• Ik zit de laatste tijd echt in de knoopt met mezelf.
    Niets kan me nog plezieren, ik voel me gewoon ... super, super slecht. Ik zou "depri" willen zeggen, maar ik weet dat mensen dat gaan opvatten als "depressief", al voel ik me niet depressief. Depri en depressief is iets anders, gezien ik bij lange na niet depressief ben en dat ook niet ga beweren. Echter, het is meer dan down zijn.
    Ik voel me dus bij niets nog goed: Niets kan me nog blij maken. Niet toneel, niet voordracht, niet koor of AMC, niet schrijven, niet op Quizlet zitten, niet bij mensen zijn en niet alleen zijn. Dan krijg je er nog eens bij dat ik me bij het niet goed voelen, me niet goed voel. Alsof ik iemand iets schuldig ben.
    Ik weet niet wat ik moet doen. Ik moet een heleboel dingen aankunnen en combineren, maar ik kan het niet. Ik heb mijn Latijn en mijn Wiskunde waarin ik suck, Frans waarin ik totaal slecht ben, mijn voordracht leerkracht die zei dat het een hel met ons was dit jaar, dat we nooit zoiets moois als anderen gekund zouden hebben, ... En dan heb je al mijn hobby's erbij gegooid. Voordracht, toneel, AMC, koor, Quizletten, bèta'en.
    Ik doe alles zo, zo fantastisch graag, maar het wordt me allemaal te veel en ik sta op instorten. Ik heb al een mes tegen mijn arm gestaan en uiteindelijk toch beslist het niet te doen, maar ik weet niet hoe lang ik nog "sterk" ga kunnen blijven. Ik wil niets opgeven, maar ik heb gewoon geen idee wat ik dan wel moet doen ...


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Oei, dat is niet zo leuk. Misschien moet je even een kleine break nemen en alleen aan jezelf denken. Ontspan even lekker en zoek naar leuke dingen die je toch kunnen helpen om je op te vrolijken. Desnoods open je een Word document en typ je daar alles in wat je kwijt wil of dwars ligt. Veel sterkte nog!


    16 - 09 - '17

    Ik denk dat je eens met een psycholoog moet gaan praten. Zo te zien heb je veel aan je hoofd en dat kan een keer teveel zijn. Praat er echt over, dednoods met zoals ik al zei, een psycholoog of je moeder of een goede vriendin. Heel veel sterkte in ieder geval. Het heeft tijd nodig, maar het komt echt wel weer goed. (flower)

    [ bericht aangepast op 25 mei 2014 - 21:21 ]


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Je zal het vast niet leuk vinden om te horen, maar het klinkt echt alsof je in de puberteit komt. Die tijd is echt niet prettig en voor sommige is het heel erg zwaar, zoals bij jou, aangezien we niet allemaal dezelfde hormonen hebben. Als je het gevoel hebt dat dingen teveel zijn en je meer rust nodig hebt om het te kunnen verwerken, zou ik toch iets laten vallen of er minder tijd in steken. Al die druk is sowieso niet goed voor kinderen, daar blijf ik bij. Je moet dingen doen voor jezelf en niet voor anderen.


    Your make-up is terrible

    Assassin schreef:
    Je zal het vast niet leuk vinden om te horen, maar het klinkt echt alsof je in de puberteit komt. Die tijd is echt niet prettig en voor sommige is het heel erg zwaar, zoals bij jou, aangezien we niet allemaal dezelfde hormonen hebben. Als je het gevoel hebt dat dingen teveel zijn en je meer rust nodig hebt om het te kunnen verwerken, zou ik toch iets laten vallen of er minder tijd in steken. Al die druk is sowieso niet goed voor kinderen, daar blijf ik bij. Je moet dingen doen voor jezelf en niet voor anderen.


    ars moriendi

    Probeer al je werk een beetje te ordenen en sla eens wat over als het echt niet meer lukt. Maak per dag toch even wat tijd voor jezelf vrij, gewoon om niets te doen.
    Misschien kan je voor school wat bijles nemen, je voelt je meteen veel beter als het op school goed gaat.
    Praat er ook eens met iemand over.
    Voor de rest kan ik je alleen knuffels aanraden en veel sterkte wensen.


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Cresseyde schreef:
    Probeer al je werk een beetje te ordenen en sla eens wat over als het echt niet meer lukt. Maak per dag toch even wat tijd voor jezelf vrij, gewoon om niets te doen.
    Misschien kan je voor school wat bijles nemen, je voelt je meteen veel beter als het op school goed gaat.
    Praat er ook eens met iemand over.
    Voor de rest kan ik je alleen knuffels aanraden en veel sterkte wensen.


    Dat was ik vergeten: Ik volg al bijles Frans. Dat is ook nog zoiets waar ik me extra mag voor inspannen.
    @Assassin: Ik vind het inderdaad niet leuk te horen, maar ik vrees dat je wellicht wel gelijk hebt. Ik weet gewoon niet wàt ik dan moet opgeven, want ik doe alles zo graag.
    @Iedereen: Bedankt, echt.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Dat klinkt echt moeilijk en hard voor je.
    Ik zou je nu vooral even op school toeleggen en jezelf steeds weer vertellen dat het bijna over is, vakantie staat voor de deur en dan valt die druk gelukkig even weg.
    En dan kan je weer even adem halen en genieten van de dingen die je leuk vind.
    Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar hou vol.
    Uiteindelijk word het beter.


    Failure is the opportunity to begin again, more intelligently.