. Ik ben op Ella, ik kan niet meer. Ik wil zo graag maar ik houd dit niet meer vol. Je weet dat ik van je houd. En van mama en papa en Caleb. Zonder dat ik het weet stromen de tranen over mijn wangen. Ella bijt op haar lip, een teken dat ze probeert niet te huilen. Ik wou zeggen dat ik van haar hield dat ik van mijn vrienden en familie hield. Maar ik kon niet meer praten. Ik schud langzaam mijn hoofd heen en weer. Ook bij Ella rollen tranen langs haar gezicht. Ze knikt "ik weet het".
Ella glimlacht door haar tranen heen, Ella had de mooiste glimlach ooit. Alleen deze was niet gemeend. Ze haalt een hand over mijn hoofd. "Ik hou van je, en ik weet dat je ook van mij houd". Ella bijt weer even op haar lip en kijkt naar buiten naar de lucht. Ze vouwt haar handen om die van mij. Ook haar tranen stromen langs haar gezicht. Ik sluit mijn ogen. Eigenlijk was dit perfect, in de armen van mijn beste vriendin. Bij iemand die het meeste van mij hield wat er ook was. Maar ik zou nog zo veel dingen met haar willen doen en tegen haar zeggen.
Ella stapt weer van mijn bed en ik hoor dat ze haar gitaar weer pakt. En ze begint het liedje safe and sound te zingen. Haar prachtige klank galmt door mijn hoofd. Ik hoor dat ze aan het huilen is. Ik wil niet dat Ella huilt. Ik luister naar de tekst van het liedje. Just close your eyes. The sun is going down .You’ll be alright. No one can hurt you now. Come morning light. You and I’ll be safe and sound. Een wit licht komt te voor schijn. Iets wat zo helder en mooi is dat ik het wil vast grijpen en niet meer wil loslaten. Het voelt alsof ik omhoog word getrokken. Een fijn gevoel verspreid zich over mijn lichaam. Het gezang van Ella galmt nog door mijn hoofd. En mijn pijn verdwijnt langzaam. Het voelt alsof ik vlieg. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. ~ Heaven ~
Dat stukje heb ik een jaar geleden geschreven, en is dus nog niet zo heel goed. Maar als ik heel goed was hoefde ik ook geen co-writer meer. Voor als je het wilt weten ik ben nu 13 jaar en mijn naam is Noah en ja dat is ook een meisjes naam. Nog meer dingetjes nodig om te weten vraag maar.
xx
Noah
. En een van de belangrijkste redenen, het is gezellig. Maar nu wil je vast ook weten hoe ik schrijf nou hier is een stukje van mij.
Ik staar naar het plafon, het geluid van een tokkelende gitaar galmt door mijn oren. Mijn ogen zijn te moe om het geluid op te zoeken. Pijnscheuten schieten door mijn lichaam. Ik wil hier weg. Maar ik kan het niet. Sterk blijven. Ik hou van jullie, maar ik hou dit niet meer vol. Met alles wat ik nog heb draai ik met mijn ogen naar het meisje met de gitaar. Sorry Ella. Het spijt me zo. Een traan rolt langs mijn wang. Waarom, waarom ik? Waarom moest ik dit haar aan doen? Ik knijp mijn hand tot een vuist. Ella legt haar gitaar weg en komt naast me op bed zitten, en veegt een plukje van haar korte haar naar achter. Nog een traan verlaat mijn oog en beland bij mijn mondhoek. Ik ben op Ella, ik kan niet meer. Ik wil zo graag maar ik houd dit niet meer vol. Je weet dat ik van je houd. En van mama en papa en Caleb. Zonder dat ik het weet stromen de tranen over mijn wangen. Ella bijt op haar lip, een teken dat ze probeert niet te huilen. Ik wou zeggen dat ik van haar hield dat ik van mijn vrienden en familie hield. Maar ik kon niet meer praten. Ik schud langzaam mijn hoofd heen en weer. Ook bij Ella rollen tranen langs haar gezicht. Ze knikt "ik weet het".
Ella glimlacht door haar tranen heen, Ella had de mooiste glimlach ooit. Alleen deze was niet gemeend. Ze haalt een hand over mijn hoofd. "Ik hou van je, en ik weet dat je ook van mij houd". Ella bijt weer even op haar lip en kijkt naar buiten naar de lucht. Ze vouwt haar handen om die van mij. Ook haar tranen stromen langs haar gezicht. Ik sluit mijn ogen. Eigenlijk was dit perfect, in de armen van mijn beste vriendin. Bij iemand die het meeste van mij hield wat er ook was. Maar ik zou nog zo veel dingen met haar willen doen en tegen haar zeggen.
Ella stapt weer van mijn bed en ik hoor dat ze haar gitaar weer pakt. En ze begint het liedje safe and sound te zingen. Haar prachtige klank galmt door mijn hoofd. Ik hoor dat ze aan het huilen is. Ik wil niet dat Ella huilt. Ik luister naar de tekst van het liedje. Just close your eyes. The sun is going down .You’ll be alright. No one can hurt you now. Come morning light. You and I’ll be safe and sound. Een wit licht komt te voor schijn. Iets wat zo helder en mooi is dat ik het wil vast grijpen en niet meer wil loslaten. Het voelt alsof ik omhoog word getrokken. Een fijn gevoel verspreid zich over mijn lichaam. Het gezang van Ella galmt nog door mijn hoofd. En mijn pijn verdwijnt langzaam. Het voelt alsof ik vlieg. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. ~ Heaven ~
Dat stukje heb ik een jaar geleden geschreven, en is dus nog niet zo heel goed. Maar als ik heel goed was hoefde ik ook geen co-writer meer. Voor als je het wilt weten ik ben nu 13 jaar en mijn naam is Noah en ja dat is ook een meisjes naam. Nog meer dingetjes nodig om te weten vraag maar.
xx
Noah
I think you have to take me for me ~ Harry styles
