Na.
Misschien voelt 't als
soezerige slaap
als
zon op je gezicht
als
een rimpelig grijs
of
als moederliefde
Misschien voelt 't als
onrustig gewoel
als
episch gedonder
als
deinen van een boot
als
razende paniek.
Misschien moet ik eerst
genieten, van leven
met
een kloppend hart en
m'n
kaken prompt blozend
't liefst
met jou aan mijn zij.
En dan gaat het in godsdienst plots over de hemel. De opdracht was om het beeld dat je in je hoofd had over wat er is na de dood, te tekenen. Is dichten niet een beetje tekenen met woorden?
[ bericht aangepast op 28 mei 2014 - 15:05 ]
Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28